Ev

20 2 0
                                    

Damla

Sinirimi hala çıkartamamıştım. Uzun süredir yürüyorduk. Etraf kararmıştı. Artık dayanamayacak durumdaydım. Gözüm yerdeki taşlara gidiyordu. Elime bir taş alıp kafama vurmaya başladım. Evet, çok hızlı vuruyordum. Canım çok fazla acıyordu. En son İzcan'ın bağırışını duydum.

Çınar

Damla gözümüzün önünde ölmüştü. Evet, ölmüştü. Şuan kendimi ailesi izin vermeyip sırada oturan diğer sınıf arkadaşlarımın yerinde olmak istiyordum. Artık yürüyecek gücümüz kalmamıştı. Gözüme bir ev çarptı. "Orada bir ev var!" Diye bağırdım. Evet, vardı. Efe gelip bana sarıldı.

Eve girdiğimizde beklendik bir pis görüntü yoktu. Temiz ve düzenliydi. Eflin karşımıza geçip odalara ayırdı. "Tam 5 oda var." Dedi "Dumlu ve İzcan siz aynı odadasınız, Efe ve Çınar sizde aynı odada kalın. Biz Berrak ile tekli olan odalarda kalacağız." Efe ile aynı odaya düşmüştüm. Yukarıdan bir idoya girdik. Sular vardı. O kadar çok yorgundum ki yatağa uzanıp kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Efe

   Çınar'ın yanına yaklaştım. "Ne düşünüyorsun" diye sordum. Kelimeleri boğazına dizildiği belliydi. "Anlat hadi." Bana döndü. Ağlıyordu. "Kızmısın o.ç., ağlıyorsun mal" hızlı bir okkalı tokat geçirdi yüzüme. "Biz ne zamandır sevgiliyiz Çınar?" Ağlaması daha da hızlandı. "İçimde kalmasın diye" Ne saçma neden lan bu. "Ben... Ben... Aşıktım... Seviyordum..." Şuan sabır diliyordum. "Kime aşıktın?" Yüzüme gine okkalı bir tokat geçirdi. Kucağıma yatıp ağlamaya başladı. "Çınar regli mi oldun" diye sordum. "Anan oldum he Efe" diye bağırdı. "Olduysan bak söyle, Eflin'den ped isterim." Çok nazik bir soru sormuştum dimi. "Evet Efe, regl oldum şuan karnım çok ağrıyor."

Eflin

Sakince kitabımı okurken kapı çaldı. Gelen Efe'ydi. "Ne var lan çakma sarı?" Diye nazikçe sordum. İçeri girip kapıyı kapattı. "Çınar regl olmuş sende ped var mı?" Haydi destuur. "Efe ben belanı siktirmeden siktir git şurdan orospu çocuğu!" Yüzü bembeyaz kesilmişti. "Efe sana bir soru sorucam" başını olumlu anlamda salladı. "Lan orospu erkekler regl olur mu?" Biraz düşündükten sonra başını iki yana salladı. " Şimdi çık git şu odadan!" Şaka gibiydi.

Berrak
Odaya girer girmez kendimi uykunun kollarına bıraktım. O kadar uzun uyumuştum ki kış uykusundan kalkmış gibi enerji doluydum. Odadan çıkıp aşağı indim. Hepsi büyük ihtimalle yatıyordu. Kimse olmadığı için geri odama çekilip eşyaları karıştırmaya başladım. Çığlık sesinden sonra her şey son buldu.

İzcan

  Aşağı indim. Ev yakın zamanda kullanılmıştı. Kapı çalma sesiyle kapıya doğru yöneldim. Şuan evde tek uyanık ben olmalıydım. Kapının arkasına geçip dışarıyı dinlemeye başladım. Ses seda yoktu. Kapıyı açacak cesaret duyduğum anda camda bir şey gördüm. Biri vardı. Bizi kurtarmaya gelmişlerdi. Fakat hayır, bizi öldürmeye gelmişlerdi. Tüm gücümle bağırdığım anda yukarı koştum. Yukarı çıkınca herkes kapıdaydı. "Aşağıda biri var, elinde silah var." Nefes nefeseydim. Herkes çantasını Eflin'in odasına sığındı. "Bence camdan atlayalım." Efe'nin fikri azda olsa akıllıcaydı. Aşağısı ile arada az mesafe vardı.

Herkes atlamıştı fakat benim yükseklik korkum vardı. "İzcan atlasana" Dumlu'nun dedikleri aklımda yankılandı. O an arkadaki kapı kırıldı. "Siz gidin ben gelemeyeceğim" dedim. "Hadi koşun gidin siz yaşayın" çantamı onlara attım ve sonrası karanlıktı.

OKUL GEZİSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin