bende beni görmeye geldin zannettim

94 10 52
                                    

Yorum yorum yorum sağdan sola yorum donat üstten alta yorum donat önden arkaya yorum donat

...

Gülerek ona baktım. Artık emindim rahat rahat yürüyebilirdim.

"Hadi uyuyalım artık"

Onu onaylayıp gözlerimi kapattım.

...

Sabah uyandığımda yanımda ki bedenin yok olduğunu gördüm yatakta doğruldum ve etrafa baktım. Harbi gitmiş miydi?

Ayaklarımı soğuk yere koyup kalktım ve mutfağa yöneldim, balkonda sigara içiyordu. Yanına gitsem mi acaba?

İkilemde kalırken yanına gitme kararı aldım.

"Eren?"

"Ha? Efendim uyandın mı?"

"Yok klonumu yolladım"

Gülerken gözümün önüne serilen gamzelerine baktım. Yalarım.

"Eren gerçekten çok teşekkür ederim..."

"Etme"

"Neden?"

"Çünkü seni seviyorum ve eğer ki seni seviyorsam sorumluluk almalıyım...."

Tırnaklarımı avucuma sapladım ve yerimde zıplamamaya çalıştım.

"O zaman seni kahvaltıya çıkarayım?"

"Olur, tabi"

Melih'in gözünden

Nefret ettiğim mahalleye bir bakış attım. Hiç değişmemişti.

"Aa Melih oğlum nasılsın?"

Yanıma gelen adama sıcak bir gülümseme sundum.

"İyiyim Hakan abi sen nasılsın?"

"İyiyim evladım, iyiyim elhamdülillah"

Başımla onu onayladım ve yerini ezbere bildiğim kahveye yöneldim. Buraya en son 12 yaşımda gelmiştim ziyaret için, sonrasında babam ölünce gelmeyi bıraktım.

Kahveye girdiğimde bütün gözler beni buldu. Kimisi selam verip kimisi hal hatır soruyordu.

"Ben Ömer abiyi arıyorum nerede acaba?"

"Dükkandadır oğlum"

"Tamam teşekkürler abi"

Dükkana doğru ilerledim hızla.

"Melih?"

"Selamın aleyküm"

"Aleyküm selam abicim, hayırdır? Hangi rüzgar attı seni buraya?"

"Babam vasiyetinde dükkanı bana bırakmış, senin üzerine yapacağım..."

Dudaklarını açıp kapadı ve başını salladı.

"Bende beni görmeye geldin zannettim"

Buruk bir gülümseme sundum ona, yıllarca ne annemi nede beni görmeye gelmişti. Tamam haklıydı babam ölüm döşeyindeyken gelmemiştik. Ama haberimiz yoktu amına koyayım, haberimiz olsa gelmeyecekmişiz gibi davranıyordu.

"Evet birazda o yüzden"

Gülümsedim sakince, yıllar olmuştu.

"Gece nasıl?"

"İyi, kabusları azaldı sayılır..."

"Derem?"

"İyi oda, hala mayfayayla uğraşıyor"

Başıyla onayladı beni. Hafifçe ona yaklaştım ve sarıldım, özlemiştim.

"Annem nasıl?"

"Öyle, bir oğlunun Ankara'da takılıp kalmasına yakınıyor işte klasik"

"İyi"

"İyi"

"Gidecek misin?"

"Giderim heralde, çiçek alınacak yer var mı?"

Gülmeye çalışarak bana baktı.

"Hemen unuttun mu len mahalleyi?"

Güldüm, özlemiştim her ne olursa olsun abimdi.

"He unuttum"

"İyi birlikte gider alırız sonra duamızı okur yemeğe gideriz yarında işlemleri hallederiz"

"Olur bir hafta kadar buradayım"

"İyi, bizde kal o zaman"

"Karın kızmaz mı?"

"Yok be oğlum sen gelirsin de seni otellere bırakır mıyım ben?"

Gülümsedim burukça. Babam ölmese böyle olur muyduk acaba?

...

Melih'im🫀

Onunda hayatına giriselim dedim

Bölüm hakkında ki düşüncelerinizi alayım

Lütfen bolca yorum yapalım öpüldünüz yavrularr

imamın oğlu | BxB texting+düzyazıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin