Kaybetme Korkusu

42 3 0
                                    

Kapiyi acinca karsimda duran bizi kurtaran oglandi. Bu kadar yakin olunca sari saclari,mavi gozleri ve kasli vucudu daha belirgin olmustu. Onu suzerken kapinin onunde konusmaya basladi.
"Bugun sanirim yemek yiyemediniz. Size bunu verecektim." dedi ve elime bir kapta makarna tutusturdu.
"Bugun yemekte vardi. Biz yemedik. Siz yiyebilirsiniz." diye ekledi gozlerime bakarken. Bu sirada onun arkasindan Caglar belirdi. Biraz korksam da bir sey dememistim. Oglani bir kenara itip iceri girdi. Kapiyi birden cocugun yuzune kapatti. Oglan sasirip bir tepki vermedi. Sanirim gitmisti.
"Siyah sen bana kizdin mi?"
Bu arada iceriden Nefes cikti.
"Ehehe,ben cikiyim. Sizi rahatsiz etmeyim." diyerek disari cikti. Caglar tekrar bana bakti.
"Kizdin mi?" bu sefer sesi daha fazla cikmisti.
"Sanirim."
"Ne yaptilar sana,dokundular mi sana?"
"Hayir,kactik. Onlar da kurtardi."
"Onlar kim?"
"Bilmiyorum."
"Bana kizdigin icin mi disari ciktim?"
"Hayir,ben Nefes'i takip ettim. Kiz agladi. O kizlar gercekten size baska gozle bakiyor."
"Sacamalama! Onlar bizim arkadaslarimiz." dedi sinirle. Ben de sinirlenmistim. O kizi bana karsi savunuyordu.
"Ne sacmalamasi ya! Sen yanimda degil de o kizlarin yaninda oldugun icin basimiza bunlar geldi!" dedim kendimi kaybederek.
"Siyah bana bagirma!"
"Bagiririm,bagiririm. Cik odamdan cik!" dedim ve aglamaya basladim. Biraz daha sinirlenmeden sakinlesti. Sinirden agliyordum. Beni hic birakmadan bana sarildi. Ondan kurtulmaya calismistim ama beni birakmadi. Kulagima yavasca fisildadi.
"Seni seviyorum,seni kaybetmekten korkuyorum. Anladin mi beni aptal kiz? Senden baskasina bakmiyorum. Seni kaybetmenin hayalini bile kuramiyorum. Istersen Berkay'a sor. Cilgina dondum seni bulamayinca!" dedi,yavasca beni birakmisti.
Aglamami kesip gozlerinin icine baktim.
"Beni sevdiysen neden onlarin yanindan ayrilmadin.neden arkamdan gelmedin?"
"Siyah yine sinirleniyorum,bak siz uzaklasmistiniz biz geldigimizde!" dedi yavasca.
"Benimle uyur musun? Korkuyorum." dedim. Sesim kisilmisti. Disarida duran Nefes'i zorla ikna edip Berkay'in yanina yollamistim. Yataga girip yattim. Tek kisilik oldugu icin biraz zor sigmistik ama o benim nisanlimdi. Rahatca yattim. Ona sıkıca sarildim. O da belimden sarildi. Kafami gogsune koyup uykuya daldim. Konusmaya baslamisti. Ama ben uyumus taklidi yapiyordum. Biraz da uykuluydum.
"Emin ol ki,seni o adamla yan yana gordugumde kalbim cok kirildi. Bu sen benim nisanlimsin degil ama artik sen benimsin Siyah. Sen benim bir parcamsin. Bu yolda iki kisi yuruyecegiz. Sen ve ben...
uyu guzelim uyu. Ben de bu sozleri sana uyanikken nasil soyleyecegimi dusuneyim. Iyi geceler." dedi ve esnedi. Biraz sonra o da uyumustu. Onu öpüp uyudum.




-SÎHAH VE BEYAZ-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin