The curse of magic

~4~

Als ik bij Flynn de straat in kom fietsen, staat Flynn al buiten. Zodra hij mij ziet, loopt hij naar mij toe. 'Hey Joanne!' 'Hey Flynn!' Ik stap af. 'Zet je fiets maar achter de bosjes.' 'Waar gaan we naar toe dan?' Ik zie dat Flynn moeite heeft om het te vertellen. 'Dat vertel ik je onderweg wel.' Ik doe wat hij van mij vraagt en kom dan naast hem lopen. 'En?' ' Wat, en?' 'Waar gaan we naartoe?' 'Oh ja!' Flynn begint te lachen en stoot mij aan. Ik begin ook te lachen en spontaan krijg ik het warm. 'Grapje.' 'Maar nu even serieus Flynn' 'We gaan naar je oma.' Ik stop met lopen. 'Ik ga nu niet naar Miami hoor!' Flynn begint weer te lachen. 'We gaan ook niet naar Miami hoor.' 'Oké dit moet je even goed uitleggen.' Flynn pakt mijn hand vast. 'Dit zal misschien een beetje hard aankomen, maar we gaan naar je echte oma. In New York.' ' Hoe bedoel je mijn echte oma?' 'Nu je weet van jouw toverkrachten mag je ook de echte waarheid weten.' Flynn trekt me mee naar een bankje waar we samen op gaan zitten. 'Mijn echte naam is Flynn Wes Fraser, ik ken je al vanaf je geboorte. Door jouw ouders ben ik naar New York gestuurd om jouw te beschermen tegen de kwade magie. Jouw oma ging met mij mee, zodat zij mij in de gaten kon houden en verzorgen. Op een dag besloot ze te gaan verhuizen. Ze kon jouw niet zien opgroeien met andere ouders. Ik woonde sindsdien alleen.' 'Dus mijn ouders weten van mijn toverkunsten.' Flynn is even stil en haalt dan diep adem. 'Nee.' Verbazend wacht ik op een duidelijk antwoord, maar die komt niet. 'Luister, we moeten naar je oma toe! Zij zal jouw alles haar fijn uitleggen.' Flynn staat al op, maar ik blijf zitten. 'Joanne, toe nou!' Met tegenzin sta ik langzaam op. Even later stappen we uit het metrostation. Flynn lijkt de weg helemaal uit zijn hoofd te kennen. Hij trekt mij mee door alle drukte op het plein. Als ik omhoog kijk, zie ik dat we midden in New Times Square staan. Opeens voel ik dat we de bocht om gaan. Ik kom naast Flynn lopen. In het steegje waar we in lopen is het een stuk rustiger. Er zijn een paar kroegjes en winkeltjes maar dat is het dan ook wel. 'Hier is het!' zegt Flynn. Hij staat stil voor een winkeltje met allemaal sieraden. Het ziet eruit als één grote lichtbron. 'Kom je nog?' vraagt Flynn. 'Eh, ja.' Als ik een stap naar binnen doe, verandert alles in een keer. Ik zie allemaal toverdrankjes en spulletjes. Ook zie ik een hondje. 'Hey schatje.' zeg ik. Net als ik het hondje wil aaien, trekt Flynn mij weg. 'Dat kun je maar beter niet doen bij Bacon.' 'Inderdaad Wessy.' Flynn en ik kijken beide naar de stem achter ons. 'Emmy!' De vrouw geeft Flynn een dikke knuffel. 'Wat ben jij groot geworden!' zegt de vrouw die Flynn zijn gezicht vast houdt. Ik moet lachen om het gezicht van Flynn te zien. Blijkbaar heeft de vrouw het door en haar gezicht is in een keer op mij gericht. Voor ik het weet staat ze voor mijn neus. Ik steek mijn hand naar haar toe. 'Ik ben Joanne.' zeg ik maar het enige wat ze doet is een traan in haar oog laten verschijnen. 'Joanne! Wat ben jij groot geworden.' 'Joanne, dit is Emmy.' 'Wat heeft u een bijzondere winkel.' zeg ik. 'Dankjewel! zeg jij maar Tante Emmy!' Haar traan lijkt langzaam te verdampen en er komt een brede lach op haar gezicht tevoorschijn. 'Kom maar mee naar boven, mijn lieve kinderen.' Ze wijst met haar vinger naar de rechter muur waar plotseling een trap staat. Ze loopt er met grote stappen naar toe en gaat naar boven. Flynn loopt er achteraan wat ik dus ook maar doe. Als ik boven kom, kom ik in een grote ruimte met allemaal zilver, goud en zijde. 'Willen jullie een kopje thee mijn schatjes?' 'Doe voor mij maar koffie.' zeg ik. 'Voor mij ook koffie.' zegt Flynn. 'Nou, nou dan zet ik wel koffie hoor.' Flynn gaat zitten op de fluweel rode stoel die in de kamer staat. Hij maakt een gebaar dat ik ook moet gaan zitten. Dus dat doe ik dan ook maar. Erg groot is de kamer niet maar alles staat er in. De spullen die in de kasten staan puilen eruit.  'Zo wat brengt jullie hier naartoe?' vraagt Emmy plotseling aan ons waardoor ik uit mijn trans raak.