Plan

107 3 3
                                    

Oturma salonuna gittigimde Nefes kitap okuyordu. Beyaz bir sort ve ustune pembe bir gomlek giymisti. Saclarinin topuz olmasi onu daha da guzel yapmisti. Yanina gittigimde kitabini birakti.
"Soyle bakalim. Planin ne?" dedim. Bu sirada bir kiz aglayarak onumuzden gecti. Ne gerekse yanina gitme hissi duydum. Nefes'in elini tutup kizin pesinden kostum. Kiz biraz sonra bir yere oturup aglamaya basladi. Yanina gidip oturdum.
"Neyin var?" dedi Nefes. Kiz kafasini kaldirinca mavi gozlerini daha yakindan gordum. Koyu mavi gozleri, turuncu saclari vardi. Lacivert bir tulum giymisti. Siyah bir sandaletle de ustunu uydurmustu.
"Sey...ben...sevgilim beni aldatti." dedi.
"Once adini ogrenebilir miyim?" dedim.
"Benim adim Gracia."
"Gracia?"
"Babam Amerikali. Ismim o yuzden Garcia."
"Anladim. Seni cok iyi anlayabiliyorum. Biz de bir nevi aldatildik. Hatta ben nisan yuzugunu attim."
"Seninki daha da kotuymus. Ama...ama o oyle bir sey yapmazdi ki?" dedi hickirarak.
"Kizin yuzunu tanimlasana." dedi Nefes. Biraz sonra salona dort kiz girdi. Iclerinden ikisini taniyorduk. Birisi Tumay digeri de Pelin'di. Gracia onlarin yanindaki kizlardan birini parmagiyla gosterirken "iste o. Savas o kiza Almina demisti."
Nefes'e yandan bakmistim. O da bana bakti ve yuzumuzde kucuk bir gulumseme olustu. "Bunlar cete gibi Gracia. Inanmayacaksin ama bizim sevgililerimiz de bu kizlar yuzunden bizden ayrildi." dedi Nefes.
"Su anda o Almina denilen kizi oldurmek istiyorum."
"Benim bir planim var kizlar. Stres atmaya ne dersiniz? Biraz da onlari korkutmaya. Sadece Gracia'ya bir sey soracagim." dedi Nefes.
"Sor."
"Savas senin sevgilin ve kac yildir sevgilisiniz?" dedi Nefes.
"Uc yildir."
"Tamam. Planim soyle. Su anda Izmir'deyiz ya, buradan atlayacagiz. Valizlerimizi alip buradan ayrilacagiz. Aydin'a gidecegiz. Orda da tatil yapabiliriz. Ayrica biraz da köy hayatini yasamis oluruz-"
"Aa sey benim annem Aydin'da tatile gitti. Onun yanina gidebiliriz."
"Iste budur. Bizim icin bicilmis kaftan." dedi Nefes.
"Orada biraz stres atariz. Bunlar da bizi arasin dursun. Ama telefonlara da cikmayacagiz." dedi Nefes sinsi bir sekilde.
"Ahaha olabilir." dedim. Bu sirada Gracia'ya bakiyordum.
O da yuzunde tebessumle kabul etti. O gun ve diger gun bir sey demedik ve uygulamadik. Ama besinci gunun gecesi otelden ayrildik. Berkay ve Caglar'a bir sey hissettirmemistik. Biraz kiskansak da her ikisi de kizlarla takiliyordu. Yuzugu attigim icin pisman olmustum ama elbetteki derslerini alcakti herkes.
O gece otelden ayrildik. Karavani da calistirip surmeye basladik. Nefes surerken Gracia da olanlari ve kendini bize tanitmisti. Daha sonra saat dort gibi Gracia koltuga uzandi. Kulakligini takip arkasina uzandi. Bunu ben de bilirdim. Aciyordu hem de cok.
"Ne oldu?" dedim sanki bir sey olmamis gibi.
"Aciyor be...ozluyor insan...emek verdigin bu askta tirnak kadar degerinin olmamasi acitiyor." dedi. Konuyu degistirmek icin nasil tanistiklarini sordum.
"Sey...degisikti biraz. Simdi filmlerde olur ya birbirlerine carparlarda kitaplari falan duser. Sonra orada baslarsin ya. Benimki de oyle...
Universitede onume gelene carpicagim asik olucam demistim. Bir sure yakisikli oglan gelmedi. Ben de umidimi kesip arkami dondum. Arkami donmemle arkamdaki kisinin bana carpmasi bir oldu. Tesadufen olmustu. Iste o kisi Savas idi. O gun hersey baslamisti."
Yuzumde hafif bir tebessum olustugunu farkettim.
"Ama ben kimi sevsem bir dunyanin 8. harikasi haline donusuyor. Muhtesem oluyor. Tabi ben de kizlar ona yalasirken mal gibi seyrediyorum." diye devam etti. Ona sikica sarildim.
"Bak bir yerde yaziyordu. Birgun sevdiginiz insanla kendi evinizde 'ulan hayat guzel be' diyecegin gunler gelecek. Bu b*ktan gunlerde gececek." dedim teselli verme umuduyla.
"Bosverin kizlar, uyuyun" diye bize seslendi Nefes. Bir kahkaha atip ben de yataga uzandim. Biraz sonra uykuya dalmistim.

-SÎHAH VE BEYAZ-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin