The curse of magic

~8~

Flynn geeft geen antwoord op de vraag van Maud. 'Dit meen je niet! Hoe kan dit? Ik dacht dat... Dus dan is zij... Flynn waar ben je mee bezig?' 'Luister, ik weet dit ook pas sinds een paar dagen, maar we moeten er wel wat aan doen. Ze is namelijk mijn vriendin.' Ze kijkt me weer aan en haalt haar voeten van tafel. Ze komt naar me toelopen. Ik krijg een beetje de kriebels van haar. Daarna gaat ze ook nog eens rondje om me heen draaien. Ik voel haar ogen langs mijn lichaam glijden. Dan voel ik ook nog dat ze aan mijn haar gaat zitten. 'Maud, stop!' Gelukkig heeft hij het door en pakt haar hand vast. 'Flynn, we kunnen niet zomaar teruggaan weet je nog.' 'Maar je weet waarvoor dit is. Ze loopt naar de muur waar je de dansende mensen goed kunt zien via een raam. 'Maud, als dit alleen maar is om...' 'Goed, ik zal jullie helpen.' 'Maar hoe kan het dat Vitaro's mannen jullie niet achtervolgd hebben.' 'Geen idee, misschien hebben ze dat wel, daarom moeten we opschieten.' We gaan via een achterdeur naar buiten waar we in het bos terecht komen. Het is hartstikke donker. 'Ik zie niets.' zeg ik. 'Wacht maar.' Maud tovert licht tevoorschijn. Plots horen we gegil. 'Shit!' 'Wat? Wat is dat?' vraag ik. Maud zucht 'Wat denk je zelf.' 'We moeten opschieten.' Met geen idee waar we heen gaan ren ik door het bos. 'Daar is het!' hoor ik Maud zeggen. Achter ons horen we een takje breken. Van schrik draai ik me snel om maar zie niets. Blijkbaar ben ik de enige die dat heeft gehoord, want Flynn en Maud lopen beide al naar een plek. Het is een soort graftombe en vooral in de avond ziet het er eng uit. 'Dus dit is het?' vraag ik maar. Dan zie ik dat Maud naar iets zoekt bij de graftombe waar we zijn aangekomen. 'Got it.' zegt Maud. Ze drukt op een soort van knop waardoor de deuren van de tombe opengaan. Als ik er voor ga staan springen er kaarsen aan die aan de muur hangen. De tombe heeft een erg lange trap naar beneden. Weer kijk ik achterom. 'Hoor je wat?' hoor ik Flynn zeggen. 'Ja, geritsel.' Het is even aandachtig stil tot dat er op eens een mes op me afkomt. Gelukkig duwt Flynn me weg. 'Gaat het?' vraagt hij. Snel staat hij op en helpt mij overeind. 'Eh... misschien moeten we naar binnen gaan.' zegt Maud met een sarcastische toon die al in de ingang van de graftombe staat. We rennen naar binnen. Maud blijft nog even bij de deur staan. Ze probeert de deuren te sluiten, denk ik, maar ik zie dat het haar veel moeite kost. Ondertussen zien we twee tovenaars onze kant oprennen. Ik pak mijn boek uit mijn tas en begin snel te bladeren. 'Dit lijkt mij nou niet bepaald het goede moment.' Langzamerhand kan ik de tovenaars herkennen. Een van de twee was ook bij het huis van tante Emmy. Flynn komt naast Maud staan en probeert haar te helpen. Ik zoek zo snel mogelijk naar de goede spreuk. 'Otium clausuur.' En de deuren klappen dicht.