KAĞIT EV

HIZLA GELİŞEN OLYALAR

Görkem ile köfte ekmeklerimizi yedikten sonra ayrılmıştık. Aslında ben yemiştim hatta iki gün aç kalmış gibi o da beni izlemişti.

Şimdi ise annemin misafirlerini bekliyorduk. Babamın ortaklarından biriymiş.

Kapının çalması ile tüm aile ayaklandık ve kapıya doğru ilerledik
Asuman ablanın kapıyı açması ile önce içeriye annemin yaşlarında sevimli bir kadın girdi herkes ile selamlaştıktan sonra arkasından benim yaşlarımda bir kız sonra da benden bir kaç yaş büyük görünen bir adam ve onunla beraber... Bir dakika ama bu sabahki toplantıdaki adam yanlış değilsem de Görkemin babası.

Onların da arkasından görkemi görmem ile ufak çaplı bir şok geçirdim. Şu an kapının eşiğinde öylece bakıyorduk birbirimize

-Geçsene oğlum

Diye uyaran babaannem ile o da içeri geçti. Ufak bir tanışma faslı yapıldı. Genç kız ile adam Görkemin kardeşleriymiş. Diğerleri ise anne babası. Herkes farklı bir alemde bir şeyler konuşuyordu. Yemek masasına geçmiş ve sohbet halindeydiler.

Karşılıklı oturmuş olduğum Görkem ile bakışıyorduk sürekli. Yine midemin bulanması ile dikkat çekmeyecek şekilde izin isteyerek masadan kalkıp odama çıktım oradan da odamdaki banyoya girdim.

Kapının açılması ile gelenin kim olduğunu anlamıştım. Kustuğum için o yöne bakamıyordum ama gelen Görkemdi. Saçlarımın bir anda havalanması ile Görkemin saçlarımı topladığını anladım.

Midemin bulantısı geçince çömeldiğim klozetin önünden kalktım.

-Buraya kadar gelmene gerek yoktu.

Dedim elimi yüzümü yıkarken

-Merak ettim. Hem konuşmamız lazım.

Banyo dolabını açıp elime diş fırçamı aldım dişlerimi fırçalarken dinliyordum onu

-Bence beklediğimiz fırsat ayağımıza geldi bugün buraya geleceğimizi bilmiyordum ama annemin zoru ile geldim.

İşin bittikten sonra banyodan çıkıp odama geçtim o da peşimden geliyordu.

-Bence direkt ikimiz birlikte açıklayalım ailelerimize hemen şimdi.

Düşündüm. İkimizin aynı anda birbirimizin ailelerinin önünde böyle bir şey söyleyecek olmamız ne kadar doğruydu. Zaten tüm bu yaşananların ne kadarı doğruydu ki...

Kabul ettim.

-Son bir şartım var

Dedi kollarımı göğsümde birleştirerek

-Nedir

diye sordum

-Evliliğimiz gerçek olacak madem çıktık bir yola bir bebek bekliyoruz ona gerçek aile sevgisini yansıtacaz. Zaten bebek için sürekli birlikte olacaz.

Bu adam hep böyle mantıklı mı konuşurdu... Sessizliğimden kabul ettiğimi anlamıştı zaten

-Bu arada o dan çok şirinmiş

Dedi odanın kapısına yönelirken.
Tam kapıyı açıyor du ki aklına bir şey gelmiş gibi durdu ve bana döndü.

-İnandırıcı olsun diye bunu sana yarın verecektim ama iyi ki cebime atmışım

Dedi elini cebine koyarken.

Cebinden çıkardağı kadife kutuyu bana uzatırken kalbim hızlanmıştı. Neden hızlanmıştı ki. Kokusu beni kendine çekip duruyor zaten kalbimin bu denli atmaması lazımdı.