Gece boyunca gözümü kırpmamıştım.
Yağmur olmadan içim rahat etmeyecek di.
"Benim kızım dı o,biz büyütmüştük onu biz sadece biz. Gece ağladığın da yanında olan bizdik,yere düşdüğün de ayağa kaldıran bizdik, Okula gönderen bizdik, her türlü bakımını üstlenen yine bizdik,benim kanım dan olmasada benim canımdan biri yağmur."
Benim kızım yağmur sadece benim kızım onu alamazlar bizden. Bu düşüncelerle boğuşurken daha fazla dayanamayıp gözlerimi yummuştum.
Uyandığım da saat sekiz idi nermin uyanmadan hazırlanıp çıkmam lazım dı.Çünkü o da gelmek isteyecek di ama onun böyle bir ortamı görmesini istemiyordum. Sessiz adımlarla evden çıkmıştım hemen arabayı çalıştırıp verdikleri adrese doğru yol almıştım onlara istedikleri şeyi tabi ki vermeyecektim benim için şu an en önemli şey yağmur du kızım dı.
Umarım bir şey yapmamışlardır kızıma bu insanların sağı solu belli olmadığı için yanıma silah almıştım.
Adrese ulaşmama az kalmış dı daha da hızlanmış dım telefonum çalıyordu fazla bekletmeden açmıştım telefonu ve dinlemeye başlamıştım.
M:Nerdesin ahmet yoksa kızından mı vazgeçtin para için
A:Saçmalamayı kes istersen yoldayım almaya geliyorum kızımı Sakın ona zarar vermeyin sakın...
M: ....
A: lanet olsun telefonu kapattı.
Daha da hız yapmıştım. Yaklaşık beş dakika kalmış dı ulaşmama bi yandan da nermin arayıp duruyor du onunla konuşacak durum da deildim. telefonu yandaki koltuğa bırakıp yola odaklanmıştım.
Ve işte gelmiş dim ileride duran siyah mercedesleri görmemle onların da burada olduklarına kanaat getirmiştim.
Yavaş adımlarla arabaların olduğu bölüme gelmişdim içeriden birileri çıkmış dı ve telefonda görüştüğüm kişi olduğunu tahmin ettiğim adama doğru yürümüş düm.
Adamda bana doğru gelmeye başlamış dı ikimizde durduğunda arabadan yağmur inmiş di yanına gitmek için hareketlendiğimde adamlar beni tutmuş du yağmur sakin görünüyordu biyerinde herhangi birşey yok du içim rahatlamış dı o adam konuşmaya başlamış dı...
M: Kızın burda ve güvende ahmet...
A: Ne istiyosun bırak kızımı işte
M: Biz seninle ne diye anlaşdık ahmet sen bize adresi ver veya nerde olduklarını söyle bizde sana kızını verelim
A: Bak nerede olduklarını felan bilmiyorum ilmekde istemiyorum ver artık kızımı.
M: Aaaa oldu mu ahmet şimdi kızına yazık olacak yazık daha çok küçük çok da güzel kız yazık
Deyip belinden bir silah çıkartıp yağmura doğru tuttu.
Bende belimdeki silahı çıkartarak ona doğru tuttum. Ve elindeki silahı bırakmasını söyledim ama hala bırakmıyor du onun adamları da silahlarını bana doğu tutmuşlardı...
Birde bir silah patlamış dı sol göğsüme denk gelmiş di aniden yere yığılmış dım.
Gözlerimi açık tutmaya çalışıyordum yağmur yerde çırpınıyor du ama bırakmıyorlar dı kızımı bileği kanıyor du daha sonra polis arabasının siren seslerini duymuş dum.
Yağmuru bir kenara fırlatıp gitmişlerdi.
Kaçıyorlar dı, yağmur koşarak yanıma gelmiş di içim rahattı kızım kurtulmuş du gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başlamış dı yağmur için hayatta kalıcak dım ona tüm gerçekleri ben anlatacak dım tüm gücümle yaşama tutunmya çalışıyordum. En son hatırladığım yağmurun çığlık çığlığa yardım edin demesiydi.
İyi okumalar ~.~
