The curse of magic

~2~

Ik zit op de bank bij Flynn thuis. Het hele huis ligt overhoop door het gevecht met de geest. Ik kijk weer even naar de voordeur, waar de geest nog steeds bevroren staat. Flynn komt naar me toe lopen met een kopje thee. 'Wat was dit allemaal?' Hij komt naast me zitten en begint gelijk te vertellen. 'Ik ben een tovenaar, al mijn hele leven. En dat was een geest, zoals je misschien al door had.' 'En waarom heb je me dit nooit verteld?' 'Omdat ik jouw moet beschermen.' 'Tegen wat?' 'Tegen de geesten.' 'Waarom?' 'Dat weet ik ook wel, maar het is anders dan je denkt.' 'Hoe dan?' 'Jij bent ook een tovenaar.' Probeert hij mij nou bang te maken ofzo. Misschien is het wel een grote grap. 'Het is nog lang geen Halloween hoor.' 'Nee, ik meen het!' Hij pakt mijn hand en richt het op de warme kop thee die op tafel staat. 'Denk maar dat de kop thee ijskoud is.' Ik trek mijn hand terug. 'Alsof dat gaat gebeuren.' 'Probeer maar.' zegt Flynn. Ik denk dat de thee bevroren is. Langzaam begint mijn hand paars te worden. Snel trek ik mijn hand weg. Flynn lacht. 'Lach je mij nu uit?' vraag ik. 'Misschien. Misschien ook wel niet. Maar het is normaal dat je hand paars wordt bij het toveren. Die van mij was toch ook paars. Probeer het nog maar een keer.' Ik richt mijn hand weer op mijn glas. Ik denk weer dat het bevroren is. Vol verbazing kijk ik toe hoe de thee bevriest. Ik lach. 'Het werkt!' zeg ik. Ik pak Flynn vast en geef hem een knuffel. Als ik over zijn schouder kijk, zie ik de geest weer staan. 'En wat ga je met die geest doen dan?' 'Stofzuigen.' Ik lach. 'Maar heb je geen spreuken nodig om te kunnen toveren?' 'Er zijn wel tovenaars die dat nog kunnen doen, maar dat zijn tovenaars die familie zijn van de eerste generatie tovenaars.' Ik luister naar wat Flynn allemaal verteld. Ondertussen wil ik mijn thee pakken, maar voel dan dat die bevroren is. Langzaam ontdooit de thee weer. Ik kijk naar Flynn. 'Hoe...?' Hij haalt zijn hand achter zijn rug vandaan die paars is. 'Dit zijn nog de makkelijke dingen.' zegt hij. 'Misschien snap je dit wel, maar je mag dit aan niemand anders vertellen.' Ik knik en drink mijn thee weer verder en we praten nog een hele tijd.

Als ik weer bij mijn huis kom, weet ik dat mijn vader thuis is, omdat de auto er staat. Ik zet mijn fiets in de schuur en doe de deur open. Mijn moeder staat in de keuken af te wassen. Mijn vader zit weer achter de computer en mijn broer ligt op de bank met de tv aan. Ik wil hallo zeggen, maar mijn moeder is mij voor. 'Hallo, hoe was het?' 'Leuk hoor.' Ik zet mijn tas neer. Ik pak mijn mobiel en zie dat het al 11 uur is. Ik loop naar boven om even te gaan douchen.

Ik stap onder de douche. De harde douchestraal voelt heerlijk na zo'n dag. Voor mijn gevoel sta ik er wel een half uur onder. Als ik klaar ben, pak ik de handdoek en droog mezelf af. Ik zing een liedje met mijn ogen dicht en loop naar de spiegel. Als ik mijn ogen open doe, schrik ik. Ik laat mijn handdoek vallen. Op de beslagen spiegel staat: "Dit is nog maar het begin van je avontuur als tovenaar. Je weet nog lang niet alles." Ik haal het er zo snel mogelijk af. Wie zou zoiets doen? Waarom heb ik dit niet doorgehad!