BERDEL AŞK

NEFRET

İyi okumalar♥️

Sabaha kadar uyuyamamıştım. Kafamın ıçindeki düşünceler beni sürekli ağlamaya sürüklüyordu.

Ne yapacaktım bundan sonra. Abimin canı için kabul ettiğim bu berdel beni canımdan etmeyecek miydi?

Okulum hayallerim hayatım. Nasıl geçecekti günler. O koca konakta ne yapacaktım. Aziz  denen adam dün kız kardeşine vurmuştu. Ya bana da el kaldırırsa orda herkes bana karşı gelecekti. Eminim. Annemden abimden uzakta ben ne yapacaktım.

Kabim sıkışıyordu. Nefeslerim göğüs kafesimi patlatmak istercesine içerde sıkışıp kalmıştı adeta. Saat kaçtı ben kaç saatir yatakta öylece yatıp düşünüyordun ne zamandır ağlıyordum ben.

Içimde tarifi imkansız bir sıkıntı vardı. Okula da gitmemiştim. Annem de gelip uyandırmamıştı zaten.

Telefonum çaldığında hafifçe yan dönerek köşede duran telefonumu elime aldım.  Berk arıyordu. Tek arkadaşım oydu zaten ve neden okula gitmediğimi merak etmiş olmalı.

"Alo." Dedim çok bitkin bir sesle.

"Alo Berfin. Kızım nerdesin sen ya?"

"Berk ben okula gelmicem bu gün." Dedim sadece herşeyi anlatacaktım ama yüz yüze olsa daha iyi olur.

"Sen ve okula gelmemek bir sorun var sanırım."

"Yüz yüze konuşuruz daha iyi olur."

"Berfin çok merak ettim bak iyi misin?"

"İyim Berk merak etme ben fırsat bulunca ararım seni buluşuruz."

"Tamam hoca geldi şimdi gidiyorum ama sende mutlaka ara beni tamam mı?"

"Tamam Tamam iyi dersler."  Dedim ve telefonu kapattım. Saate baktığımda dokuz olduğunu fark ettim.

Kalkmak için hafifçe doğruldum ama başımdaki keskin ağrı beni tekrar yatmaya zorladı.

Annem gelip kapıyı yavaşça açtı.
"Kızım uyandın mı?"

"Uyandım anne." Diyebildim sadece.

Boğazım kurumuştu ve her konuştuğumda batıyordu sanki.

"Kızım Hatice hanım arada,alışveriş için gelirler birazdan."

"Ne alışverişi?"

"Düğün için."

Gözlerimi sımsıkı kapatarak sakinleşmeye çalıştım. "Anne söyle onlara ben alışverişe falan gitmiyorum ne isterlerse alsınlar." Dedim.

"Olur mu öyle şey kızım. Zeynepde gidicek."

"Zeynep sevdiği adamla evleniyor mutlu elbette alışverişe gidicek. Ben gitmek istemiyorum."

"Söylerim o zaman."

"Tamam."

Annem son kez bakarak cıktı odadan. Gözlerim tekrar doldu. Hiçbirşey istemiyordum hiçbirşey.

Kısa süre sonra odamın kapısı çalınmadan sertçe açıldı. Yatağımda korku ile sıçradım.

"Kalk gelin hayde." Kaşlarımı çatarak baktım.

"Hatice hanım böyle odaya girilir mi?"
Dayanamayarak söylendim.

"İki saatir senin nazını çekiyorum. De hade kalk."

"Naz falan yok. Siz gidin istediğinizi alin benim için fark etmez."

"Ne demek fark etmez. Azizim evlenecek elbette fark edecek. Hem ele güne rezil mi olalım."