Langs de Kust

Hoofdstuk 3

Een zucht verliet Jess haar mond toen ze wakker werd. Een warme walm hing om haar heen en het had een vermoeiend effect. Op haar mobiel zag ze dat het half 10 was en dat betekende dat ze zo met zijn allen gingen ontbijten.Ontbijten met haar familie was het laatste wat Jess op deze warme morgen wilde doen. Dat betekende dat ze uitleg moest geven aan haar vader en moeder over gisterenavond.Nadat Joël haar gisteren gedekt had, was ze verder en verder gelopen.De kust liet haar aan andere dingen denken dan aan Gerdien en Ivo. Uiteindelijk was ze bij een ander dorpje aangekomen waar ze even een drankje had gedaan. Het was rond die tijd al 12 uur geweest en haar ouders en de rest waren vast nog bezorgder dan eerst.Na een paar biertjes had ze eindelijk de moed gehad om naar huis te gaan en om met haar ouders te praten.Met haar masker op stapte ze de huiskamer binnen waar tot Jess haar verbazing niemand zat. Ook in haar slaapkamer was niemand en dat betekende dus dat Merel stiekem bij Quinten in bed lag. Quinten had inderdaad een eigen kamer gekregen, maar waarschijnlijk zou hij hem dus altijd met Merel delen. En dat betekende dat Jess dus heel de vakantie nog alleen moest slapen. Ze had zich zo verheugd op de late nutteloze avondgesprekken met Merel, maar Quinten moest dat verpesten.

"Waar was jij gisteren, Jongedame?" hoorde Jess gelijk toen ze de huiskamer en keuken inliep. Je verwachtte dat deze vraag gesteld werd door Marten of Elly, maar het was toch echt Gerdien die haar zusje hier alweer terechtstelde.

"Goedemorgen Gerdien" zei Jess vrolijk. Ze zou net doen alsof er gisterenavond niks gebeurd was. Haar ouders zouden het dan hopelijk ook negeren.

"We gaan eten" riep Elly door het huis, terwijl ze binnen kwam rollen met een schaal met gekookte eieren.Uit de twee gangen kwamen nu Wilma, Paul en Max. De twee ontbrekende waren dus Merel en Quinten.

"Waar is je roomie?" zei Gerdien weer op een irritante toon. Ze deed net alsof Jess verantwoordelijk was voor Merel.

"Die komt er zo aan" loog Jess. Ze wilde haar beste vriendin niet verraden ook al vond ze het heel stom van Merel, en vooral Quinten. Op dat moment kwam Quinten binnen met een vermoeid hoofd en Jess hoefde niet lang na te denken over wat er gisterenavond en vannacht gebeurd was.Even keek hij met een dreigende blik naar Jess. Het was een blik waarmee hij wilde zeggen dat Jess haar mond moest houden over de afwezigheid van Merel in haar slaapkamer.

Jess knikte onopvallend naar Quinten die daarna een dankbaar lachje op zijn gezicht toverde.

"Zoooo vroeg" gaapte Merel en ze strekte zich helemaal uit.

"Dan had je eerder moeten gaan slapen" zei Wilma.

"Niet mijn schuld" zei Merel en ze staarde naar Jess.Ging Merel Jess nou de schuld geven? Jess was inderdaad veel te laat thuis, maar dat was niet de reden van Merel haar vermoeidheid. Wat was dit een gemene streek van haar beste vriendin en Jess moest moeite doen om niet de waarheid er uit te laten floepen. Wat wilde ze graag uitroepen dat Merel met Quinten had liggen neuken waardoor ze nu zo moe was. Nu kreeg zij waarschijnlijk gezeur over gisterenavond.In plaats daarvan speelde ze weer de Jess die ze altijd speelde bij haar familie en vrienden en ze begon dus te lachen.Iedereen keek haar een beetje raar aan, omdat dit geen situatie was om in lachen uit te barsten.

"Vandaag gaan we naar Es Canar" zei Elly met een grote lach. Ze was zo blij dat ze eens leuke dingen kon doen en daagjes uit kon gaan.

"Supervet" krijste Jess alweer door de kamer om het rare moment van zojuist te vergeten. Eigenlijk wist ze helemaal niet wat het was. Maar niemand mocht toch weten dat zij niet wist wat Es Canar was. Als ze het wisten dan zou ze alleen maar onzekerder worden.

"Dus ga zo maar snel je bikini en handdoek pakken" zei Gerdien met een grote lach op haar gezicht. In Jess haar verbeelding was het geen vriendelijke lach, maar een grote gemene grijns.