The curse of magic

~7~

Die avond komen we bij het huis van Maud aan. Nou ja, een huis. We zijn nog steeds in de 'mensenwereld'. En het ziet er eerder uit als een soort club. In de straat is het erg rustig. Misschien omdat het maar een kleine stad is waar we zijn aangekomen. Flynn heeft nog niet echt tegen mij gesproken. Ik probeer een gesprek aan te gaan. 'Dus Maud moet hier ergens zijn?' 'Nee' zegt Flynn kort af. 'Waarom zijn we hier dan?' 'Vroeger was ze hier altijd en haar kennende nu nog steeds elke avond.' 'Flynn?' 'Ja' Hij stopt met lopen en kijkt mij aan. Zijn ogen zien er een beetje rood uit. 'Wat zal er gebeurt zijn met Emmy?' 'Ik weet het niet' Ondertussen lopen er twee meisjes langs die ons aanstaren. Ze zien er een beetje bloot uit. 'Denk je dat ze het heeft gehaald?' 'Ik hoop het. Ze is een sterkte tovenaar en dat is ze altijd al geweest. Ze zal niet snel hebben opgegeven. En als ze het heeft gehaald zullen we dat vast wel horen' Hij heeft het er moeilijk mee, dat zie ik maar toch wil hij graag door. 'Kom laten we haar zoeken.' zegt hij. Naarmate we dichterbij komen zie ik wat voor club het is. Je kunt de harde muziek van een afstand al horen. En niet alleen aan de soort muziek merk ik het. Nee, ik zie het ook aan het soort mensen wat naar binnen gaan. Flynn loopt richting de deur, maar ik blijf toch even stil staan. 'Flynn, dit meen je niet.' Flynn stopt en draait zich om. Eindelijk zie ik weer een glimlach op zijn gezicht. 'Kom nou maar.' 'Als mijn ouders er achter komen' Ik wil echt niet daar naar binnen. In films zie je altijd dat ze je gaan vast pakken enzo. Flynn komt naar me toe gelopen. 'Geef me je jasje eens' 'Wat?!' 'Toe nou maar.' Ik geef mijn jasje aan hem. 'Wat doe je nou!' Hij gooit mijn jasje in de bosjes. Zelf doet hij de bovenste knoopjes los van zijn bloesje. Verbaasd sta ik toe te kijken. 'Geloof me anders worden we niet binnen gelaten.' Ik doe mijn haar in een staart. 'Zo goed genoeg?' 

We lopen naar binnen. Een bewaker bekijkt ons grondig. 'tomonipan kelishilmagan' zegt hij tegen de andere man. Als wij de club binnen stappen krijg ik de kriebels. Er staat kei harde muziek aan en de mensen dansen helemaal tegen elkaar aan. Om misselijk van te worden. In de hoekjes staan lounge stoelen met vrouwen die strakke leren kleren aan hebben. 'Joanne' hoor ik gelukkig. Het is Flynn die me even uit dit misselijke beeld haalt. We lopen helemaal naar het achterste gedeelte van de zaal waar een meisje met lang zwart haar om een man zit te dansen. Zo te zien is het een Rus ofzo. Ze kruipt helemaal tegen hem aan en heeft ook weer van dat soort strakke leren kleren aan die haar lichaam nauwelijks bedekt. 'Maud' hoor ik Flynn zeggen.' Het meisje kijkt op. Ze loopt bij de man weg. 'Flynny!' Ze geeft hem een zoen op zijn mond. Ik heb door dat ze mij aandachtig aankijkt. Probeert ze mij nou jaloers te maken? De Rus begint tegen haar te schreeuwen, maar ze geeft hem wat geld en neemt ons daarna mee. 'Kom, dan gaan we naar een wat rustigere plek.' We lopen naar boven waar we een ruimte in gaan. Ze gaat achter het bureau (wat daar staat) zitten. 'En wat brengt jou hier?' Ze gooit haar voeten op de tafel. 'De anderen hebben je zo gemist toen je wegging. En het werd er nou niet bepaalt gezelliger op.' Flynn begint te lachen. 'We willen naar de toverwereld.' 'Ben je de weg vergeten?' 'Nee Maud, we moeten er gewoon naartoe.' 'Hey, hoe is het eigenlijk met Emmy?' Flynn zijn lach verdwijnt. Haar blik wordt ook ineens serieuzer. 'Is het wat ik denk wat het is?'