Ünlü Olamam

5

Media: Rüzgar Oyban

İyi okumalar Ziyagilerrr

--

Şaşkınlıkla bakınırken Öykü Akın sıkıca Emir'e sarıldı. Ardından Emir'in yanağını öperek geriye çekildi. Gözlerim Öykü Akın ve Emir'in arasındaki bu beklenmedik yakınlığa kilitlenmişti. Öykü Akın bana döndü ve gözlerimiz buluştu. Emir omzuma dokunarak "İnfaz." Diye tanıttı beni. 

Bana sıkıca sarıldığında ne yapacağımı bilemedim. Sadece karşılık vererek heyecanımı gizlemeye çalıştım. Kalbim hızla atıyordu. Sarılmamız bittiğinde "Merhaba." Dedim, sesimdeki titremeyle mücadele ederek.

"İnfaz mı ismin?" Diye sordu Öykü Akın. Kafamı onaylarcasına salladım. Öykü kaşlarını hafifçe çattı. "Yoksa sen Güliz'in kızı mısın?" Kafamı onaylarcasına salladım. "Güliz kim anne?" Emir'in sorusu üzerine Öykü Emir'e döndü. "Devrim eniştenin kız kardeşi."

Gülümseyerek bakınmaya devam ettim. "Bu arada İnfaz senin hayranınmış anne." Dedi Emir. 

Hızla elimi çantama attım, kitabı çıkaracaktım ama çantamın içi boştu. "Ben imzalatmak için kitabınızı getirecektim ama unutmuşum." Dedim mahcup bir şekilde.

Öykü'nün yüzündeki şaşkınlık ve memnuniyet ifadesi vardı. "Önemli değil İnfaz." Dedi gülümseyerek. "Asıl önemli olan senin burada olman ve bu anı paylaşıyor olmamız."

Öykü hızla masasına döndü. Kitabının ilk sayfasına imza attıktan sonra bana dönerek kitabı uzattı. "Bu senin için." Dedi samimiyetle. Benim teşekkür etmeme fırsat olmadan kapının açılmasıyla kapıya doğru döndüm. Orta yaşlı bir adam ve yanında benim yaşlarımda olan turuncu saçlı bir kız geldi. 

"Atlas!" Öykü sıkıca adamın boynuna sarıldı. Emir ise göz devirerek tepki verdi. Emir turuncu saçlı kızın omzuna kolunu attığında önüme döndüm. "Baba ben de buradayım." Dedi Emir alaylı bir ses tonuyla.

Atlas'ın Öykü'nün dudağına hafif bir buse kondurmasıyla, oda içindeki hava değişti. Öykü'nün "Sevgilim İnfaz Güliz'in kızıymış." Demesi ve beni göstermesiyle, Atlas'ın dikkati bana çevrildi. Elini uzattığında, onunla tokalaştım "Küçükken de sarışındın."

Ellerimiz ayrıldığında, Atlas'ın Öykü'ye dönüp "Hatırlıyor musun? Emir'in ilk aşkıydı İnfaz." Demesiyle, Öykü'nün kahkahası odanın içinde yankılandı. "Hatırlıyorum." Dedi gülerek.

Emir'in şaşkınlıkla "Nasıl yani? İnfaz ve ben küçükken tanışıyor muyduk?" Sorusu üzerine, gözlerimiz buluştu ve ben de şaşkınlıkla ona baktım.

"Sanırım öyle." Dedim, sesimdeki şaşkınlık gizlenemez bir hâl alarak.

Atlas bana bakarak "Ceylin benim ikizim." Diye açıkladı. Ceylin abla amcamın karısı oluyordu. Bağlar o kadar tuhaf ki, kendi sülalemden şüphe ettim. "Siz küçükken çok sık bir araya gelirdik... Tabi Ceylin ölünce pek görüşemedik." 

Bir şey demeden kafamı eğdim. 

Ceylin ablayı çok severdim, küçükken benimle çok ilgilenirdi. Ansızın birden kalp krizi geçirdiğinde çok ağlamıştım, o zamanlar sabah etmiştim günleri. Kayra ise cenazeden sonra bir daha hiç ağlamadı. Onun için annesinin kaybı hayatındaki en büyük acıydı. Birkaç yıl içine kapandı. Çıtkırıldım olan aşko kız kendine geldiğinde ise güçlü biri olmuştu.

Turuncu saçlı kız elini bana uzattı. Elini sıktığımda "Memnun oldum." Dedim, kız bana cevap vermeden gülümseyerek elini çekti. Emir bana bakarak "Çilek, konuşamıyor ve duymasında biraz sorun var." Diye açıklama yaptı.