starboy |tk|

29

Oy ve Yorum atmayı unutmayın

İyi okumalarrr

-

O boynuma ıslak öpücükler bırakırken ben aletine sürtünüyordum.

Birbirimize açtık. Birbirimize ihtiyacımız vardı.

En çok da şu an...

Çünkü her şeyin çok güzel olacağına inanıyorduk biz. Güzel bir son bekliyorduk hikayemize.

Başlığımız bile ölüm kokarken.

Boynumda ıslak bir yol çizmeye koyulduğunda ellerimi ensesindeki saçlarına dolayıp çekiştirdim. Boynuma bıraktığı her bir öpücük bana ölüm gibi geliyordu sanki. İçimdeki arsızı ortaya çıkarıyordu.

"Mmh...Taehyung~ Bırakma beni tamam mı?"

Bana bir cevap vermeden devam etti ıslak yolunu süslemeye. Elini tişörtüm altından göğüs ucuma götürüp parmakları arasında ezdi. Fakat benim aklım başka bir yerdeydi.

"Sevgilim... Bir şey söyle."

Bedenimi kucağına tamamen yerleştirirken göğüs ucumu tırnakları arasına aldı. Kısık bir inleme dökülmüştü dudaklarım arasından. Göğüs ucunda ilgilenmesi beni iyice yakmaya başlamıştı. Islanmaya başlıyordum. Yüzüm iyice gerilirken dudaklarım inlememle aralanıyordu. Bakışlarımız kesişmesine rağmen utanmamı bir kenara bırakıp, inledim gözlerine baka baka.

Gözlerinde yansımamı görüyorum.

"Siktir. Çok güzelsin bebeğim."

Yanaklarım aldığım iltifatla ister istemez kızarırken, utandığımı belli etmemek için kucağındaki hamlelerimi hızlandırdım. Aleti sert sürtünüşlerimle seğirmişti altımda. Duştan yeni çıkmıştı. Altında sadece bir havlu olduğundan ıslak esmer tenini ve sert baskısını rahatça hissedebiliyordum.

Eli göğsümden inip kalçamı bulup sıktığında gözlerimi kıstım ona bakarak. Yanaklarıma, çeneme, şakaklarıma ve en çok da dudaklarıma ıslak öpücükler kondurmaya başlamıştı.

"Taehyung."

"Efendim güzelliğim?" Sıcak nefesi doğrudan yüzüme vurmuştu.

"Bana cevap ver."

Duraksadı ciddi tutumumla. Açıkçası ciddi anlamda bir şey demesini istiyordum. Yalandan da olsa seni bırakmayacağım desin, beni toz pembe yalanlara inandırsın istiyordum. Kısa bir süreliğine de olsa...

Kucağındaki hareketlerim son bulduğunda bakışlarını ifademde gezdirdi ve kaşlarını çattı. Elini yüzüme getirip yanağımı okşadığında, sanki içimdeki zorlu karmaşayı anlıyormuş gibiydi. Anladığını umuyordum.

"Bir şey de Taehyung... Ne olursun..." Tekrar ağlamama çabam bir yana, artık nefes bile alamayacak hâle geliyordum.

Ben mutlu olmak istiyordum.

Bir şeylerin nasıl olacağını düşünmeden; özgürce, heyecanla yaşamak istiyordum aşkımı.

Hem bunlar olmasa da olurdu. Sadece o olsa yeterdi.

Olsun. O hep olsun.

Kısa hıçkırıklarım geceye karışırken, tek kelime bile etmedi sevgilim. Titrek nefeslerimi, güçsüz iç çekişlerimi dinledi. Ben onun göğsüne, güvenli alanıma sığınmışken, o uzun bir süredir başımı yasladığım için muhtemelen ağrıyan kolunu bir kere bile kaldırmadı. Elleri saçlarımı okşarken, rahatladığımı hissettim.