"Babalar her zaman değerlidir"
Babam öylece yatarken birden gözleri kapanmış dı ne yapacağı mı bilemiyor dum etrafa bakarak
"Yardım Edin"
diye bağırmış dım ama burada hiç insan yok du şehirden uzak bir yerdeydik tahminlerime göre.
Her yer ağaç kaplıy dı babama son kez bakdık dan sonra,anayolu aramaya başlamış dım.
Evet işte biri geliyor du sonunda otostop yaparak durdum ve kısaca durumu anlattım adam hemen babamı yerden kaldırıp arabasına yerleştirmiş di.
Beraber hastaye doğru yol almış dık babamın kanaması git dide artıyordu ne yapacağımı bilemiyordum.
Adamda bunu fark edince torpidodan bana bir bez uzatmış dı ve yaranın üstüne bastırmamı söylemiş di adamın dediğini yapıyordum bir yandan da gözyaşlarıma hakim olamıyordum.
"Babamın hayatı benim yüzümden bula gelmiş di beni kurtarmak için gemiş di oraya canım babam senin hakkını ben nasıl ödeyeceğim."
Adam bir yandan da yola odaklanırken beni tesseli ediyor du.
Adamın dediklerini düşündüğümde adama hak vermiş dim babam beni bu halde görse daha çok üzülür dü adama dikkatlice baktığım da sanki daha önceden tanıyormuşum gibi hissettim acaba nerede görmüş düm.
"Uzun boylu hahif kilolu bir adam dı gözleri benim gibiydi maviydi saçları kumral rengindeydi ten rengide benim gibi açık dı"
çok benziyorduk birbirimize hayırdır inşallah deyip tekrar babama bakmış dım.
Evet sonunda bir hastaneye gelmiş dik bu adamla beraber hastaneye taşımış dık babamı.
Hastaneye girer girmez birilerinden yardım istemiş dim.Bir kaç tane hemşire ve iki tane doktor gelmiş di yanımıza babamı bir sedyeye yatırıp götürmüşler di.
Ellerimi başımın arasına alıp sakinleşmeye çalışıyor dum ki bir ses beni kendime getirmiş di dönüp bakdığım da bana tebessüm ediyor du bende ona kısa bir bakış atık dan sonra tekrar bana seslenmiş di.
-"Küçük hanım babanızı Ameliyata aldılar durumu biraz ciddiymiş ama Ameliyat iyi giderse kurtulma şansı fazlaymış en son durum bu"
+"Yağmur"!
-Efendim?...
+Yani adım Yağmur dedim ağlamaklı olan sesimle
Oda başıyla anladım der gibi kendini tanıtmaya başlamış dı.
-Bende Cüney ÖZDEMİR
+Memnun oldum bende Yağmur DİNÇER ben size çok teşşekür ederim siz olmasaydınız babam belkide...
devamını getiremeden ağlamaya başlamış dım. Kendimi tutamıyor dum git gide şidetleniyor du ağlamam.
Cüneyt bey beni sakinleştirmeye çalışıyordu ama yok ben kendimde deildim. Daha sonra annem aklıma gelmiş di başımı ellerimin arasından çekip Cüneyt beye bakmış dım ondan rica ederek telefonunu istemiş dim o da hiç teredüt etmeden vermiş di telefonu bana.
Hemen bir iki adım ilerledikten sonra annemi aramışdım annem ağlamaklı olan sesiyle açmış dı telefonu.
+Alo kimsiniz?
-Anne benim Yağmur ,sakin ol bak ben iyiyim ama babam bir kaza geçir di hastanedeyiz Cüneyt diye bi bey yardım etti bize
+Cüneyt mi?...nn nasıl yani
-Anne babam o halde olunca anayola inip araba durdurmaya çalışdım ama bir tek bu beyfendi durdu şu an o da benimle birlikde hastanede.
+Tamam kızım kendine dikkat et ben hemen geliyorumm hangi hastane....
Aradan bir iki saat geçmiş di annem hala gelmemiş di şehre uzak olduğumuzdan sanırım. birde şu trafik olmasa ne iyi olur du daha erken gelirdi.
Ameliyathaneden kimse çıkmıyor du Cüneyt bey ve ben artık yorulmuş duk.
Cüney beye yaklaşarak
+"sizi de yordum isterseniz gidebilirsiniz" dedim.
O da karşılık olarak
-" Hayır babanın durumunu merak ediyorum senin içinde bir mahsuru olmazsa biraz daha beklemek isterim"
+"Hayır tabi ki benim için bir mahsuru yok"
deyip. Uzaklaşmış tım ki kolumun kuruyan kanına görmüş düm mide bulandırıcıydı.
Bir lavabo bulup yıkamam lazım dı
hemşirelerden birini bulup sorarak lavoboyu bulmuş dum. Hemen içeri girip elimi yıkamışdım daha sonra yüzüme düşen saçlarımı elimin tersiyle geriye atarak çıkmış dım dışarı. Hastane kokusu gerçekden mide bulandırıcıy dı kendimi hiçde iyi hissetmiyordum.
İki gündür hiç bir şey yememişdim başım dönüyordu tam Ameliyathanenin olduğu kata geldiğim de yavaşlamış dım daha sonra annemin geldiğini görmüş düm Cüneyt beyle sinirli , sinirli bir şeyler konuşuyorlar dı.
Tekrar o tarafa doğru bir adım atmış dım ki gözlerim kapanıp yere düşmüşdüm en son hatırladığım şey annemin sesiydi...
Umarım beğenmişsinizdir !
Vote ve yorum yapmayı unutmayın lütfen iyi okumalar :)
