~1~

7 0 0
                                    

Joanne: 'Oké, dan kom ik je straks ophalen.' Flynn: 'Oké dan zie ik je zo!' 'Tot zo.' Ik leg mijn mobiel weg. Mijn moeder komt de woonkamer binnen gelopen. 'Hey Joanne, wil je straks eten halen voor vanavond? Ik heb het hartstikke druk en je vader komt pas laat thuis van zijn werk.' 'Nee, sorry ik ga vanavond bij Flynn eten als dat goed is tenminste?' 'Umh.. ja tuurlijk.' Mijn moeder ziet er erg gestrest uit. Mijn broer komt de woonkamer binnen stormen. Hij gaat direct zitten en zapt gelijk naar een andere zender. 'Hey!' roep ik. 'Oh, sorry, was je tv aan het kijken?' 'Eh ja, maar laat maar ik ga toch al weg.' Ik pak mijn tas. Voordat ik eenmaal sta, gaat Ben languit op de bank liggen.  'Ga je weer naar je liefje?' vraagt hij terwijl zijn ogen alleen maar op de tv zijn gericht. 'Wie is mijn liefje?' 'Flynn, Flynn Wes Paterson natuurlijk.' 'Je weet dat we gewoon beste vrienden zijn toch?' 'Ja tuurlijk joh.' Hij rolt met zijn ogen. Ik loop naar de deur en trek mijn jas aan. Mijn moeder komt nog snel naar mij toegerend. 'Hey, je maakt het niet te laat vanavond toch?' 'Tuurlijk niet. Tot vanavond!' 'Tot vanavond lieverd.' 

Ik fiets de straat van Flynn in. Het is doodstil zoals normaal. Als ik dichter bij het huis van Flynn kom, hoor ik een schreeuw. Ik weet niet hoe snel ik mijn fiets moet neerzetten. Ik fiets het erf op en gooi mijn fiets in het gras. Ik ren naar de deur toe. De deur zit op slot. Ik ren naar de tuinkabouter en til het op. Tot mijn schrik zit de sleutel er niet onder. Ik gooi de tuinkabouter neer die kapot gaat. Ik ren snel naar de achterkant van het huis. Gelukkig staat de tuindeur open. Ik ren snel naar binnen. 'Flynn?!' Ik krijg geen reactie terug. Dan pas zie ik wat een rotzooi het is. Alles ligt op zijn kop. Ik roep nog een keer. 'Flynn?!' Dan hoor ik een knal boven. Ik ren naar de trap. Tot mijn schrik zie ik bloed op de trapleuning. Vol afgrijzing ren ik weer verder de trap op. En dan zie ik Flynn. Maar er is nog iets. 'Een geest!' Flynn draait zich om en de geest ook. 'Joanne, rennen!' Even sta ik verbaast te kijken wat ik zie maar dan ren de trap snel weer af. Ik zie een kapstok staan en pak die snel. Ik wil mezelf omdraaien als ik de geest voor me zie. Uit mijn reflex sla ik met de kapstok de geest, maar de kapstok gaat dwars door de geest heen en slaat tegen de muur aan. De geest lacht me uit en komt tegelijkertijd steeds dichterbij. Ik ben bang, maar kan geen kant op. Als de geest mij wil pakken, maak ik mezelf zo klein mogelijk totdat... 

'Joanne, gaat het?' Langzaam sta ik weer op en schrik van de bevroren geest die voor mij staat. 'Hoe..  hoe deed je dat?' Flynn doet snel zijn hand achter zijn rug. Ik loop naar hem toe en pak zijn hand. Tot mijn verbazing zie ik dat zijn hand helemaal paars is. 'Wat heb je gedaan? Gaat het?' Ik zie dat hij twijfelt. 'Ik moet je wat vertellen.' zegt Flynn.

The curse of magicWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu