İlk gece ben minhonun odasında uyudum aslında uyumadım ağlıyarak uyuya kaldım minho ise koltukta yattı.
Kendimi parçalamak istiyordum tepki göstermediğim için korkudan gösteremediğim için.
Herkes bana sanki bir robotmuşum gibi davranıyordu fikrim sorulmuyordu bile.
-
Sabah gözlerimi yorgunluk ile açmıştım yataktan kalkıcak gücüm bile yoktu. Zorla kalktım ve lavaboya gittim aynaya baktığımda gece makyajımı çıkarmadan uyuduğum için makyajımın aktığını gördüm. Suyu açtım yüzümü yıkamaya başladım beynimden bir ses o suyla kendini boğ diyordu ama bunun için henüz erken. Aynadan kendime baktığımda göz altlarım morarmıştı dudaklarıma kurumuştu çökmüş durumdaydım.
Sanki gittikçe daha da çöküyor gibiydim kemiklerim görünüyordu kendimi neden bu kadar çok yıpratmıştım.
Odamdan çıktım. Minho koltukta hala uyuyordu elinde bir içki şişesi vardı. Sızmış olmalıydı.
Odama geri girdim minhonun kiyafetlerinden bir kaç kiyafet aldım ve giydim saçlarımı yaptım ve artık işe gitmek için hazırdım.
"Günaydın jisung"
"Günaydın"
"Neden bu kadar hızlısın"
"Sabah oldu ve işe gitmem gerekiyor"
"Daha erken ama hem yeni evlendik artık çalışmana gerek yok"
"Çalışıcam minho" "Evden çıkıyorum işte sende sevgilini rahat rahat çağırabilirsin"
"Sevgilim yok"
"Yalan söylemek ağızına yuva yapmış"
"Gerçekten yok"
"O zaman beni sürekli aldatığın kişi kim"
"Sadece eğlenmek için olan biri"
"Anladım"
-
Minhoda hazırlandı ve şirkete gittik babam ikimizide odasına çağırmıştı.
"Günaydın çocuklar"
"Günaydın" dedi minho
"Dün evlendiniz ve boşanma şansınız yok"
"Ama ben mutlu değilim baba" babamın gözlerinin içine baktım.
"Mutlu değilsen bir tabure ve halat almalısın jisung"
"Ne" "Anladım"
Gözlerim dolmuştu babamın odasından çıktım. Yürüyemiyordum minho arkamdan geliyordu bana sesleniyordu ama sesi boğuk geliyordu gözlerim kararmaya başladı.
Minho bir anda beni kucağına aldı.
"Bırak"
"Hee bırakıyımda yere yığıl dimi"
"Sanane bundan"
"Sus"
Minho beni odamıza götürdü koltuğa yatırıp camları açtı.
"Kendine hiç dikkat etmiyorsun sen önemli birisin sağlına dikkat etmen gerek"
"Önemli biri miyim" "Komik" "Babamın bana ne dediğini duydun dimi" "Haklı aslında yapmalıyım bunu"
"Saçma salak konuşma" "O babanı gebertirim kendi ellerimle"
"Hep aynı şeyi yapıyorsun minho"
"Ne yapıyorum"
"Bana sürekli umut verip sonrada iğrenç davranıyorsun"
"Özür dilerim"
"Keşke bir lafla her şey geçse minho"
"Kapat konuyu"
"Noldu işine gelmedi mi"
"Sonra konuşuruz şu an yorgunsun hadi biraz dinlen ben yaparım işlerini"
"Peki"
Gözlerimi kapattım beynimde babamın söylediği laf dolanıyordu sürekli kendimi öldürmek istiyordum öldürsem kimsenin umrunda olmiyacağını bugün anlamış oldum babam için her şeyi yapmama rağmen o benim için hiç bir şey yapmıyordu.
Saçlarımda bir el hissetim bu el titreyerek saçlarımı seviyordu.
"Özür dilerim miniğim..." "Nolur affet beni" "O lafların hepsini ben hak ediyorum" "Keşke o laflar sana değilde bana söylenseydi"
Minho başımda ağlıyordu.
Kalbim yine hızlı atmaya başladı sanırım ona takıntılıyım ondan vazgeçemiyorum ne kadar hata yapsa bile.
-
Akşama kadar uyumuştum gözlerimi açtığımda minho hala çalışıyordu çok yorgun görünüyordu.
"Saat kaç"
"Hm" "Uyandın mı" "Heh" "Saat 21:30"
"Of hiç bir iş yapamadım"
"Merak etme senin işlerini yaptım"
"Teşekkür ederim"
"Rica ederim" "Yemek yemek ister misin ben çok acıktım"
"Olur"
-
Minho ile bir retorana gittik çok lüks bir yerdi bizi tanıyan çok kişi vardı rol yapmak zorundaydık.
