ھەموو پیاوەکان وەک یەکن

بەشی چواردەھەم

نۆڤا هەستی دەکرد وەک ئەوەی جیهان لەو ساتەدا وازی لە خولانەوەی هێنابێت، تاکە شتێک کە هەبوو فشارە نەرمەکەی لێوەکانی جۆنگکووک بوو. ماچەکە نەرم و ناسک بوو، لەگەڵ ئەوەشدا ئاگرێکی لەناو نۆڤادا هەڵگیرساند کە لە مێژە پێی وابوو کوژاوەتەوە.

لەو چرکەساتە زوو تێپەڕبووەدا، وا دیار بوو هەموو ترسەکانی، گومانەکانی، دیوارەکانی کە بەسەر ساڵانێک لە دڵشکاندندا کۆکرابوونەوە، دەڕووخێن. ئەو ئیتر ئەو ژنە ڕەق و کینییە نەبوو کە بڕوای بە خۆشەویستی لەدەستدابوو - تەنیا نۆڤا بوو، ڕێگەی بە خۆی دەدا لەناو سیحری ئەم ساتەوەختە چاوەڕواننەکراو و ھەندێژەیەدا ڕۆچێتە ناوەوە.

لەکاتێکدا جیابوونەوەیان، نۆڤا خۆی بینی کە هەناسەبڕکێی بوو، دڵی بە تێکەڵەیەک لە هەستەکان دەلێسێت کە لە مێژە لەبیری کردبوو. قسەکانی جۆنگکووک لە دڵی دابوو و ئێستا ماچەکەی ئاگری لە ڕۆحی بەرداوە.

سەیری دەکرد، چاوەکانی بە لاوازییەکەوە دەدرەوشایەوە کە ساڵانێکە نیشانی نەدابوو. "من...نازانم چی بڵێم" بە چرپە گوتی، دەنگی بەزەحمەت دەبیسترا. "ئەوە بوو..." ئەو ڕۆیشت، نەیتوانی ئەو وشانە بدۆزێتەوە کە وەسفی ئەو گێژەڵوکەی هەستانە بکات کە بەناودا دەڕۆیشتن.

لەو ساتەدا نۆڤا هەستی کرد وەک ئەوەی لە ئاودا هەڵدەفڕێت، بێ کێش بێت، بە زەریای هیوا و ئەگەرەوە هەڵبگیرێت. داهاتوو کە ڕۆژێک ئەوەندە لە ترس و نادڵنیایی داپۆشرابوو، ئێستا بە بەڵێنی ڕاستی دەدرەوشایەوە. هەمووی بەهۆی ئەم پیاوەوە، ئەم کەسە نامۆیە کە بە جۆرێک توانیبووی قەڵای دەوروبەری دڵی بشکێنێت.