-SÎHAH VE BEYAZ-

Bolum 5:Anlasma

Bugun cumartesiydi yani temizlik gunu. Fakat temizlikten daha onemli islerimiz var. Gecenlerde Nefes ile soyle bir konusma yaptik:

"-Siyah ben alisverise cikacagim. Ama arabam yanimda degil bakimda.Ogleden sonra gelecek. Ben taksiyle gidecegim. Bakimdan sonra da sen beni alirsin? Ok?

-Ok. Ama en onemli ayrintiyi kacirdin. Ben araba kullanmayi bilmiyorum.

-Hadi be! Is basa dustu.

-Niye oyle diyosun?!Alisverise bugun gitme. Bana yavas yavas araba kullanmayi ogret. Tabi alisverisin cok onemli degilse!

-Bak bu iyi fikir! Ilk defa alisverisimi erteleten kisisin! Amaaaaaa...

-Ama?

-Ama bana gelecek sinav icin ders calistiracaksin.

-Ooo! Ben de zor zannettim.

-Ama gorundugum kadar kolay calistiramayacaksin.

-Eyvah eyvah.

Bu laftan sonra odama dogru kactim. Yani o bana araba surdurecek. Ben de ona ders calistiracagim. Hiii bu arada evimiz de kurudu. Artik tek odada kalmiyoruz.

Saat 1'de hazirlandim. Araba da bakimdan gelmisti.

-Siyah eger bu arabayi bir yere carptirirsan seni gebertirim.

-Yaa oyle diyosun yani. Sen demedin mi kizim surus yapalim diye!!!

-Bak bu araba otomatik oldugundan dolayi kolay surersin zaten. Simdi anahtari suraya tak. Uc tur one cevir. Aferin! Vitesi D'ye getir. Simdi de ayaginin ucuyla gaza bas zaten onunde araba yok. Ahh! Yavas dedim. Nerenle basiyorsun!

-Nefes bu laflara dayanamadigimi biliyorsun!

-Tamam. Hafifce bas. Hih oldu, tamam. Simdi de direksiyonu bana cevir ve gaza bas. Hafifce. Oldu, aferin sana!

-Nefes,cocuga mi ogretiyorsun? Aferinnnn nedir ya!?

-Hafif suraya cevir. Saga saga hadi, frene bas. Frene bassana...

Yok yok ayagim hareket etmiyordu sanki. Tam diregin oraya geldik ki sonunda freni bulup bastim. Birkac deneme daha yaptik. Saat 2.43 olmustu.eve geldik. Sonra pek hevesli bir sekilde kitaplari getirip onume koydu.

-Ya hic dinlenmeyecek miyiz Nefes?

-Hayir, ben hic yorulmadim acikcasi, hadi kalk ders caliscagiz.

Yattigim yerden kalkip kitaplari karistirmaya basladim.

-Eveet buradan baslayacagiz!

-Burasi cok kolay ama.

-Kucukten baslayip buyuge kadar gidecegiz, anlasildi mi asker!?

-Emredersiniz komutanim!, dedi Nefes dalga gecer bir havayla.

-Simdi buradan sorulari cozmeye basla. Takildigin yerde bana soyle ki anlatayim.

¤ 7 dakika sonra ¤

-Nefes hani kolaydi. Su ana kadar 10 soru cozdun. 4'unu yapamadin!

-Ufff! Anlayamiyorum. Bir sey kaciyor. Yoksa biliyorum. Mesela su soru! Dikkatsizlikten!

-Anlasildi. Demek sorunun kaynagi dikkatsizlik. Gel baslardan bir soru cozelim.

"Proton sayisi notron sayisina esit olan notr bir cisimde ........?"

-Bu soruda bizden ne isteniyor?

-Burada yazmiyor ki!

-Aaaaah! Nefes, nasil yazmiyor okusana?!!

- .........

-Sonunu okusana!!!

-Heeee! A,anladim cevap, cevap "C" buldum.

-Cevap anahtarina bakalim. Himmm, cevap ''C"ymis. Yaptin iste!

Sorularimiza biraz daha bakip calistik.

Ben artik cok yorulmustum. Odamdan Nefes'i kovup yatagima uzandim. Buyuk bir uyku bastirdi. Daha sonra kapinin defalarca tiklatilmasiyla uyandim. Nefes yemegin hazir oldugunu soyledi. Evet yemek yine disaridandi. Insan bir kere uyuyan arkadasina jest olsun diye yemek yapmaz miydi? Sonra dusundum ki biz hala ne arkadas ne de samimiydik. Sadece arada sirada olanlar iste.

Her zaman olacaklardi yani. Yemegimiz biraz kuru gecti. Her zaman cenesi dusuk gibi sohbet ederdik. Oysa bugun bir farkliydi. Ama sonlara dogru bir merakimi sordum.

-Nefes okulun en populer kizi olmayi nasil beceriyorsun?

-Acikcasi cogu erkek paramdan dolayi yanimdalar. Iste bu yuzden "ben de mal degilim" hicbiriyle cikmadim. Onun disinda kizlarin bazisi da yanimda belki erkek buluruz diye yanimdalar. Fakat hic boyle sey gormedim. Geriye bunlardan ayiklanan kisiler de bu yanimda olanlar yuzunden yanimdalar. Biz de mal gibi kalmayalim diye yanimdalar. Hepsi birbirine bagli.

-Himmm. Hepsini farketmissin!

-Ben de sana bir sey soracagim. Sen niye bu kadar asosyalsin? Veya nasil beceriyorsun?

-Acikcasi her gittigim okulda ailem yok diye yanima yaklasmazlardi. Ben aslinda cok yakindim. Herkesin yaninda gezmek isterdim. Ama kimse nedense beni yanlarina almadilar. Birgun tuvalete gittim.Agladim. Ama iyi agladim. Sonra okulun en gicik kizlari gelip tuvalette dikildiler. Birbirlerinin kulaklarina bir seyler fisildayip gulusuyorlardi. Beni de gorduler. Dalga gectiler. Hem yalnizligim hem de aile ozlemim daha da cok artti. Okul cikisi eve gidiyordum ki o kizlar bana bir plan kurmuslar. Bahce cikisinda ellerinde siyah boyalarla bana boyalari atmaya basladilar. Kactim elbet. Ama bembeyaz ustum kapkara olmustu. Yolda eve giderken okuldakilerden bazilarini goruyordum. Hoslandigim bir cocuk vardi. O da iclerindeydi. Beni gorduklerinde bana"Siyah, salak,boyali, cirkin''demeye basladilar. O sevdigim oglan gulmese de utanmistim.Agladim. Hizlandikca agliyordum. Arkamdan birinin geldigini duydum. Omuzumdan tuttu. Ben de arkami donmemle tokadi yapistirmam bir oldu. Bana baktiginda ki o masum yuz bir anda kizgin bir ifadeye donustu."Sadece bunu dusurmussun diyecektim." dedi ve anahtarimi verdi. Sonra cekip gitti. O gunden sonra hep Siyah olarak tanindim. Kavgalarimdan dolayi da uc okul degistirdim.

-Uzgunum, keske acmasaydim bu konuyu.

-Onemli degil. Ilk defa sana anlattim. Degerini bil, dedim ve masadan kalktim. Odama gittim ve uykuma devam ettim.