SPRING TIME

9.BÖLÜM

Hızlıca Do Hyun'u dışarı itekledim.

"Sadece bebeğe oyuncak getirmiş."

Hyun Do onu sert bakışlarıyla süzdü ve içeri girdi. Do Hyun da hızlıca gitti.

İçeri girdikten sonra bira ve tavuğu gösterdi.

"Woaaah! " diyerek elinden aldım ve hızlıca ona sarıldım. Çünkü ona elimden geldiğince çok sayılmalıydım. Ona sarılmadığım her an için ileri de deli gibi pişman olacaktım. Oda bana sarıldı. Oda biliyordu. Bunun son sarılmalarımızdan ilki olduğunu. Maru'nun ağlama sesiyle birbirimizden ayrıldık. Hızlıca içeri gittim ve Maru'nun yanına çömeldim.

"Neden ağlıyorsun? Benim oğlum yalnız mı kaldı. Aigoo. Şuna bak hemen de sustu. "

Varise bakmak için kafamı çevirdim. Kapı eşiğinden bizi izliyordu. Gülümsedim. Kalkıp ceketini aldım ve asmak için içeri götürdüm. Döndüğümde benim biraz önceki pozisyonumda yanına çömelmişti. Ve Maru'nun yanağını okşuyordu. Tam yanlarına gidecekken

" Babayı tanıdın mı? " dedi.

Duraksadım ve dinlemeye devam ettim.

" Üzgünüm.. Hemşire bana baba deyince değilim diyemedim. Anneni orda nasıl yalnız bırakabilirdim?"

Hemşirelerinin bahsettiği baba eski kocam değil varisti. Bebeğin yanımdan bir dakika ayrılmayan hatta onu defalarca yanıma getirip gösteren varisti. Gözümden akan bir kaç damlayı hızlıca sildim. Ve sesli bir şekilde konuşarak yanlarına gittim.

"Ahh gerçekten çok açım."

Varis bana döndü.

"Bende. "

Tüm gece konuşarak sehpanın önünde oturduk. Hiç kötü şeylerden bahsetmedik. Üniversite anılarımızdan yaşadığımız komik olaylardan bahsedip durduk. Artık yorulunca kafamı omzuna koydum. Oda kafasını kafamın üstüne koydu.

Tam şuanda zaman dursa diye geçirdim içimden. En mutlu olduğum anda zaman dursa. Ve omzunda uykuya daldım. Gece bir sıra uyandım. Varis kalkmış mamayla Maru'yu besliyordu. Gülümseyerek bir süre onları izledim. Varis ağzına kulaklarına varırcasına gülümsüyordu. Ve Maru'yu güldürmek için hareketler yapıyordu. Bir kez daha varisle daha erken tanışmadığım için pişman oldum. Maru biberonu bitirdikten sonra mutfağa götürüp yıkadı. Daha sonra geri dönüp Maru'yu uyuttu. Ve yanıma gelip yattı. Üstümü örttükten sonra biraz önceki pozisyonda kafamı omzuna koydu.

AYRILMAYA İKİ GÜN KALA

Sabah uyandığımda varis yanımda yoktu. Ve Maru'da yoktu. Hızlıca evi kontrol ettim. Hiçbir yerde bulamayınca varisi telefondan aradım tam o sırada biri kapının şifresini girdi. İçeri giren varis ve Maru'ydu. Maru'yu önüne takmıştı bir elinde telefon bir elinde market poşetleri bana baktı.

"Korktun mu? Üzgünüm. Ah uyanacağını düşünmemiştim. Maru sabah uyandı ve sıkılmış görünüyordu bende biraz gezelim dedim. "

Konuşurken market poşetlerini masanın üstüne bıraktı. İçinde aldığı şeyleri çıkarmaya başladı. Varisi arkadan kucakladım. Ve yanağımı omzuna koydum.

" Neden böyle yapıyorsun? " dedim.

" Ne yapıyorum? "

" Seni bırakmak ne kadar zor bilmiyormuş gibi davranıyorsun. Sen gittiğinde.. Ne yapacağım? "

" Haeri ah.. "

" Kaçalım mı? Hı? Sen ve ben? Gidelim burdan. Kimsenin olmadığı bir yere gidelim. Lütfen. "

Varis önüne döndü. Maru'yu sıkıştırmamaya özen göstererek yavaşça bana sarıldı.

" Haeri yapamayız. "

" Neden? Bizi engelleyen ne? "

" Şirketi bırakamam. "

" Lanet olası şirketin ne önemi var? "

" Orası... Bana annemden emanet. Bırakamam. Annemin ölmeden önce son isteğiydi. Şirketin başına benim geçmem. "

Bunun üzerine söyleyecek sözüm yoktu. O kızla evlenmezse babası varisi asla başkan yapmazdı.

Varis birkaç saat sonra evden çıktı. Hiç bir şey söylemeden sadece son kez birbirimize sarıldık. Ve 2 gün sonra o kızla evlendi. Bende eğlence şirketinin başına geçtim. 2 yıl içinde en güçlü şirketlerden biri haline geldik. Sadece iki idol grup çıkarmamıza rağmen ikisi de bir çok başarıya imza atmıştı. Eski kocam ve varisin ablası geçen sene boşandı. Sorunun eski kocam da değil ablasında olduğunu farketmişlerdi. Ve tabiki ikisi de şirketten uzaklaştırıldı. Tabi aldığı para hayatı boyunca eski kocama yetecek kadar çoktu. Bir daha ondan haber bile almadım. Maru'yu da görmeye gelmedi. Maru 2 yaşına geldi ve anne demeye başladı. Yeni bir eve taşındığımızda ona özel birsürü alan kalmıştı. Her yeri güvenliği için döşedim. Böylece gözüm arkada kalmıyordu. Hayatımda sadece işim ve Maru kalmıştı. Varisi o günden beri görmemek için elimden geleni yaptım ve görmedim de.. Ta ki o güne kadar.