Zalim Komutan +18 (Tarihi)

29. Bölüm

"Henüz 5 yaşındaydım kılıcı elime verdikleri zaman ben onun oyuncak olduğunu zannediyordum ama değilmiş büyüdükçe daha iyi öğrendim sürekli dersler eğitimlerle geçti çocukluğum ve gençliğim annemin yanıma sürekli gelmesi yasaktı eğitimlerde duygusallığa yer yokmuş büyüyüp güçlendikçe daha da yalnızlaştım hayatımda seveceğim hiç bir kız olmadı sadece cariyelerim oldu ihtiyaçlarımı karşılamak için
Nasıl bir koca olunur eş için neler yapılır bilmiyorum

Kalbimin varlığını seninle tekrar hissetmeye başladım
Evleneceksin dedikleri zaman bunu kesinlikle kabul etmek istemedim ben kimseyi sevemezdim ki o duygu içimde yoktu

Kral zoruyla kabul etmek zorunda kaldım babanın desteği bizim için önemliymiş
Sonra seni gördüm üstün başın kir içinde
Kemiklerin sayılıyordu yüzünde ve vücudunda yaralar vardı bunu gelin diye bana nasıl verirlerdi
Ben daha önce hiç öyle bir kızla olmamıştım ki

Zamanla seni tanıdıkça herşeyin değiştiğini fark ettim sana yaptığım onca şeye rağmen hiç sesini çıkarmadın
Bu nasıl bir soylu kızı dedim
Beni çok şaşırttın ilk defa bu kadar tepkisiz bakan sanki hiç bir hissi olmayan bir kadın tanıdım

Yavaşça yaraların gitti güzelleşmeye başladın
Ben ne zaman desem yatağıma girdin asla hayır demedin
Ben daha önce kimseyle uyumamıştım
Hiç bir zaman başım okşanmadı
Bana kimse sarılmadı
Zamanla birinin bana dokunma hissinden nefret ettim mecbur kalmadıkça kimsenin bana dokunmasına izin vermedim

Dokunma olayını seninle aşmaya çalışıyorum ve sana dokunmayı gerçekten seviyorum
Seni herşeyinle ve tüm kalbimle seviyorum
Sana yaptıklarım için beni affeder misin güzel kadınım"

"4 yaşında yetim kaldım ben gayrı meşru bir çocuktum annemi öldürdüler babam bana kıyamamış Şatoya getirdiler ne anne baba sevgisi nede kardeş sevgisi gördüm biraz aklım kesmeye başlayınca beni hizmetçi olarak kullanmaya başladılar büyüdükçe eziyetlerim arttı 20 yaşına kadar köle gibi kullandılar

Babam benim için hiç birşey yapmadı
Üvey annemin eline bıraktı
Üvey annem beni yanlızlaştırdı kimsenin bana iyi davranmasına izin vermedi ne düzgün yemek verdiler nede kıyafet

Bir gün çıkıp evleneceksin dediler bana güzel bir elbise verdiler İlk defa güzel bir kıyafetim olmuştu oda senin yanına gelirken kirlendi

Seni ilk gördüğüm zaman ne kadar yakışıklı bir adam dedim benim gibi bir kadınla hiç eş değer olur mu ben yanına yakışmazdım ki
Sen çok yakışıklıydın ben çok çirkin
Yinede karın olarak gördün beni ve adilet ablaya teslim ettin
Benimle o kadar güzel ilgilendi ki yeniden yaşamaya başladığımı hissettim

Biz Şatoya gidince kız kardeşime olan bakışın beni derinden incitti tahmin ettim neden o değil beni sana verdiklerini düşündün
Haklıydın el bebek gül bebek büyüdü her isteği oldu istediğini giydi eğer onunla yer değiştirdiğimi bilseydin kesinlikle onu seçerdin ilk defa o gün seni sevdiğimi anladım seni çok kıskandım"

"Ben Aybükeye karşı asla birşey hissetmedim sadece bir sorun olduğunu anladım bunu ondan öğrenebilirim diye yılışmasına izin verdim ama çok pişmanım
Senin üzülmene değecek hiç birşey yoktu ortada sen kim olursan ol ben yinede seni sevecektim"

"Bunu geçte olsa anladım komutan seninle hayatımız o kadar benziyor ki seni o kadar iyi anlıyorum ki
Ben seni affediyorum çünkü bende seni tüm kalbimle seviyorum ömrümün miladı"

"Bana tüm bu mutlulukları yaşatıp iki tane mucize verdiğin için çok teşekkür ederim iyi ki karşıma çıktın sen olmasaydın bu halim olmazdı değişmeye çalışıyorum seni kırmadan incitmeden sevmek istiyorum"

"İkimiz içinde bu duygular yeni
O yüzden birbirimize herşeyi öğretelim ömrümüz bunun için uzun"

Ve öylede yapmaya başladılar...