Gölge

1. Bölüm: Sessizlik

Yeni hikayeme Hoşgeldiniz. Öncelikle hikayemiz kitap ve filmden bağımsız ilerleyecek konu ve karakterlerin hayatları tamamen bana bağlı olacak. Bu hikayemizde büyü ve ya Hogwarts olmayacak ve asıl konudan tamamen kopuyoruz ayrıca olayların tarihi günümüzde gerçekleşmekte. İyi okumalar.

-

Annem beni doğururken ölmüş babam ise bana bakamayacağını düşünerek beni yetiştirme yurduna bırakmış. Her zaman bir aile bekledim bir aile sıcaklığı istedim. Benimde bir annem olsun istedim ve bu gerçekleşti. Beni on yaşında bir adam evlat edindi fakat işler düşündüğüm gibi ilerlemedi.

"Sen çok güzelsin," kollarıma dokundu gözlerimi sıkıca kapattım. Bana dokunması beni rahatsız ediyordu.

Kaçmayı denedim ve başarısız oldum. İki adam kollarımdan tutarak beni karanlık odanın içine fırlattı. "Burda kalacaksın sana gerekeni yapacak." dediler. Bağırdım. Anneme seslendim, babama seslendim duymadılar. Sessim kısılana kadar bağırdım. Göz yaşlarım tükenene kadar ağladım.

Odaya benden büyük olduğunu düşündüğüm bir çocuk girdi. "İyi misin?" cevap vermedim sadece gözlerine bakmaya devam ettim. "Seni kurtarmaya geldim." Koluma dokununca irkilerek geri çekildim. O da dokunmuştu bütün vücuduma ellerini sürmüştü.

Karşımdaki çocuk ateşe dokumuş gibi elini çekti. "Sakin ol. Bak o kapının arkasında bir çocuk daha var seni çıkışa götürecek ondan sonra başının çaresine bakmak zorundasın." Başımı salladım. "İyi şanslar." Yutkundum. Karanlıkta parlayan yeşil gözlerine baktım ve kapıya ilerledim.

Derin nefes aldım ve olduğum yerde durarak çocuğa döndüm. "Gözlerin çok güzel." Karanlıkta yüzünü göremesemde gülümsediğini hissettim ve ben de gülümsedim. O kapıdan çıktığımda kapının önündeki çocuk beni kapıda karşıladı ve birlikte çıkışa kadar koştuk. "Abim seni kurtarmayı çok istedi ve o istediğini yapar ayrıca inanıyor,"

"Neye?"

"Seni yıllar sonra bulacağına. İyi şanslar." Cevap vermedim. O iğrenç yerden koşabildiğim kadar uzağa koştum.

Ordan kurtulduktan sonra on bir yaşıma kadar sokakta yaşadım sonra bir adam buldu beni dedi ki "sana yardım edebilirim. Onlardan intikamını almanı sağlayabilirim." İnandım o adamda hissettiğim baba sıcaklığına güvendim ve o adamla dönüşü olmayan bir yola girdim.

Sonra Gecenin Çocuklarıyla tanıştım hepsi bir aile gibiydi ve ben de artık onlardan biriydim gruptaki ikinci kızdım. Eğitildik çok savaştım ve en sonunda amacıma ulaştım.

Artık yirmi yaşında kendi ayakları üzerinde durabilen bir kadınım. Tabi bunda ihtiyarın Stephen'ın yardımı çok dokundu. Artık o aileden intikamımı alacaktım.

-

Toplantı odasındaki derin sessizlik sinir bozucuydu kimseyi daha önce bu kadar ciddi görmemiştim. "Hadi ihtiyar göster marifetlerini." Başını salladı.

"Tom Riddle yıllar önce seni evlat edinmiş ve ondan kaçmışsın. Şu an nerde olduğu bilinmiyor fakat iki oğlu var ve babasının işlerini çok uzun zamandır oğulları yönetiyor. Fakat Tom Marvolo Riddle babası için çok değerli nedenini bilemiyorum fakat ona zarar verirsek Tom Riddle'ı o zaman yenebiliriz." Derin nefes aldı ve parmaklarını çenesine sürttü. "Tom Marvolo için en değerli şey kardeşi."