Bendeniz asker kız Gerçek Ailem

Bölüm 19

Zaman ilaç falan değildi asıl ilaç özlediğimiz kişiydi 

sırtım yumuşak bir şeyle buluştuğunda gözlerimi açtım güzelim uyandırdım mı babamın endişeli sesini duyduğumda gülümsedim hayır babacım uykum kaçtı saat kaç, saat 12iyi çeyrek geçiyor şimidiye kadar hastanedemiydik Evet balım ilaçlarını yazdırdılar serumdan dolayı da uyanmadın anladım baba senden birşey isteyebilirmiyim elbette kızım seninle uyuyabilirmiyim babam bana şefkatle gülümsedi tabii ki kızım Baba bana masal anlatabilirmisin Anlatırım kızım bir varmış bir yokmuş çok uzak diyarlarda çok güçlü bir kral yaşarmış Kralın istediği herşey olmasına rağmen hiç mutlu değilmiş birgün karısı ona hamile olduğunu söylemiş kral okadar mutlu olmuşki çocuğunun doğacağı günü sabırsızlıkla beklemiş kral karısının 1 değil iki doğacak bebeği olduğunu öğrendiğinde dünyalar onun olmuş gibi mutlu olmuş bir gün karısının sancıları başlamış hastaneye gittiklerinde iki tane bebeğine kavuşmuş kızını gördüğünde onunla çok mutlu olacağını düşünmüş ancak hiç birşey düşündüğü gibi gitmemiş Kralın kızı büyümüş ve çok korkunç birine dönüşmüş kral bir gün kötü birinin çocuğunu karıştırdığını anlamış ve gerçek kızına kavuşmuş ".Mutlu sonmu bitmiş hikayeleri babamı göremesemde güldüğünü hisettim" hayır birtanem mutlu sonsuz .Babam  saçımı öptüğünde uyumamak için daha fazla diretmedim ve gözlerim karanlığa gömüldü sabah uyandığımda babam hala yanımdaydı sıkıldığım için sakallarıyla oynamaya başladım sakalları elime batıyordu ama oynamaya devam ettim babam kıpırdamaya başladığında gülümsedim Günaydın baba sesim baya enerjik çıkmıştı günaydın kızım kapı tıklatıldığında gir dedim odaya annem girince gülümsedim annecim sende bize katılmak istermisin katılırım kuzum annem yanıma gelip saçlarımı okşamaya başladı kahvaltı hazır seni hazırlamaya geldim  ozaman babacım seni biraz bekleticez  babam yanıma geldi anlımı öptü ve odadan çıktı Annem yanıma geldi kızım bugün ne giymek istersin giyinme odasındaki gardoroplarıma baktım asılı duran üniformamla gururla gülümsedim bordo bereli kolay yetişmezdi anneme baktım bence bugün çok şık giyinmeme gerek yok şordaki bol pantolan ve bol tişörtü giymekk istiyorum Hay Hay güzelim giyindikten sonra saçımı topladım annemin yardımıyla tekerlekli sandalyeye bindim içimde bariz bir burukluk vardı başımı salladım asansörün geldiğini görünce hemen annemi çekiştirdim kızım yavaş ol annecim çok acıktım eğer biraz daha burada durusak açlıktan bayılıcam şş kız Allah korusun annem de bende gülmeye başladık çoktan yemek masasına oturmuştuk babam  afiyet olsun dediğinde bir saniye bile beklmeden yemeye başladım başımı kaldırdığımda herkes bana bakıyordu ağzım dolu dolu konuşmaya başladım ne var biraz utanç verici bir andı ama ben burda bayılmamak için yemek yiyordum onlar bana gülüyordu babam adımı söylediğinde kasılmadım değil babam bana pek adımla seslenmezdi hep farklı isimlerde hitap ederdi efendim babacım Benim ailem artık seninle tanışmak istiyor babam beni aradı bugün gelmek isityor seninle konuşmadan kabul etmek istemedim babacım o benim dedem elbette ki gelebilir benim için soun değil hem bende tanışmak istiyordum tek sorun karşılarına böyle çıkmaya çekiniyorum ne varmış halinde abicim Aslan abime göz devirdim abi yürüyemiyorum ya hani merak etme babacım onlarda bunun içinde gelmek istiyordu herşeyden haberleri var içim rahatlandı ablacım doyduysan gel bana elbise bakalım babacım seninle sonra konuşmak istediğim bir konu var şimdiye kadar bana hiç bakmayan Boran abim bana baktı herkes meraklanmıştı Derya ablam benimle odama geldi ablacım acaba sen aşık falan olabilir misin dememle ablam dondu kız ne aşkı abla bana yalan söyleme tekerlekli sandalyemi onun yönüne doğru cevirdim eleriyle oynuyordu tabikide elbise işi bahaneydi Azadla birbirinizi seviyorsunuz abla hem neden gizliyorsunuz ikinizde birer genç yetişkinsiniz ablacım babamdan korkuyorum neden abla babam da annemle birbirlerini severek evlenmiş bu gayet normal bir şey ben ikinizin arasını yapmadan bu dünyadan göç etmeyeceğim kız suss abla Azadla görüşmen konuşman gerek Azad ne diyor bu işe o çok istiyor ama ben korktuğum için onu hep geçiştiriyorum aferin abla ne yapayım dedemler gittikten sonra babmı karşına alıp herşeyi konuşacaksın yapamam abla ben senin yanındayım elini sımsıkı tutum şimdi dışarı elbise bahanesiyle çıkacağız ve sen Azadla konuşacaksın sende gel tamam hatta Barlası arayacağım oda gelsin tamam abla şimdi beni hazırlamalısın elbette sen söyle senin sevdiğin adam var mı derin bir nefes aldım var abla çok sevindim nerde tanıştırmayacak mısın yutkundum o burada değil nerede bilmiyorum onu nekadar arasam da bulamadım hem ilk önce senin işini haledelim sonra benim işim peki ikimizde hazırlandıktan sonra aşağıya indik tabiki de ikimizde sorgu sualden sonra dışarı çıkabildik kimsenin görmesini istemedikleri için güzel sakin bir uçurumun yanındaki kafe tarzı yerde durduk uçurum çok güzel görünüyordu uçurumu hayranlıkla izlerken Barlasın sesini duydum başımı sesin geldiği yöne cevirdim  Barlas tekli koltuğa oturmuş  enişte adayım da Barlasın karşısında oturuyordu yanında da ablam vardı merhaba Azad abi merhaba Deniz barlaslada selamlaştıktan sonra  konuyu açtım Azad abi artık beklemenin bir anlamı yok ben size hemen evlenin demiyorum ama en azından aileler bu durumu bilsin ve söz yapılsın daha ne kadar böyle gizli gizli buluşacaksınız birbirinize olan bakışlarınızı  gördüm bugün ablamı babamla konuşmak için ikna ettim lütfen sende konuş ikinizde birer yetişkinsiniz Denizcim Allah senden razı olsun sen olmasaydın ablan kim gibilir konuyu ne zaman acacaktı başımı salladım sadece dördümüz kahve sipariş vermiş kafeler geldiğinde de güzel bir sohbet başlatmıştık valla gençler sohbetinize doyum olmuyor Allah inandırsın Babamlara elbise alacağımızı söylemiştik ablamda başını salladı hesap ödendikten sonra vedalaştık ablam ve ben sade elbise almıştık sonuçta abartmaya gerek yoktu eve döndüğümüzde herkesle selamlaştık dedemler daha gelmemişti bizde hemen hazırlandık ve aşağıya indik kapı çaldığında biraz gerildim yanımda Boran abim ve Miraç abim vardı Boran abim benden hep kaçıyordu fark ediyordum zaten Efeyle birlikte ne çevirdiklerini de bilmiyordum bu aralar herkes benden birşeyler saklıyordu buda beni kırıyordu kapıyı Bulut açmıştı içeri ilk önce dedem diye tahmin ettiğim kişi girdi sonrada babaannem girdi onların arkalarından da iki kişi girmişti Dedem beni fark ettiğinde hemen yanıma geldi torunum ben Salih  deden buda karım Gülfem babaannen mahçup bir bakış attım elini öpüp alnıma koydum bu hareketimden sonra genişce gülümsedi ve başımı öptü babaanneme de aynı şekilde karşılık verince oda dedem gibi güldü ve bana sarıldı sonra yanıma babama benzeyen iki adam geldi biz senin  amcanız güzel yiğenim ben en büyük Amcan Sedat karım  ve 1 tane çocuğum var ama karımın bir yakını rahatsızlandığı için şuan memlekete başımı anlayışla salladım" sana sarılabilirmiyim "elbette dedim gülerek bana sarıldı memnun oldum amca dedim o da gülümsedi  sıra diğer amcama geldi onun bakışları çok derin bakıyordu bakışları bir girdaptan farksızdı "ben en küçük amcan Ensar karım ve bir kızım vardı ama ikizinide bir trafik kazasında kaybetim "içim parçalandı o ağlamamak için kendini sıkıyordu ben ise dayanamamış gözyaşlarımın akmasına izin vermiştim ve hiç beklemeden Amcama sarılmıştım amcam afalasada beni sıkı sıkı sarmıştı kokumu kokladığında "kızım gibi kokuyorsun" dediğinde gülümsedim başımı kaldırdım kızının yerini dolduramam ama bende senin bir kızınım dedim o da hemen bana sarıldı Annem gözleri dolu dolu bize bakıyordu Annem mutlu bir şekilde hepimizi sofraya çağırdı arkamda Bulutu gördüm ve gülümsedim oda yanağımı öptü sofrada baya kaynaşmıştık Babaannem Amcamlarımın ve babamın küçüklüğünü anlatıyodu bol kahkahalı bir konuşmadan sonra çaylar içildi babaannem ve dedemle veda etmeye başladık dedem konuşmaya başladı "güzel torunum seni göremeye hep geleceğiz seni çok sevdik" Bende sizi çok sevdim dedecim hep gelin dedim gülümseyerek Amcamlarla da vedalaştıkdan sonra  Aslan abim konuşmaya başladı Anne birazdan Ateşler gelicek  gelsinler oğlum tanışsınlar eminim ki birbirlerini sevecekler abim başını salladı  içimde bir yerde bir umut ışığı söndü o Ateş benim Ateşim olabilir miydi ama umarum o Ateş benim düşündüğüm Ateş değildir  kapı çaldığında kalbim duracak gibi hisediyordum  kapı açıldığında gördüğüm kişiyle elimdeki cam bardağını düşürdüm onun bakışları benim üzerimde benim ise bakışlarım kırılan bardaktaydı yıllar sonra gelmişti umudumun bitiği noktada gözümden akan yaşları durduramadım yürüseydim eminim ilk yapacağım şey koşarak kaçmak olurdu Yanımda oturan Boran abim bana endşeli bir şekilde bakıyordu telefonumda Abim ismini gördüğümde ellerim titreye titreye açtım Güzelim kapıdayım dediğinde bakışlarımı kırılan bardaktan çekip karşımda tüm heybetiyle duran sevdiğim aşkından öldüğüm adama hiç değdirmeden Efeye baktım Efe ise Ateşe şok içinde bakıyordu gelmemeliydin en azından şimdi değil bilmiyordum dedi Ateş çaresizce göğsümde çok büyük bir sancı vardı peki ya bu göğsümdeki sancının nedeni benden herşeyi saklayan Canımdan bilidğim abim ve sevdiğim adam mıydı Günler önce Efeye Ateşi sormuştum bilmediğini hala araştırdığını söylemişti Efe bakışlarımda ne gördü bilmiyorum ama öyle bakma dediğini duydum herkes ne olduğunu merak ediyordu ama benim tek bir kelime bile edecek gücüm yoktu Boran abime yaklaştım Abi beni evime götürür müsün Abimin kaşları havalandı neden Abi lütfen dedim beni kucağına aldı iyi akşamlar dedim tız çıkan sesimle babamın meraklı bakışları benim üzerimdeydi ona sonra herşeyi anlatacaktım kapıdan geçerken başımı abimin göğsüne gömdüm "bana herşeyi anlat olur mu bal kızım" olur dedim tek hatırladığım şey arabanın koltuğuna oturtulmam sonrası derin bir uyku 

Merhaba nasılsınız bölüm baya uzun oldu beklenen bölüm geldi sizce neler olacak sezon finali uzun sürdü ama bence değdi görüşmek üzere 

Devam edecek....