-SÎHAH VE BEYAZ-

Bolum 4:Arabadaki Adam

Yavas yavas kitaplari okuyup ozet cikardik. Ben resmen okulun en populer kiziyla ayni evde kaliyordum ve bunu kimse bilmiyordu. Ayrica ben bu kiza ders calistiriyorum. Harika biriyim ben.

Ertesi gun okula gittigimde derse cok onceden yetismistim. Herkes geldikten sonra Bayan Sonya iceri girdi. Sessizce yanima yaklasip "gecen gunki olay icin senden ozur dilerim. Seni gercekten kirdigini ve ne kadar tas yurekli oldugunu gordum"dedi. Sessiz kaldim.Sonra kapiyi acip iceriye birisini aldi. Iceri giren koridorda bana yardim eden ve astim ilacini veren adamdi. Yapma be, yine mi bu?

-Caglar Darkin bizim okulumuzda ogretmen olucak. Sizin sinifinizda ogretmenler araciligiyla stajyerlik yapacak. Yasitiniz sayilir. Iyi dersler.

Birkac konu anlatti. Ama zaten tekrar konu oldugu icin ben surekli Caglar'a bakiyordum. Kumral ve daginik saclari, turk kahvesi gozleri, tatli bir tebessumu ile her kizi buyuleyecek yakisikliliktaydi. Bu sirada Bayan Sonya bir soru sordu. Cevaplamak icin birisini Caglar'in secmesini istedi. Caglar o guzel gozlerini sinifta gezdirdi. Cok ciddi bir tavirla beni gosterdi. Ama ben soruyu dahi bilmiyordum. Hic arkadasim olmadigi icin de soru da soylenmedi bana. O zaman ne kadar ezik oldugumu dusunmustum. Sonra Caglar yardimci olmak icin soruyu tekrar sordu. O anda cevabi hemen soyledim. Biliyordum ama dinlemedigim icin anlamamistim. Yavasca yerime oturup derse devam ettim. Ders bitiginde Caglar'in etrafinda kizlarin toplandigini gordum. Fakat Nefes ortalikta yoktu. Aramaya kalkacaktim ki vazgectim. Cunku o asla ayni evde kaldigimizi soylemememi soyledi. E yani okulda baska adam kalmamis gibi benle ev arkadasi olmustu. Bir an yalnizligimin gitgide arttigini dusundum. Artik kimsem yoktu. Ders cikisinda Caglar'in yanina gittim.

-Sen hic sasirmadin mi, bana carpiyordun gecen arabayla? Degil mi?

-Cok onemli bir olay degil bence.

Canim sikilmisti. Kutuphaneye gidecektim. El salladigim butun taksiler doluydu. Otobus ve serviste gitmisti. Artik yuruyerek gitmeyi dusundum. Ne kadar yakin olsa da umrumda degildi. Ben zaten yoruluyorum bir de burada yorulamam. Birazcik yuruyecektim ki yine o kirmizi arabayla Caglar yaklasti.

-Gordugume gore eve gidemeyeceksin bugun! Istersen bin arabaya gotureyim seni.

-Yabancilarin arabasina binemem. Kusura bakmayin!

-Hala cocukluk yapiyorsun. Hem ben senin ogretmeninim.

-Bence sen tam bir sapiksin. Sinirimi tepeme cikartma benim!

-Sen istedin iyilik edecektim. Gelmezsen gelme!!!

Araba biraz ilerledikten sonra dayanamayip "dur, beni kutuphaneye birakir misin? Evim yakin ama kutuphane uzak."

''Aa! Sinirini tepene cikartmayayim ben senin ne de olsa sana gore tam bir sapigim!"

"Ya cok uzattin. Biniyorum." Dedim ve arabaya bindim. Arabadayken hic konusmadik. Beni kutuphaneye biraktiginda tesekkur edip indim. Aslinda cok nazik ve yakisikli biriydi. Kutuphaneye gittigimde biyolojik kitap bolumune baktim. Kitaplari arastirirken sanki birinin beni izledigini dusundum. Biraz gezindim raflarin arasinda. Elbetteki bu sacmalikti! Uc tane kalin kitap bulup cikisa geldim. Kitaplarimi alip ciktim. Hava kararmisti. Kendimi daldirmistim yine. Sonra yurumeyi tercih ettim. Yolda yururken bir adamin karsi taraftan geldigini gordum. Sanirim sarhostu. Terslik cikmasin diye yolumu degistirecektim ki o adam kosup kolumdan yakaladi. Ne oldugunu anlamadim. Kolumdan tutup beni ara sokaga cekiyordu. Kitaplarla adama iyice vurdum. Kolumu birakti. Tam kacicaktim ama ayagimi cok kotu burkmustum. Yere dustum. Adam yavasca bana dogru yururken biri adamin omzundan cekip bir dayak atmisti. Aglamaya basladim.O biri Caglar'di. Adami bir guzel pataklayip gonderdi. Benim yanima kostu. Bilegim hala agriyordu. Beni kucagina alip arabaya bindirdi.

-Orada ne isin vardi, sen gitmemis miydin?

-Bilmiyorum ama sanki kotu bir sey olacagini dusundum. Seni takip ettim.

-Tesekkur ederim.

-Onemli degil, herkes yapardi.

-Bundan emin degilim.

Ilk defa dogru durust konusmustuk.Eve gittigim de Nefes beni bekliyordu. Kapida Caglar'i da gorunce sasirdi. Olayi ben anlattim. O gun bizle beraber yemegini yiyip gitti. Hos bir sohbet kalmisti masada. Ah ah asik mi oluyordum ben, yoksa herkes yeni tanistigi birinin sesine bile hayran mi kalirdi?!!!

Medya:Caglar Darkin