Changbin - Chan
Changbin:
Nereye kayboldun?
şu an güzelce soruyorum
hızlıca cevaplarsan yarrağı yemezsinChan:
susma hakkımı kullanmak
istiyorumChangbin:
öyle bir hakkın olduğunu
nerden çıkardın pardon
dökülChan:
yürüyorum işteChangbin:
allahım sen bana
sabır ver en acilindenChan:
sanki abartıyorsunChangbin:
farkındaysan toplum içinde
suçlu olduğun halde
birine çıkıştın
toplum içinde olduğunu
bir kez daha
belirtmek isterimChan:
tamam pek benlik bir hareket
değildi
ama yani
içimden öyle gelmiş
napabilirimChangbin:
içini sikerim senin
bula bula benim
beğendigim çocuğu mu
buldunChan:
derken?
beğendigim çocuk
derken?Changbin:
hyunjin istechan:
kim olduğunu anladık
beğenmek lafını idrak edemedim
pekChangbin:
niye ben birini
beğenemez miyim
bu çok mu
absürtchan:
absürt falan bilmem ben
sadece süt içen çocuğu
mu buldun
gerçektenchangbin:
konuyla alakası?Chan:
alakasız
changbin:
nerde olduğunu söyle
yanına gelecem
chan:
nerde olduğumu
bilmeni istesem
yanından kaçmazdım
o yüzden boşuna zırvalamachangbin:
seni gördüğüm yerde
sikecem
haberin olsunChan arkadaşının mesajına gözünü devirdikten sonra telefonu kapatıp hızlıca arka cebine yerleştirdi. Sinirlenmişti çünkü hak veriyordu Changbin'e. Ne yaptığını Chan da bilmiyordu. Sanki biri ayarlarıyla oynamış onu hiç tanımadığı birine dönüştürmüştü. Düşünürken içi titredi Chan'ın, korkuyordu. Düşünürken kaybolmaktan, yerin ayaklarının altından kayıp gitmesinden ödü kopuyordu. Bir şeylerin farkında olmak onu daha çok geriyordu ve gerginliğini bir yerlerden çıkarmaya ihtiyaç duyuyordu.
Kafasındaki sesleri bastırdı ve adımlarını eski harabe evin bahçesine yönlendirdi. Buraya gelmeyi seviyordu Chan. Kimsenin bilmediği harika bir yerdi. Her kaçmak istediğinde ayakları onu buraya getirirdi. Otların kesilmediği için upuzun olduğu, etrafta kelebeklerin uçuştuğu deniz manzaralı bu yere gelmek terapi gibiydi. Bazen saatlerce oturur güneşi bile doğururdu. Kafasındaki seslere istediği cevabı bulamasa bile bir şekilde onları kontrol altına almayı başarırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Milk and Honey • hyunchan
Fanficbir leylek ağzıyla minik bir bedeni annesinin kucağına bıraktı. O gün her taraf şenlik yeri gibiydi. Küçük bedenin gülümsemesinin acıyla son bulacağını kimse tahmin bile edemezdi. Chan lanetli olduğunu düşündüğü kalbini birine vermek için çok korkak...