Zambağın Ölümü [ Inui Seishu ]

☄ 2. Gün

⋘ ────── ∗ ⋅◈⋅ ∗ ────── ⋙

⋘ ────── ∗ ⋅◈⋅ ∗ ────── ⋙

[ 2. Gün ]

Cardan sıkıntıyla iç çekti.

Günler önce evden kaçtı ama ailesi hala ona ulaşmak için çaba sarf etmedi, umurlarında olmadı. Cardan'ı sadık bir köpek gibi yetiştirmişlerdi ve eninde sonunda eve geri döneceğini düşünüyorlardı.

Ama onun için bir dönüş yoktu. Hiçbir yere ya da hiçbir kimseye geri dönmeyecekti, söz konusu şey ileride bile olsa. Onu kendisiyle ne çekecek ne de o şeye çekilecekti.

Dün akşam karşılaştığı çocuğun terasa geleceğini düşünmüyordu. O an kendini önemli hissetmiş ve bu hissi devam ettirmek istemiş olmalıydı, bir can kurtardı, ne kahramanca! Ama çoktan unutmuş olmalı.

O kadar akılda kalıcı biri olduğunu düşünmüyordu Cardan. Kendisinin farkında değildi, daha doğrusu kendisini bilmiyordu bile. O bile kendisinin farkında değilken başkalarının görmesini bekleyemezdi.

Yine de terasa gitme konusunda huzursuz hissetti. Ya unutmadıysa? Ama onu herkes her zaman unutur. Yakın olmadığı biri neden aklında tutsun?

Yine de bir umut terasa gitmek istedi tekrardan.

Masanın üzerinde duran ceketini üstüne geçirdi ve ön sokaktaki gökdelene ilerledi. Sadece bakacaktı, orada olduğunu düşünmüyordu ama oradaysa anlaşmalarından dolayı mecbur oturmalıydı.

Aklında bir sürü düşünce belirdi birden. Ne konuşacaklar, ne yapacaklar, neden bunu yapıyor, ben neden bu yapıyorum? Yürürken bir yandan da ikisini birden sorguluyordu.

Kimse yararı olmadan bir şey yapmazdı, hem de 5 gün boyunca. Ama nihayetinde ölecekse Inui'nin kazancı neydi ki? Belki düşünmek konusunda o kadar kötü hidsetmemeliydi. Kendisi öldükten sonra olacaklar umrunda değildi. Yararı her neyse, onu ilgilendirmezdi.

Aile evinden çıktığından beri sadece ceketi ve pantolonunun cebindeki cüzdanı vardı üzerine. Hiçbir şey alma gereği duymamıştı yanına. En azından telefonunu alabilirdi fakat arayacak kimsesi yoktu. Ailesi aramış mı diye heyecanla bakıp hüsrana uğramak da istemezdi. Onu merak etmediklerini biliyordu.

6-7 yaşlarındayken evlat edinildiğini hatırlıyordu, zaten aslı Japon değildi. İngiliz olduğu düşünülürdü diğerleri tarafından da. Kawa ailesi kendisini evlat edindiğinde herkes onun kurtulduğunu düşünmüştü.

Oysa Kawa acı demek. O ailedeki herkesin kendi içinde bir acısı var, çocukları olmuyordu, Cardan'ı aldıktan 3 yıl sonra bir oğulları daha olduğunda artık Cardan'ın bir önemi kalmamıştı.

Yine de kardeşine hiçbir zaman kin beslemedi, bazen onun tarafından bizzat kötü davranılsa da çocuktu sonuçta. Aslında Cardan ailesinden kimseye kin beslemedi. Başarısız, bozuk bir çocuğu evlat edindikleri için ailesi adına üzülüyordu. Ona bakmak zorunda kalmışlardı bu kadar uzun süre.