Zalim Komutan +18 (Tarihi)

3. Bölüm

Kralın cariyeden de oğlu olmasının en iyi nadir yanlarından biri ona özel bir haremi olmasıydı

Gözde çariyesini bu gece odasına çağırmıştı
O sıska çirkin şeyle aynı yatağa giremezdi

Onu sadece çocuk yapmak için kullanacaktı
Çocukları soylu olacaktı neslini karısıyla çoğaltacaktı savaş dönüşü biraz toparlanmasını umdu...

Marat çocukluğundan beri dövüş ve savaş eğitimi alarak büyütüldü ona asla merhamet edilmedi
Kraliçenin çocukları el bebek gül bebek büyüdü
Kendisi gibi ağır egitimlerden geçmediler
Çariyenin oğlu olmak çokta iyi birşey değildi
18 yaşında ilk savaşına gitti ilk zaman çok zorlanmıştı

Her yerde kan ve cesetler vardı buna alışması epey zamanını aldı kim onu şımartacaktı ki mecbur alışacaktı

20 yaşına gelince saraydan biraz uzakta bir konak yaptırdı kendine
Hatırı sayılır bir haremi vardı kalbi sanki taştan yapılmıştı hiç bir kadına duygusal bir yakınlık kurmamıştı

Kral babası evleneceksin diye emir vermese evlenmeye niyeti yoktu hele de böyle çirkin bir kızla...

Zarina komutan ile evleneli 3 gün olmuştu mutfakta oturup
Adilet ablanın (hizmetçi) hazırladığı şeylerden yiyordu

Alımlı çok güzel bir kızın mutfağa girdiğini gördü bir bardağa su doldurup içip mutfaktan çıktı

Zarina adileti benimsemişti kendinden yaşça büyüktü ona anne edasıyla yaklaşıyordu o yüzden merak ettiği herşeyi ona soruyordu

"Az önce mutfağa giren o güzel bayan kimdi adilet abla?

Adiletin yüzü asıldı
"Komutan beyin gözde çariyesi"

Zarina cariyenin ne olduğunu biliyordu kocası onu kadın yerine koymuyordu demek ki cariyeleri çağırdığına göre

O kadar derin acılar yaşamıştı ki hisleri alınmış gibiydi ne hissedeceğini bilemedi
Hesap sorması gerekir miydi...

Tamam birbirini severek evlenmediler ama eşine saygı duymayı bilmeliydi gözünün önünde cariyeleri odasına nasıl davet edebilirdi

Daha fazla düşünmek istemedi

Komutan 4 gün sonra askerleriyle birlikte savaşa gitti

Zarinaya veda etmeye tenezzül bile etmedi
Zarina acılara alışkın olduğu için bu onu fazla etkilemedi yada kendini öyle şartlandırıyordu
Çünkü çok düşünürse içinden çıkmayacaktı biliyordu
Ama yapacak birşey yoktu onun söz hakkı yoktu ki...

1 ay sonra

Zarina kremler sayesinde yavaş yavaş sivilce ve yaralarından kurtulmaya başlamıştı

1 aydan fazla süredir buradaydı
Adilet ile iyiden iyiye arkadaş olmuşlardı
Adilet  ona sürekli birşeyler yediriyordu son zamanlarda biraz kilo almıştı
Gözleri artık daha canlı bakıyordu saçları daha canlı parlak bir kızıl halini aldı
Adiletin emeği görmezden gelinemezdi
O olmasaydı bu kadar toparlayamazdı

Adilet hanımın 2 çocuğu vardı erkek olan onla yaşıttı yakışıklı bir delikanlıydı
Kız olan 18 yaşında çok tatlı bir kızdı ikisiyle de çok iyi arkadaş olmuştu
Onları kardeşi gibi görmeye başladı

Adilet ona bildiği herşeyi öğretiyordu
Sevgiyi saygıyı öğreniyordu annesi ölmemiş olsaydı ona öğretirdi ama onu bile çok görmüşlerdi dört yaşında ki bir çocuğa

Annesini çok az hatırlıyor gibiydi yine de tam netleştiremiyordu...