BÖLÜM 14

71 10 10
                                    

DOĞUM GÜNÜ

FREEN'İN GÖZÜNDEN

Akşam vakti film izleyip karımla yatağa geçtik.

Pijamaları giyip yatağa geçmiştik ki sancım tuttu.

"Becky! Kalk! Kalk Becky!!" diye bağırırken bir yandan da nefes alıp vermeye çalışıyordum.

"Yine ne gördün de canın çekti?" diyerek güldü Becky.

"İkizler geliyor!! Aahhhh!" diye bağırdım.

"Neeee!" diyerek yataktan düştü Becky.

"Hahaahahahaha. Aaahhhh!" diye güldüm Becky'nin haline.

"Çanta neredeydi? Telefonum neredeydi? Sen neredesin?! Doktor neredeee! Hastane neredeydi?" diyerek yatağın etrafında korkarak şaşkın şaşkın dolaşıyordu.

"Hah buldum çantayı da telefonu da. Hadi gel kucağıma." diyerek beni kucağına aldı ve arabaya doğru dikkatlice kucağında taşıyıp arabaya bindirdi beni ve şoför koltuğuna geçip gaza bastı.

Kornaya basıp sinirle bağırıyordu.
"Hadiiii! Hamileyiz bizzz! Çekilinnnn!" diyerek başını camdan dışarı çıkarttı.

Becky'nin bağırması ile herkes bize yol vermişti ve 30 dakika içinde hastaneye varmıştık.

"Sedyeeee! Hamileyiz bizzzz! Kimse yok muu?" diye bağırdı ve kucağında hastaneden içeri girdik.

Etrafımızı doktorlar ve hemşireler sardı o an ve beni sedyeye yatırıp ameliyathaneye götürdüler.

BECKY'NİN GÖZÜNDEN

Freen'i ameliyata aldıklarından beri 30 dakika geçmişti ama ses seda yoktu.

Biz hastanedeyken Nam ve Tee'yi aradım ve hemen geldiler.

"Gireli çok oldu niye hala çıkan yok? Niye hala bebeklerin sesi gelmiyor? Yoksa bir şey mi oldu da ondan çıkmıyorlar?!!" diyip olduğum yerde volta atıyordum.

"Sakin ol Becky! Freen'de bebeklerde sağlıklı. Birazdan çıkarlar." diyerek beni durdu Nam.

"Nam haklı. Sabret biraz." dedi, Tee.

5 dakika sonra iki bebek ağlaması duyuldu ve doktor çıktı.

"Freen nasıl? Rain ile Sun nasıl?" diyerek yanına koştum.

"Merak etmeyin Freen'de bebeklerde çok sağlıklı. Birazdan normal odaya alırlar." diyip yanımızdan gitti.

Doktor gittikten hemen sonra hemşire ikizleri getirdi.

"Tebrikler Becky Hanım." diyerek kucağıma verdi.

"Ayy! Çok tatlılar yiaa!" derken gözlerimden yaşlar döküldü.

Bebeklerimizi koklayıp hemşireye verdim.

Bebeklerden sonra Freen çıktı, uyanıktı.

Koşarak yanına gittim.

"Aşkım! Nasılsın? Ağrın var mı?" diyerek elini tuttum.

"İyiyim aşkım. İkizlerimiz nerede?" diyerek sordu.

"İkizlerimiz giyinmeye gitti. Giyinip süslenip senin yanına gelecekler." diyerek normal odaya geçtik.

Biz odaya geçtikten sonra bebeklerimiz geldi.

"Bebekler acıkmış." diyip önce Rain'i 30 dakika sonra da Sun'u emzirmesi için Freen'e verdi hemşire.

Freen, bebekleri doyurup öptü.

Aşk OyunuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin