he's found

41 4 7
                                    

Selam aşklarrr,dicek bişey gelmedi aklıma 😭 o yüzden bölüme geçelimmm

Karl's pov

P:abinizin yerini bulduk ama ev fazlasıyla korumalı ve içeri girmek sandığımızdan zor, üzgünüm dostum..
K:abimi kurtaramayacak mısınız!
P:elimizden geleni yapacağız,bundan emin olun ve sana söz veriyorum abin kurtulacak(bi zahmet baş rol mk)

Polis gittikten sonra endişemiz iki katına çıkmıştı, ya orda başına bişey gelirse? Farkına varmadan gözlerim dolmuştu,annem ve wilbur bana sarıldı. Bunun üstesinden tek başımıza gelecektik,yani.. öyle umuyorduk. Günümüz normal geçmişti aslında, birlikte televizyon izlerken bir telefon geldi açmak için ben kalktım ve telefonu alıp açtım aldığım haberle gözlerim doldu o sırada annem ve wilbur da yanımdaydı,neden ağladığımı anlamışlardı.annem bana sıkıca sarıldı.

M:kimden geldi telefon? Ne dediler?

Göz yaşlarımı sildim ve derin nefes alıp konuşmaya başladım.

K:abimi bulmuşlar!(Bütün okurlar olarak rahatlatabilirsiniz) Ama..
W:ama ne?

(Hikayeyi burda bölmem yok muuuu)

K:ama ağır yaralanmış ve hastanedeymiş..

Annem ve wil ne tepki vereceğini şaşırdı. Hızla hastaneye gittik ve orada çalışan birine abimi sorduk.

(Ç:çalışan(çok zekice)

M:Alexis Jacobs'a bakmıştık(maldona biliyoruz her halde) odası nerede?

Çalışan dosyalarını karıştırdıktan sonra bize baktı.

Ç:203. Oda, 2. Katta
M: teşekkürler

İkinci kata çıkıp abimin odasının olduğu kata gittik ve bi doktordan yardım istedik.

M:bu odadaki hasta nerede?
D:o hastamız şuanda ameliyatta(kolunu sktiler ya bunun) sağdaki odanın kapısında bekleyebilirsiniz

Mk ne bitmez bişey bu, doktorun dediği kapının önünde beklemeye başladık,yaklaşık 1 saatin sonunda içerden bir doktor çıktı ve yanımıza geldi, sonunda şu kargaşa bitmişti..yani öyle umuyordum.. doktor maskesini indirip konuşmaya başladı.

D:hasta yakını mısınız?
M:evet! Durumu nasıl? İyi mi? Yaşıyor mu? Yoksa øldü mü?
K:anne sakin ol..
D:evet hastamızın durumu iyi, şimdi normal odaya alacağız,kendisi şu anda baygın ama 20 dakikaya falan uyanacaktır. Geçmiş olsun

Doktor bunları söyleyip gitti. Wilburla birbirimize baktık ve sarıldık,wilburla böyle olacağımızı aklımın ucundan geçirmemiştim(evet sapnapi baştan eklemediğim için şimdi eklemeye üşeniyorum 😭) abimi normal odaya aldılar uyandıktan sonra bi kaç test yaptılar ve bizi içeri aldılar.

K:abi!
Q:Karl..?
K:iyi misin abi! Çok korktuk!!

Wilbur abime sarılacakken yavaşça ellerini çekti,sanki temas etmek istemiyordu..acaba o çocuklayken ne yaşamıştı? Ne konuşacak ne de birşey yapacak hali vardı. Ona çok üzülüyordum..düzelmesi baya zaman alacaktı,belliydi..aradan 1-2 saat geçmişti ama abim hala aynıydı. Doktor abimin yanında bir kişinin kalabileceğini söylemişti,wilburun bunu ne kadar istediğini bilsemde benim kalmamı istemişti, abim zaten sadece benimle konuşuyor ve ya temas ediyordu..bu güzeldi ama bi yandan düşününce de hoş sayılmazdı..

K:aç mısın abi? Sana birşeyler alabilirim?
Q:istemiyorum..
K:hadi ama abi ameliyattan çıktığımdan beri hiçbir şey yemedin!
Q:biliyorum ama canım bişey istemiyor
K:iyi tamam,peki kolun, hala acıyor mu?
Q:öncekine göre daha az
K:iyi,peki o evde ne oldu?
Q:boşver..

Abimle bu konuyu her konuşmak istediğimde beni geri çeviriyordu..

|Bu bölümü kısa kestim çünkü amaca erken ulaştık ve uzatmak istemedim.🎀🫶🏻

!465 kelime!

The News are Losers | TNTduo Sapkarl Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin