2.Bölüm

2K 245 54
                                    

Yerleştiğimiz odalarımız da sessiz sedasız oturuyorduk. Herşey güzeldi. Biz bizeydik bir kere. Hayallerimiz olmuştu. Gerçekleşmişti. Bu biraz, tohumun büyüyüp çiçek olması gibi bir şeydi.

"Canı sıkılan bir ben miyim?"

Burnumu kırıştırdım. Değildi... Gitar'ımı özlemiştim zaten. Kim bilir ne zaman sonra çalacaktım. İç çektim. Allah'tan telefonum da sanal Gitar vardı. O biraz idare ederdi.

Elime telefonumu aldım. Hafif dudaklarımı ısırdım. Sonra elim kulağım da ki piercing'e gitti. Bir kez çevirip bıraktım. Bildirimleri es geçip, ranzanın üstünden atladım. Dilan alt yatağı banada cam kenarı, üst katı tutmuştu.

Yere bağdaş kurup oturdum. Kızlar merakla bakarken, telefonumdan gitar uygulamasını açtım. Telefon hayvan gibi büyük olmasa biraz zor çalardım ya, neyse.

Hafif notalara dokundum. Bak, nasılda içim titredi. Ne çalacağımı biliyordum...

Biraz hızımı arttırdım. İki Gitar görevi yapıyordu parmaklarım. Sonra yanıma; Esma oturdu ve sağa sola sallanmaya başladı.

Sözlere giriş yaptım;

Ne başkası oldu ne de olacak,

Olmayacaktı. Sadece biz olacaktık.

Üst ranzadan; İldem, Hatice, Ceren, Buket, Esra, Hafsa atladı. Sıraya atlamaları alt kata gürültü yapmış olacak ki bağırdılar. Umursamayıp
Gitar'ıma döndüm. Pardon. Sanal Gitar'ıma.

Sen çalmazsan kapım açılmayacak,

Şimdi içimde yanan bu ateş,
Sanma ki bir son bulacak

Nursina şarkıyı biliyor olacak ki, oda eşlik etmeye başladı. Meryem de mavi Gitar'ını çıkarmıştı.

Hiç utanmam gülüm divaneyim,

Sesimin titremesini gizleyemedim. Betül, çantamdan bestelerin olduğu dosyayı çıkardı.

Sessizce; "Kıraç-Gidiyorum" dedim.

Parçalanmış dünyam viraneyim,

Kızlarda eşlik etmeye başlamışlardı. Kimisi dosyanın başına toplanmış, kimisi telefonundan söylüyordu.

"Seni her şeyden çok, çok istedim" Elif yastıktan başını kaldırıp, 'Cenabetler' diye fısıldadı. Sesi uykulu geliyordu.

Vuruldum avareyim

Ne olurdu benim olsan

Şu yaralarımı sarsan

Bıktım artık yol almaktan

Önüme çıkıp durdursan

Gidiyorum buralardan

Tüm rüzgarlar senin olsun

Benden ayrı rüyadasın

Dilerim bir gün uyanırsın

Yıllar sonra bir gün yaşlandığında

O ipek saçların ağardığında

Kuru yaprak gibi dağıldığında

Kalırsın tek başına

Oysa seni ne çok ne çok sevmiştim

Tüm çiçeklerimi sana vermiştim

Şimdi ellerim boş yüreğim sarhoş

Bir Sanal Aile!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin