Niçin BEN!..

Hastane.

Merhaba ballar! Öncelikle burayı okumadan geçmeyin lütfen. Normalde 1 aralıkta bölüm atacağım diye söz vermiştim, fakat okurlarım bundan memnun değillerdi ve benim içinde sizin memnuniyetiniz önemli. O yüzden baya uzun bir bölüm yazmaya karar verdim. Bu bölümden sonra baya uzun bir süre bölüm atamayabilirim. O yüzden şimdiden kusura bakmayın. Sizi çok seviyorum iyi okumalar!💕

Herkes Ela'nın başına toplanmış, dehset içinde ona bakıyordu. Aras ağlamaktan kızarmış gözleri ile ne yapacağını bilmiyorken, Ece ise ambulansı arıyor ve cafenin adresini veriyordu.

Aras Ela'nın nabzına bakarken Ece "herkes çekilsin şuradan! Çekilin dedim size!" Diye bağırıyordu titreyen sesiyle.

Ece ve aras sürekli birbirine bakarken bir çözüm yolu bulmaya çalışıyordu. Ambulans en fazla 30 dakikaya gelecekti. Fakat Ela bu kadar dayanabilir miydi?

Kimi arayacaktı?
Kime sığınacaktı?
Bundan sonra Ela yaşayacak mıydı?

"Aras, ambulans 30 dakikaya burada olacakmış. Ela o kadar dayanamaz!"Diyordu durmak bilmeyen ağlamasıyla. "Lütfen birini ara! Yardım iste lütfen!"

İşte o sırada Aras "Efe!" Diye bağırdı tüm gücüyle.

Efe gelmişti, kıpkırmızı yanaklarıyla ağlamaktan şişen gözleri ile aras'ı itip elayı kucaklamış, arabasına almıştı.

"Hastaneye gidiyorum! Binin!"

Aras ve Ece ise koşar adımlarla arabaya atlayıp, elayı arka koltuğa almışlardı.

Aras titreyen kolları ile elayı dizine yatırmıştı.
"Lütfen ölme ela."
Ağlıyordu.
O ağlıyordu.
Sevdiği kadın için hıçkırarak ağlıyordu.
Çaresizdi, ne yapacaktı?

Efe hemen ara sokaklardan dönerek hastaneye ulaşmaya çalışıyordu. Aras'ın göz yaşları Ela'nın yüzüne düşerken "beni bırakacak mısın?" Diye haykırıyordu.

Ece ise elanın nabzına sürekli bakıp, nefes alıp almadığını kontrol etmeye çalışıyordu.

Efe arabadan hızlıca inip elayı kucağına alır almaz hastaneye girip bi odaya aldı onu.

"Ameliyata mı alacağız?" Diye sordu bir doktor.

Efe ise "bilmiyorum!" Diyordu ağlayarak.

"Efe sen böyle hiçbir şey yapamazsın! Cenk hocayı çağırın! Kızı o muayene etsin! Belki de... çok bir zamanı yoktur! Hızlı olun, hemen!"

Diğer birkaç doktor Cenk'i çağırmaya giderken Efe ise elanın yattığı sedyede onun yüzüne doğru çömelmiş, ağlamaktan harap olan gözleri ile elaya bakıyordu.

"Efe! Çekil şurdan!"

Cenk gelmişti. Elayı muayene edecek olan doktor oydu.

"Şimdi hepiniz şuradan çekilin ve dağılın buradan! Zor kullanmak zorunda bırakmayın beni! Bütün herkes dağılsın şuradan! HEMEN!"

Efe,Aras ve Ece ise ne yapacağını bilmez gözlerle birbirlerine bakıp ağlıyorlardı.

Cenk Ela'yı bi odaya almış, ve onun neyi olduğunu anlamaya çalışıyordu. Odada fazladan 2 doktor daha vardı...