Difference § X-Men

Episode 2| "Get Out Of Control"

Multimedia: Wanda - Pietro Maximoff

Daughter - Youth

-

"Arzular ve hınçlar aklın sesini duymazlar."

- William Shakespeare -

+++

{ 1 ay sonra - Florida/ABD, 18. 05. 2005 }

Kırmızılıklar yükselerek salonun tavanını göstermeyecek kadar kalın bir tabaka oluşturuyorlardı. Yavaşça şekilden şekile girerken insanı istemsizce büyüsüne kaptırıyordu.

Parmaklarını oynatırken cisimlere hükmetmeyi başarabilen Wanda gözleriyle salonu taramaya başladı. Şu anda kontrolünü eline geçirdiği cisme daha uygun bir yer bulmak için gözleri salonun etrafında fıldır fıldır geziniyordu.

Yemek masasına baktı. Üstü bomboştu. Gülümsemesi yüzüne yerleşirken kırmızılıklarını üzerine saldığı cismi yemek masanın üzerinde bulunan boşluğa sürükledi. Cisim boşluğa uyum sağlayarak yavaşça masanın üzerisine konarken kırmızılıklar etrafında oluşturmuş olduğu kalkanı bozarak sahiplerinin ellerine geri döndüler.

Düşüncelerinden ve hislerinden başka kafasında yankılanan herhangi bir ses yoktu. Salonu boydan boya kaplayan ve hakimiyetini sürdürmeye devam eden huzurlu sessizliğin hissettirdiği duyguların tarifi yoktu. Derin bir nefes alırken içine dolmaya başlayan heyecanın verdiği mutluluğun tadını çıkarmamak elde değildi. Heyecanlı olmasının yanı sıra kalbi durakacakmış gibi hissediyordu ancak bu his onu bulutların üzerine çıkarıyordu sanki.

Kırmızılıklar kendisine itaat ederek bir başka cismin kontrolünü ele geçirmek üzere havada süzülürken parmaklarını hareket ettirdi. Beyaz yuvarlak kasenin etrafına yayılan kırmızılıklar büyüleyici bir görüntüyü oluştururken pürüzsüz yüzeyini tahta sehpadan çekerek havalandı. Koltuğun arkasında yerini alan uzun ve kahverengi sehpaya ilerlerken gülümsemesiyle bile bozulmayan mühürlenmiş dudakları ağzının içerisinde takılı kalmış olan nefesi serbest bırakarak aralandı.

Beyaz kase uzun ve kahverengi sehpanın üzerisinde sırıtmayacak bir şekilde duraksarken kırmızılıklar sahibinin emriyle eski yerlerine geri döndüler.

Yeşilin en hafifletici ve göz alıcı renklerini hapsetmiş göz bebekleri fazla yoğun olmayan açık renkler ile kaplanmış salonda gezinirken dilinin ucuyla kurumuş dudaklarını ıslattı. Elleri hareketsiz bir şekilde havada dururken kırmızılıklar tozlaşarak kayboldu.

Gülümsemesi yüzünde olduğu gibi kalmaya devam ederken ellerini indirdi. Derin bir nefes alırken yavaşça koltuğa oturdu. Kolları göğsünün altında birbirine dolaşarak birleştiğinde sırtını arkasına yasladı ve gözleriyle son kez düzenlemiş olduğu salona bakındı.

Kollarını göğüsün altından çekerken kafasını geriye yasladı ve ayaklarını L koltuğun uzun kısmına uzatarak koltuğun neredeyse yarısını kapladı. Göz kapakları yavaşça göz bebeklerinin üzerine perde misali örtülürken sağ elini koltuğun üzerinden kıpırdattı. Kırmızılıklar tekrardan salonun bir kısmında belirmeye başladığında bu sefer sadece parmaklarını hareket ettirdi.

Kırmızılıklar küçük beyaz bilgisayarın etrafına dolanırken tuşlar üzerinde baskı oluşturmaya başladı. Bilgisayarın faresindeki tuşun basılma sesi Wanda'ya ulaştığında gülümsemesi biraz daha genişledi. Sakin ve dinlendirici bir müzik kısa bir süre sonra bilgisayarın hoparlörlerinden yayıldığında ellerini hareket ettirmeyi kesti ve kırmızılıklar tekrardan çağırılmak üzere hazır bir şekilde saklandılar.