Sabah kalktığımda yatağımdaydım. Aklıma dün geldi. Bünyem güçlü olmadığı için en son Barın elimden şişeyi alıp koltuğa oturmuştu.
İyi ki o kadar rezil şeyler yapmadım. Tam hatırlamıyorum ama hemen yerde uyuyakalmışımdır.
Allah'tan nöbetim dün bitmişti. Bu gün bu baş ağrısı ile işe asla gidemezdim. Telefonum çalıyordu. Hala yatakta iken komodinin üzerindeki telefona uzandım. Arayan kişi annemdi. Geldim geleli 6-7 defa konuşmuştuk. Aramayı onayladım.
"Aloo"
"Alo"
"Ne oldu?"
"Vah,kızım beni oraya gidince unuttu. Kim var kız aklında beni unutacak kadar."
"Ya anne yine ne diyorsun sabah sabah. Kim olabilir acaba!"
"Barın diye birisi varmış" sonunda ki "ş" harfini uzatmıştı.
"Anne arkadaş bile değiliz! Dur cidden biz neyiz? Ya anne kapat ya sabah sabah kafamı karıştırdın."
"Anneye 'off' denmez."
"Anne 'off' mu dedim?"
"Bak birde karşımda konuşuyor. Kesin birisi var."
Sinirli bir nefes vererek konuşmaya devam ettim."bir şey anladıysam Arap olayım."
"Ayy bide Arap mı? Yok ben Arap damat falan istemem."
"Anne hadi görüşürüz. Öptüm!"
Telefonu kapattım. Bir gün iznim vardı. Onu da zehir zıkkım ettiler. Kafamı tam yastığa koyup uyuyacakken kapı çaldı. Sinirden yorganı dövüp "off " diye kapıya doğru ilerledim. Şuan uykudan üstümde ki Hello Kitty'li pijama ve dağınık topuzu umursamadan kapıyı "Ne var?" Dercesine kapıyı açtım. Karşımda gördüğüm kişi alt katımda ki askerdi.
Hala ben ona bön bön bakarken,o konuşmaya başladı.
"Gece çok ses vardı. Arkadaşım ile ben rahatsız olduk."
Ne hızı? Ne diyo lan bu?
"Lan ne diyon?"
"Biraz saygılı olur musunuz?"
"Olamam! Sen ilk soruma yanıt ver."
"Ne yapıyorsanız birdaha dikkat eder misiniz yanınızdaki kişiyle diyorum."
"Yanımdaki kişi?"
Kapıyı yüzüne kapattım. Galiba bugün beni kandırmak istiyorlardı. Tekrar yatağıma döndüm ama uyandığım zaman geri uyuyamacağımı biliyordum. Yatağımı düzenleyip dolabımın yanına ilerledim. Üzerime sportif eşofman takımı giyindim. Yatağımdaki Telefonu alıp mutfağa gittim. Çayı koymak için ikinci rafa doğru uzandım. Daha doğrusu uzanmaya çalıştım. Tam aldığım gibi kafama düştü. Şiddetli bir çığlık attım. Sinirle yerdeki çaydanlığa baktım. Onu elime alıp tekrar yere fırlattım. Neden yere fırlattım ben bile bilmiyordum. Çaydanlığa baktığımda sapı kırılmıştı. Oflayıp çaydanlığa su doldurup ocağa koydum.
Karşısındaki masaya oturup telefonumu açtım. Şifresini girdikten sonra 2 defa yana kaldirdim. Tam Instagram'a girecekken gözüme bir şey çarptı. "+99" yazıyordu ağzım açık ona bakarken acaba dün yanlışlıkla bir şey mi yaptım diye düşündüm. İçimden "umarım yine rezil olmamışımdır" diye dua ettim. Elim titreye titreye bildirimlere bastım. Bildirimler "Videonuzu beğendi","Sizi takip etmeye başladı". Hala merakla biraz daha altlara inerken bir yazı gördüm "Barın Barlas(Türk bayrağı emojisi) sizi takip etmeye başladı." Bunu es geçip hala merak ettiğim videoma tıkladım.
BU DÜN AÇTIĞIM YAYINDI.Video başlamıştı. Sarhoş sesim ile konuşuyordum. Barın ise bana bakıyordu. Yayındakilerle biraz sohbet ediyorduk. Buraya kadar fazla rezil olmadım. Umarım böyle devam ederim. Sesli bir şekilde yayındaki yorumları okuyordum. Ya arkadaşlarım vardı, ya da dayılar ve abazalar vardı. Arkadaşlarım beni sorguluyorlardı. İlk defa şansım yaver gitti REZİL OLMADIM. Yayındaki arkadaşlarım beni gaza getirmeye çalışıyordu. "Şarkı aç eğleniriz diye." Ya lütfen lütfen yapamamış olayım. Barın hala beni izlerken, ben başka odaya doğru yol almıştım.
Barın ise yayına boş boş bakıyordu. Arkadaşlarım Barın'ın kim olduğunu öğrenmeye başlıyorlardı. Elimde mini hoparlör ve mikrofon ile gelmiştim. Hayır yapmamışımdır. Yok ya ne yapması. Barın kendi telefonuna bakıyordu. Ama telefonundan gözüken kadarıyla o da yayını izliyordu. Utançtan kan yanaklarıma hücum etmeye başlamıştı. Barın'ın telefonunu elinden aldım ve bir şeyler karıştırmaya başladım. Barın ve şuan izleyen ben merak ile ne yapacağımı bekliyorduk. Melodi çalmaya başladı. O an hangi şarkıyı actigimi anladım. Aradan 15 saniye geçti. Şarkı sözleri geldim ben de hem söylemeye hem de oynamaya başladım.
"Brandayı, muşambayı yırttılar. Limon gibi kızım seni sıktılar. Portakal gibi soydular. Kağıt gibi yırttılar." Bu bir kere daha tekrarlandı. Sarhoş sarhoş oynarken, ayakta durmaya çalışarak hareketler yapıyordum. Yüzüm kıpkırmızı olmuş, dudaklarımı ısırarak izlemeye devam ediyordum. O arada ise Barın'ı da kaldırmaya çalışıyordum. Allah'ım inşAllah kaybolurum, İnşAllah kaybolurum, uzaya atarlar beni amin.
Barın'ı kolundan sürümeye çalışıyordum. Şuan ki ben bile biliyordu başarısız olacağını. Birkaç direnmenin sonunda Barın ayağa kalktı. O şarkı bitmişti. İçimden çok şükür Yarabbi çektim. U sefer farklı şarkı çalmaya başladı. "MİLLETİN AĞZINDA OLDUK REKLAM" bu şarkıda kötü bir şey yapmadığımı hissediyorum. Şarkı biraz ilerledikten sonra yanımda duran Barın'a bakarak roman oynuyordum.
"Dedikodu dedikodu kuru iftiralar-" şarkı devam edecekken kıçım ile Barın'a vurmuştum. Barın'ın sert vücudu bunu reddetmişti. Ben Barın'ın vücuduna çarparak yere düşmüştüm. O andan sonra izlemeyi bıraktım. Evde çığlık atmaya başladım. Bunu film ya da kitaptaki karakter rezil bir şey yapsa her zaman yapıyordum. Şuan ise ben rezil olmuştum.
Sabah annemin ve alttaki camışın ne dediğimi şuan anlıyordum. Kafamı duvardan duvara vururken telefonuma mesaj geldi. Koşa koşa ona bakmaya giderken kafamı kapıya çarptım. İçimden nazikçe kapıya söverek telefonuma doğru tekrar uzandım.
"Ne oldu?" Şerefsiz yanına göz kırpan emoji de koymuştu.
Ayyy helüğ off kitabi cigu kişi instada linclemis ama ben içimden yaziyom halbuki onlar klise, komik olucak diey rezil olmus, berbat okumayin
Depresyona girdim askolar ne sucumw var benim?
Bu bölüm saçmaydı ama efnannin malliklari normal
Ya barın cok mu soguk ahh spoi vericem simdi çenemi tutmam lazim
Neyse bebitolar ben öptüm sizi😚💋💋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Berceste
Teen FictionHayatında hiç sevgi görmemiş bir asker oğlana sevgiyle gülümseyen hemşireye kalbinde taht yapan gençlerin hikayesi.