𝙲𝚘𝚖𝚖𝚎𝚗𝚝 / 𝐌𝐢𝐧𝐬𝐮𝐧𝐠

•5•

Minho: Jiisuung.

Yanıma yavaş yavaş yaklaşmaya başladı.

Minho: Sen mi yanıma gelirsin ben mi senin yanına geliyim?

Ölücektim resmen. Ağzımı ellerimle kapatıp gözlerimi yumdum. Cidden çıkmaza girmiştim. Kafamı dizlerimin üzerine yasladım. Yolun sonuna gelmiştim.

Saçlarımın arasında el hissetmem ile başımı kaldırdım. Yüzlerimiz çok yakındı. Geriye gitmeye çalıştım ama gidemedim.

Ellerini saçlarımdan çekip yanağıma indirdi. Bakışlarımı ondan çekip yere indirdim. Yanağımı okşamaya başladı.

Jisung: Neden bu okula geldin?

Minho: Senin için.

Jisung: Ben... Ciddi değildim. Sadece şaka yapmak is-

Minho: O yorumu yazdığında nasıl hissettim haberin var mı?

Jisung: ...

Minho: Fotoğrafını attığında seni altımda hayal ettim.

Omuzlarından ittirip ayağı kalktım.

Jisung: N-ne dediğinin farkında mısın!?

Sırıtıp ayağı kalktı. Yaklaşıp iki bileğimden tuttu ve duvarla arasına aldı.

Minho: Dudaklarını parçalamamak için zor duruyorum.

Jisung: Ç-çekil. Rahatsız oluyorum.

Bir elini belime indirip diğer eliyle iki elimi başımın üzerinde kenetledi. Belimi okşamaya başladı. Kulağıma eğilip fısıldamaya başladı.

Minho: Vücudunda izler bırakmak istiyorum...

Gözümden bir damla yaş düştü. Aşırı rahatsız olmuştum. Kendimi taciz edilmiş gibi hissediyorum...

Minho: Seni sabaha kadar becermek istiyorum. Kucağımda zıplayıp adımla inlemeni istiyorum...

Ortasına sert bir tekme attım.

Minho: AHHH! S-SENİ YAKALARSAM-

Kapıyı açıp sınıfa koştum. Seungmin'i ders çalışırken gördüm.

Jisung: Seung!

Seungmin: Ne var?

Jisung: Seung acilen okuldan çıkmam gerek yardım et yalvarırım!

Seungmin: Ne oldu? İlk başta onu söyle.

Jisung: Sonra anlatırım şimdi çıkmam lazım lütfen!

Seungmin: Yardım edicem ama sonra herşeyi anla-

Jisung: Tamam acil çabuk lütfen hadi!

Çantamı alıp Seungmin'e döndüm. Birlikte okulun çıkışına doğru gidiyorduk.

Jisung: Güvenlik var... Napıcaz?

Seungmin: O iş bende.

Okul duvarının arkasına yaslanıp güvenlik ile Seungmin'i izlemeye başladım.

Seungmin: Chan hyunggg!
*✍︎: 𝑌𝑎𝑘𝚤𝑠̧𝚤𝑘𝑙𝚤 𝑔𝑢̈𝑣𝑒𝑛𝑙𝑖𝑘*

Chan Seungmin'e dönüp gülümsedi.

Chan: Efendim Seungmin.

Seungmin: Şey... Senden bişey istesem yapabilir misin?

Chan heyecanla ve gülümseyerek Seungmin'e baktı.

Chan: Tabii ki nasıl yardımcı olabilirim?

Seungmin: Şey okulun arkasına gelir misin 2 dk? Orada konuşuruz. Herkesin içinde söyleyemem. Utanıyorum...

Chan: Tabii! Hadi gel.

Seungmin ve Chan okulun arkasına doğru gitmeye başladılar. Gözden kayboldukları anda hızla okuldan çıkıp eve doğru koşmaya başladım.

3 𝑑𝑘 𝑠𝑜𝑛𝑟𝑎
Eve sessizce girip kapıyı sessiz bir şekilde kapattım. Anneme yakalanmamak umuduyla odama girecek iken odamdan çıkan annem ile göz göze geldik.

Bayan Han:  Jisung?

Jisung: A-annecim.

Bayan Han: Ne işin var evde?

Jisung: Şey anne... Ahhh karnım. Karnım ağrıyor anne. O yüzden geldim. Off karnımm.

Bayan Han: Tamam oğlum sen geç yatağına ben bi çorba yapıp getiririm.

Jisung: Yok anne yok. Çorbaya gerek yok ben yatarım geçer.

Bayan Han: Peki geçmiş olsun oğlum.

Jisung: Saol annem.

Odama girip çantamı yere bıraktım ve yatağa uzanıp gözlerimi kapattım. Yorucu ve iğrenç bir gündü.