LARAWAN

OTSO

THEO's PoV

Its 10 pm
Pero di pa rin ako mapakali,
Pakiramdam ko ay may mangyayaring masama na namn

Napaupo na lng ako,
Buti pa tong si Von tulog na tulog na

Naglakad muna ako palabas gusto Kong magmuni-muni muna

Nakarating ako sa sala,
Naka bukas pa rin ang ilaw

Weird, pinatay ko namn to kanina ah

Nakita ko namn si Avril sa kusina at umiinom ng kape

Gising pa sya?,
Nakangiti akong naglakad papalapit sa kanya,
Medyo nagulat pa sya ng makita ako pero agad namn Syang ngumiti

"Di ka din makatulog?"

Tanong ko

"Pano ako makakatulog, knowing na patay na ang pinsan ko"

Nginitian ko namn sya,
Ang laki na ng eyebags nya kakaiyak,
Pero Maganda pa rin sya,
Eh kung umamin na kaya ako?
Perfect timing to kasi kami lng na dalawa,
Bahala na nga

"Avril may sasabihin ako.."

Panimula ko,
Agad namn Syang napatigil sa pag inom ng kape at napatingin sakin

"Ano?"

Bumuntong hininga ako,
Baka ako na Ang isusunod ng killer kaya mas mabuti pang umamin na ako sa kanya

"G-gusto na kasi kita"

Nabitawan nya ang hawak nyang kutsara at nakatulala lng sakin,
Grabeh ginulat ko sya

"P-pero okay lng namn sakin na di moko gusto, at least alam mo na may gusto ako sayo diba?"

Napayuko namn sya at alam Kong Umiiyak na sya dahil sa iilang mga hikbi,
Nilapitan ko sya at Umupo sa tabi nya,
Di ko maintindihan Kung bakit sya Umiiyak

"T-theo napaka wrong timing mo naman" hikbi nya, napatawa naman ako ng tipid

"Pasensya ka na Avril ha baka kasi ako na ang isunod nong pumapatay"

Sabi ko, tumingin naman sya sakin na sobrang mugto ng mata, Hinawakan ko ang pisnge nya ang pinisil ito ng mahina

"Ang ganda mo pa din"
Sabi ko, ngumiti naman sya at niyakap ako, medyo tumalon ang puso ko pero kinalma ko pa rin ang sarili ko at niyakap din sya, saka sya naghagulgol ulit ng iyak

"Magandang Gabi" Malamig na boses ni Von ang narinig namin mula sa likod, napabitiw naman si Avril sa yakap at nagpahid ng luha

Umupo si Von sa harap namin na may dala dalang maitim na aura, nagseselos ba sya? Bakit? Di ko naman narinig na sila na ah

"Kayo na?" Deretso nyang tanong at napatingin sa akin, agad naman kaming umiling

Tumayo si Von at kumuha ng tubig sabay tungga nito, "Avril iwan mo muna kami" Utos nya

"Wag moko inuutusan Von" Sagot ni Avril, Nilapag naman ni Von ang baso sa counter ng napakalakas dahilan para ma basag ang baso at ikinasugat nya

"Please." Diin nyang sabi, "dito lang ako at gagawin ko kung anong gusto kong gawin" sabi ni Avril

"Von hindi mo sya pag aari" sabi ko at tumayo, napatawa naman sya "oh bakit? Sayo ba sya?" Tanong nya sakin, napakunot noo na lang ako

Daig pa nito ang lasing kung umasta, bigla namang tumayo si kate

"AKO ANG MAY ARI SA SARILI KO! WALANG NI ISA SA INYO ANG NAGMAMAY ARI SAKIN!" Sigaw nya at agad na naglakad paalis pero biglang namatay ang ilaw ng boung bahay

Agad ko naman syang sinundan at si Von sumunod na din sa akin

"KELSEY!!!!" malakas na sigaw ni Gia na umalingawngaw sa boung silid kasabay noon ay ang akmang pagbagsak ni Avril sa sahig pero agad ko syang nasalo, dinala ko sya sa may sofa at sobrang nanghihina na sya

Nagsi iyakan na naman ang lahat at di ko ma proseso ang mga nangyayari, anong nangyari kay Kelsey?! Si Avril nanghihina pa!

Nagsindi naman ng lampara si Von at doon ay tumambad sa amin ang wala ng buhay na si Kelsey, dugo dugo ang mukha nito at naggaling iyon sa kanyang ulo

Si Ruby naman ay halos atakihin na sa puso sa sobrang hagulgol

"K-kelseeyy..." mahinang tawag ni Ruby at nigakap ang bangkay ni Kelsey

"SINONG MAY GAWA?! PAKIUSAP UMAMIN NA KAYO!" Sigaw ni Gia

Si Von naman ay napaupo na lang sa sahig at napasandal sa pinto hindi na alam ang gagawin

"Kelsey.." mahinang iyak ni Avril at napakapit sa akin habang humahagulhol

"SINO!?" Sigaw ni Lauren

Dahan dahan naman tumayo ni Ruby ng nanginginig at sobrang hagulgol, "h-hindi ko sinasadya...hindi ko...akala ko sya yung pumapatay kaya inunahan ko, pero.."

Nakatanggap naman ng malakas na sampal si Ruby galing kay Lauren, "NAPAKA WALANG HIYA MO! BUNTIS YUNG TAO! HINDI LANG ISA ANG PINATAY MO! KUNDI DALAWANG TAO! PUMATAY KA NG INOSENTENG BATA RUBY! NAPAKA GAGA MO!"
Sigaw ni Lauren

Nagulat naman ang lahat sa nalaman, halos di makapaniwalang napaiyak ng malakas si Ruby

Napailing na lang ako, Hindi si Ruby ang pumapatay nagkamali lang sya dala ng pagka taranta.