6. Bölüm

15 2 0
                                    

"Sıla.."
Kafamda sesler yankılanıyor fakat sesin kime ait olduğunu çıkaramıyordum
" Sıla beni duyuyor musun?"
Karanlık yavaş yavaş netleşirken Atlas abi ve Berkay yanı başımda durmuş bana bakıyorlardı başım dönüyor ve gözlerim bulanıklaşıp netleşiyordu "Sıla cevap ver" başımı olumlu anlamda salladığımda Atlas abi yüzümü elleri arasına aldı ve Berkay'ın uzattığı mendil ile yüzümü sildi ardından sağ tarafa uzanıp bardağı aldı doğrulmamda yardımcı olup suyu içmem için bana verdi

Suyu yudumlarken etrafı inceliyordum. Gri ve beyaz tonlar hakimdi odaya, lüks bir hava veriyordu. Geniş ve rahat görünüyordu gri başlıklı beyaz bir yatak, kirli beyaz renginde duvar rengi, yatağın her iki yanında bulunan ikili çekmece ve sağ tarafta duran ayaklı gece lambası vardı ayrı yeten odanın içindeki bir iki bitki yeşil rengi ile odayı canlı gösteriyordu suyumu içtikten sonra Atlas Abiye teşekkür edip tekrardan odaya yüzeysel bir bakış attım.

Atlas abi, Berkay ve Melisa vardı ama abimle annem ortalarda yoktu Berkay'a baktım "Annem nerede? Abim?!" Sadece sustu Atlas Abiye baktım ardından Melisaya "Abim nerede Melisa?" Melisa önce Berkay'a baktı ardından bana bakıp konuştu "merak etme birşey yok yan odadalar sadece annen ve sen dumandan fazla derecede zehirlendiniz doktor annene bakıyor birazdan sana bakacak" O an anlamadığım bir duygu boğdu sanki beni yanı başımda oturan Atlas abi gözlerini bir an olsun benden ayırmazken ona bakıp konuştum "Annemin yanına gitmek istiyorum" Atlas abi başını sallayıp kalktı.

Kalkmama yardım etmek için bir eli ile bileğimi diğer eli ile de belimi tuttu kalktıltan sonra bıraktı hızlı adımlarla koridora çıktım ama ne tarafa gideceğimi bilmiyordum "sağ taraf" dedi Melisa hemen sağ tarafımdaki odanın kapısını açıp içeriye girdim herkes bana baktı.
Annem yatakta yatarken abim başında dikilmiş anneme öylece bakıyordu annemin yanına koşarak gidip diz çöktüm ve elini tuttum annem bana yorgun gözlerle bakıyordu "abi neden hastaneye gitmediniz, neden buradayız, burası kimin evi," ardı arkası kesilmeyen sorular sorarken abim sessizce duruyordu kolunda bir serum vardı annemin "Sıla buraya doktor çağırdık zaten" arkadan gelen kapı sesiyle arkaya baktım "Sıla bi gelir misin" abime ve anneme baktım abim git işareti yaptı son kez anneme bakıp ayağa kalktım ve arkamı dönüp kapıya doğru ilerledim Atlas abi kolumdan tutup koridorda ilerlemeye başladı bense etrafa bakınmakla yetindim. Çok geçmeden boş bir odaya girdik kapıyı arkadan kapattı ve yanıma geldi "Neden buradayız annem neden hastanede değil şu an?" Bir yatak odasındaydık beyaz ve krem rengi hakimdi eli ile pembeye kaçmış krem rengi yatağı işaret etti galiba Melisa'nın odasıydı yatağa oturdum o da yanıma oturdu "Çünkü hastaneye gidemezdik"
"Neden"
"Gitseydik eğer annen hapise girerdi"
Ayağa kalkıp birkaç adım geri gittim "sen ne dediğini sanıyorsun? Ne dediğinin farkında mısın? Bizim evimiz yandı annemin vücudunda iz iz yanıklar var eve doktor çağırmakla olmaz bu ve annemin hapis ile ne alakası var!?" Oda ayağa kalktı "Ben annemin yanına gidiyorum hepiniz delirmişsiniz abimle beraber annemi alıp hastaneye gideceğiz" kapıya doğru ilerlerken belimdeki baskı beni kendine çekti ardından duvara yasladı. Artık Atlas abiyle duvar arasındaydım mesafe vardı ama vücudumuz neredeyse birbirine deymek üzereydi "gidemezsiniz" derken yüzümde soludu "neden?"
Yüzünde anlam veremediğim faka biraz endişenin yer aldığı bir ifadeyle "çünkü annen yangına sebep oldu ve bunu bilerek yaptı eğer hastaneye giderseniz bu ortaya çıkar ve annen iki cana kıyma teşebbüsü ile hapse girer eğer bunu istemiyorsan gitme.." diyerek sorumu yanıtladı dona kalmıştım yankı yapmıştı sözleri "sıla?" Elimle kollarından tutundum "Neden?"
"Sıla tamam sakin ol gel otur" başımı iki yana salladım "annemin yanına gideceğim" beni daha sıkı tutarak başını olumsuzca sallayarak devam etti "olmaz zaten şu an yaptıkları için pişman yapma yalnız kalsın biraz, hem senin de dinlenmen gerekiyor" diyerek bir eliyle kapıyı açtı ve diğer eli ile belimi sardı beraber odadan çıktık annemin odasının önünden geçerken yüzüme bile bakmadı ama abim gerçeği bildiğimi öğrenip bana "geçecek" bakışları attı ardından yandaki odaya girdik Melisa çıkmıştı fakat Berkay buradaydı hâla gitmemişti beni görünce yanıma geldi Atlas abiden ayrılıp Berkay'a yüklerimin ağırlığı kadar sıkı sarıldım ve göz yaşlarım tişörtünü ıslattı.

Arkadaşlar okuyanların sayısı vote atanlardan daha fazla lütfen vote atın ki hikaye daha çok okunsun ve yorum atarsanız çok sevinirim ayrıca yeni hikayem yakında sizlerle.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 12 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Ayıcık...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin