İlk önce koluma baktım. Daha sonra beni tutan kişiye. Arslan hocayı görünce rahat bir nefes verdim. "Hocam?" Dedim soru sorarcasına. Beni kolumdan tutup kendi evine getirdi.
"Annenler gelene kadar burada kal" dedi.
"Bişey olmaz eve gidicem ben" dedim. Kapıya doğru ilerlerken kolumdan tuttu. "Lütfen" diyince geri salondan bahçeye çıktım. Derin bir nefes alıp veriyodum. Arslan hoca belimden tutarak bahçesindeki koltuğu gösterdi. Koltuğa oturup bacaklarımı kendime çektim. Bacaklarım karnım ve kollarımın arasındaydı.
"Abin mi?" Dedi Arslan hoca. Arslan Hocaya dönüp başımı salladım. Sonra tekrardan önüme döndüm. Telefonuma tekrar bildirim gelmişti. Yine gizli numaradan mesaj gelmişti.
Bilinmeyen numara: fotoğraf*
Bilinmeyen numara: benden kutulamayacaksın...
Bilinmeyen numara: ÖLDÜRÜCEM SENİ
Fotoğrafta Arslan hoca ile resmim vardı. Mesajı okuyunca yine nefesim daralmaya başlamıştı. Telefonu elimden düşürdüm.
(Arslan hocanın ağzından)
Telefonunu yere düşürdü. Telefonunu yerden alıp gelen mesaja baktım. Yazıyı okuyunca abisini bulup kendi ellerimle öldüresim gelmişti. Gece'nin Telefonunu cebime koyup ayağa kalktım. Gece'ye elimi uzattım. Gözyaşını silip elimi tuttu. Ben önden ilerliyordum. Gece'de Arkamdan geliyordu.
Abisi denicek o herif nasıl korkuttuysa elimi sıkıca tutuyordu. Bir bardak su alıp Gece'nin yanına oturdum. Suyu Gece'ye uzattım. Bardaktaki suyu saniyesinde içti. Üstündeki ince ceketi çıkardı. Elleri boğazındaydı. Ne diyeceğimi bilmiyodum.
Telefonuna bildirim geldi. Elleri titreyerek telefonu açtı. Gelen mesajı görünce telefonunu kapattı ve Ayağa kalktı. ileri geri gidip gidip duruyordu. Ağlamaya devam ediyodu.
Gece'nin telefonunu elime alıp gelen mesajı okudum.
Bilinmeyen numara: yarım bırakmak zorunda kaldığım o işi bitirmeden dönmeye niyetim YOK!
Bilinmeyen numara: 😀
Mesajı okuduğumda ben bile beynimden vurulmuşa dönmüştüm. Aklıma ölümden de kötü şeyler geçmeye başlamıştı. Gece ağlamaya devam ediyodu.
"Gece istersen dışarı çıkalım" dedim. Çok mantıklı bir fikir olmasada.
"Nefesim daralıyo" dedi ve hızlı adımlarla bahçeye çıktı. Bende peşinden gittim.
"Deniz ile Kerem'i çağırayım mı istersen?" Dedim.
"Hayır hayır. Kerem duymasın." dedi boğuk sesi ile. İçerden tekrardan soğuk su getirdim. Suyu yine tekte içti. Bana doğru dönüp "Bizim eve gidelim" dedi. Konuşmama izin vermeden "nolur" dedi. Başımı Tamam anlamında salladım.
Hızlı adımlarla dış kapıya doğru ilerledi. Kapının önüne gelince beni bekledi. Salondan telefonları aldım. "İki dakikaya geliyorum bekle beni" diyip odama girdim. Çekmecede ki silahımı aldım.
Aşağı kata indiğimde Gece yine ileri geri gidip gidip duruyordu. Telefonları cebime koydum. Benim evden çıkmıştık. Bir elimle Gece'nin elini tutuyodum. Diğer elimdede silah vardı.
Gece'lerin evinin önüne geldiğimizde kapının üstünde küçük not vardı. Notda
'Öleceksin' yazıyordu. Notu Gece görmeden alıp cebime soktum.
Kapıyı açıp içeri girmiştik. Gece evin bütün evin ışıklarını açıp camlarını, pencerelerini ve perdelerini kapatmıştı. Beni üst kata odasına çıkarttı. Hala ileri geri gidip gidip geliyodu.
