Uyanmak

93 12 30
                                    

İyi okumalar 💗

.
.
.
Peter gözlerini yavaşça araladı. Başı ağrıyordu ama göğsü daha çok acıyordu. Yavaş yavaş kulakları da açılmaya başladı. Kendi hırıltılı nefeslerini duyuyordu. Gittikçe acılarını hissetmeye başlıyordu. Bu sefer de boğazı acıyordu. Anlaşılan kurumuştu. Biraz su istemek için ağzını açmasıyla öksürmesi bir oldu.

Süper duyuları sayesinde dışarıdaki bütün sesleri duyuyordu neredeyse. Üstelik oda ses geçirmez olsa bile. Peter işte o an anladı. Ama keşke anlamasaydı... Duyusal aşırı yüklenme... Öksürmeye devam ederken kulakları patlamak üzereydi, gözleri ışık yüzünden neredeyse kör olacaktı. Öksürmesi yavaş yavaş dinse de duyusal yüklenme devam ediyordu.

.
.
.
.
Tony çalışma odasında oturmuş sinyallerden onu arayanların yerini bulmaya çalışıyordu. Fury 5 dakika önce çalışmasına merkezde devam edeceğini söyleyerek kuleden ayrılmıştı. Tony'nin çalışması Frıday'in sesi ile bölündü.
-Patron Bay Parker uyandı ama acı çekiyor gibi görünüyor.

-Tamam Frı! Dummy'e söyle bir bardak su versin. Susamış olsa gerek. Sen de kalanlara haber ver!

-Tabii patron.
Tony koşarak tıbbi kanada doğru yol aldı.

.
.
.
.
.

Peter sürekli öksürüyordu. Öksürükleri azalsa da devam ediyordu. O sırada kafasının üzerinde bir gölge belirince kafasını kaldırdı. Bir robot ona bir bardak su uzatıyordu. Peter emin olamayarak suyu aldı ve göğsünün acısına aldırmadan içti. Bardağı geri uzattı ve tekrar uzandı.

Yastığı kafasının üzerine bastırdı ve sesleri ve ışıkları görmemeye çalıştı. O sırada eline bir el dokundu. Korkuyla sıçramaya çalışsa da canı yanınca tekrar yattı ve ellerini yüzüne siper etti. Fazla sesten dolayı hisleri onu uyarmamış olmalıydı. O sırada ona dokunan kişi ellerini tutarak yavaşça yanlarına indirdi. Ama Peter hemen ellerini geri çekerek kulaklarına götürdü.

-Hey Pete ne oldu? Canın mı yanıyor?

-Lütfen, lütfen... Sana yalvarıyorum bağırma.
Karşısındaki kişi ses seviyesini onun ses seviyesine indirerek konuştu.

-Frıday ışık seviyesini %10'a indir ve ses yalıtımını %100 arttır. Bu emri de  "Duyusal Yüklenme" olarak adlandır.

-Tabii patron.
Peter'ın yavaş yavaş kulağındaki uğultu dinmeye başladı. Gözlerini yavaş yavaş araladı ve ona merak endişe karışımı gözlerle bakan Bay Stark'ı gördü.

-Duyusal yüklenme mi evlat?
dedi hala kısık olan sesiyle. Peter ise kafa sallamayla yetindi. Tony Frıday'den bu konuda diğerlerini de uyarmasını istedikten sonra Peter'a döndü.

-Nasıl hissediyorsun evlat?

-Yorgun.
-Bence gayet normal.
-Bay Stark bişey sorabilir miyim?
-Tabii ama ben de soracağım. Sırayla. Anlaştık mı?

-Tamam.
-Önce ben. En son ne oldu hatırlıyor musun?

-Yaniiiii...
-Ne biliyorsan anlat evlat.
-Tamam. Ama sonra yapsam... Anlatmak için çok yorgunum.
-Tabii evlat ne zaman istersen.
Tony bunu derken en içten gülümsemelerinden birini sundu çocuğa. Çocuk da ona gülümsedi.

Arada kısa bir sessizlik oldu. Bu sessizlikte Tony çocuğun hırıltılı nefeslerini dinleyerek canının acımasına izin verdiği için kendine kızıyorken, Peter düşüncelere dalmıştı. Zaten nasıl şeyler olduğunu tahmin ediyorsunuzdur ama yine de yazalım bakalım.

-... Aptal Peter! Bir işi de becersen ölürsün zaten(!). Bay Stark'a da rezil oldum. Ne yapıcam ben şimdi. Boşu boşuna yük oldun adama Peter! Şimdi ben halama ne diye- Eyvah! Tabii ya halam. Nasıl unuturum?!

-Bay Stark benim gitmem lazım.
diyerek ayaklanmaya çalıştı Peter. Tony onun ayağa kalktığını görünce avuç içini Peter'ın canını yakmayacak şekilde yüzüne koydu ve kafasını tekrar yastığa hafifçe itti.

-İyileşene kadar hiç bir yere gitmiyorsun evlat!

-Ama Bay Stark halama-
-Merak etme ben o afet halana bu akşam burada kalacağını söyledim. Yani en az bir gün daha bizimlesin.
Peter'ın şaşkın bir yüz ifadesiyle ona baktığını görünce kulakları acımasın diye kahkahasını bastırmak zorunda kaldı. Peter ise şaşkınlığı üstünden atıp kafa sallamakla yetindi.

O sırada odanın kapısının dışı

Clint:Arkadaşlar bu kapı açılmıyor.
Natasha: Frıday kapıyı açar mısın?
Frıday: Üzgünüm Bayan Romanoff ama ne yazık ki yapamam. Bay Stark Bay Parker ile biraz zaman geçirdikten sonra sizi içeri almamı söyledi. Hem de sizi biraz bekletmek ve sizinle eğlenmek istiyormuş.

Loki: Frıday aç şu kapıyı! Hem Peter'ın duyusal yüklenmesi için büyü biliyorum.
Frıday: Üzgünüm Bay Loki.
Loki: FRIDAY!

Eveeeet. Umarım beğenmişsinizdir. Bu aralar deneme ve sınavlara hazırlanıyorum o yüzden çok sık bölüm atamayacağım.
Kelime: 626

Görüşmek üzere💚
-Seviliyorsunuz💓💓💓-

Acılar Niye Benim Peşimde? Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin