Then There Was You Sonra Sen Vardın - [TR]

Bölüm 15

"Chat!" Marinette karanlıkta yönünü şaşırmış bir halde doğrulduğunda nefes nefese kalmıştı. İki güçlü, kaslı kol onu hızla sardı ve sıcak, çıplak göğsüne yakın tuttu.

"Nefes alın leydim, her şey yolunda, ben buradayım." Marinette gözlerini kapadı ve sadece Adrien'ın sesinin yatıştırıcı etkisine odaklandı. Her şey yolundaydı, o iyiydi.

Akşamın erken saatlerinde bir Akuma, Alya ve Nino'yla birlikte Andre'nin Dondurmacısı'nda yollarını kesmişti. Muhabir hemen telefonuyla kötü adamın peşinden koştu, Nino da onu tehlikeden uzak tutmaya çalışıyordu. Adrien Marinette'in elinden tuttu ve öfkeli akuma ile yüzleşmeden önce dönüşmeleri için yakındaki bir ara sokağa daldı. Bu, ikisinin şimdiye kadar karşılaştığı en acımasız saldırılardan biriydi; akuma'nın öfkesini körüklemek için kurbanlarının varoluşunu zapteden ışınları vardı. Gece akumaları genellikle daha zordu ve dolunay sırasında duygular daha da güçlenmiş gibi görünüyordu. Alya ve Nino'nun vurulduğunu, gözlerinin karardığını ve cansızlaştığını görmüştü bile. Chat adını haykırıp önüne atladığında Uğur Böceği hâlâ şans tılsımını çözmeye çalışıyordu; gözlerindeki hayat gözlerinin önünde sönüyor ve kanını donduruyordu. Akuma'yı yenecek ve mucizevi uğur böcekleriyle her şeyi sıfırlayacak kadar uzun süre kendini bir arada tutmak için yapabileceği tek şey buydu. Chat ayağa kalkıp tozunu aldığında, kollarına atladığında neredeyse ayaklarını yerden kesmişti.

O gecenin ilerleyen saatlerinde, geçmişe dönüşleri aklından çıkaramıyordu. Tikki onu rahatlatmaya çalıştı ama o bile seçtiği şeyi sakinleştirecek tek şeyin Adrien'ı görmek olduğunu biliyordu. Marinette dönüşerek gecenin bir yarısı Agreste malikânesine doğru yola çıktı. Karanlıkta penceresini çaldığında Adrien'ın hâlâ uyanık olduğu ortaya çıktı ve pencereyi açtığında yüzünde beliren gülümseme Marinette'in telaşlı kalbini yatıştırdı ve Marinette onun kollarına yığıldı. Sadece onunla birlikte olmaya, kalbinin onunkinin yanında attığını hissetmeye, sevgisini etrafında hissetmeye ihtiyacı vardı.

Evet, Chat'in kim olduğunu bilmek bir açıdan işleri zorlaştırıyordu ama ona bu şekilde yaklaşabilmek, onu bu şekilde sevebilmek kâbuslarla başa çıkmayı kolaylaştırıyordu. Adrien de anlıyordu, çünkü onun da benzer kâbuslar gördüğünü öğrenmişti ama yumuşak ve nazik dokunuşları kızın kavrulmuş ruhunu yatıştırdı ve kendini güvende hissetmesini sağladı. Daha sonra aynı kollarda uykuya daldığında, onunla alay eden görüntüler rüyalarına musallat olmak için geri gelmişti.

"Ölmeni izlemeye devam edemem Adrien. Buna daha fazla katlanamam." Sıcak gözyaşlarının yanaklarından aşağı yuvarlandığını hissedebiliyordu. Adrien onu yüzünü ona dönecek şekilde çevirdi, pencereden süzülen dolunay yüzlerini aydınlatıyordu.

"Kendimi öldürmeye çalışmıyorum Bug, ama seni korumak benim görevim. Sadece sen her şeyi yeniden yoluna koyabilirsin ve beni geri getireceğine güveniyorum çünkü benden asla vazgeçmeyeceğini biliyorum." Parmağını çenesinin altından geçirerek kızın parlayan gözlerini kendisiyle buluşması için kaldırdı. "Paris'in Uğur Böceği'ne ihtiyacı var." Başparmağıyla bir damla gözyaşını silerek nazikçe söyledi. Marinette onun elini tutarken başını salladı.

"Ve Uğur Böceği'nin Chat Noir'a ihtiyacı var. Sen harcanabilir değilsin Adrien. Ya bir şey olur da Akuma'yı yenemezsem? Sensiz yaşayamam." Adrien onu kendine yakın tuttu ve göğsüne yaslamadan önce başını öptü. Gözlerini kapattı ve içindeki sabit ritmi dinledi. İkisinin de bu tartışmayı kazanmasının mümkün olmadığını biliyordu. Onun kendini feda ettiğini görmekten nefret ediyordu ama ona bir şey olursa bununla asla yaşayamazdı.

"Hiçbir yere gitmiyorum Mari. Ben seninle evlenmek isteyen adamım, unuttun mu? Ama ikimizin de yapması gereken bir iş var. Sen hasarı onarabilesin diye ben darbeleri almak zorundayım. Bu işler böyledir." İçini çekti, ay ışığında ona baktı. Elbette haklıydı ve bunu biliyordu, ama yine de onun gözlerinin önünde kayboluşunu izlemek, o değerli birkaç dakika boyunca hayatının tamamen onun ellerinde olduğunu bilmek canını acıtıyordu.