starboy |tk|

32

Favori bölümlerimmmm

LAN DİĞER BÖLÜMÜ OKUMADAN GELMEYİN

Oy atmayı unutmayın.

Bol bol yorum görmek istiyorum. Bakın yorum atın arkadaşlar. Rica ediyorum

Umarım bölümü beğenirsiniz ki bana kalırsa, aşık olunacak bir bölüm. Hele ki 33 varya... Bal bal🍯

Neyse uzatmayalım

İyi okumalarrr

***

"Uçup gitmeyeceksin Taehyung..."

Yüzümü kaldırdığımda bakışlarımız kesişti. Kaşları çatılmıştı dediğimle. Çünkü son derece ciddiydim bunu derken. Karşısında ilk defa ağlamayan, dik duran hâlimi görüyordu.

Keza aşkımız için dik duracaktım.

"...Çünkü seni kurtaracağım."

Belki ben değil, ama kurtaracak birini biliyordum. Çok da uzak olmayan birini...

Park Jimin'i.

***

Ertesi Gün

20:56

Eski evimin kapısının önüne vardığımda içime rahatlamak için derin bir nefes çektim. Kesinlikle rahatlamam, kendimi frenlemem lazımdı.

Ona güven Jungkook. Her zaman arkanda olacak.

Yoongi hyungum Taehyung bir şey demeden hiç bir şey söylemeyeceksin dese de anlatacaktım. Çünkü içimde çok rahatsız bir his vardı.

Yanlış kişiye güveniyormuşum gibi...

Bu yüzden taktik değiştirecektim. Artık hiç bir şeyi abime anlatmayacaktım. Bir sorun vardı. Hatta sorundan da fazla, onun olaylarla büyük bir bağlantısı vardı. Buna emindim. Bir şeyler dönüyordu, ve bu şeyler hiç de masum şeyler değildi.

Kapıyı çaldıktan bir kaç saniye sonra kapıyı tam olarak da aradığım kişi açtı.

Seokjin hyung.

"Kook?"

Taehyung'u götürdüklerinde arkasından hıçkıra hıçkıra ağlamıştım. Hem de o kadar çok ağlamıştım ki, şu anda ağlayamıyordum. Doğru, ağlayamıyordum. Keza göz yaşım kalmamış gibi hissediyordum.

Karakoldan dönerken, her ne kadar yanlarında kalmam için zorlasalar da, ben Taehyung'un kokusu ile uyumak istemiştim. Hem düşünmek için büyük bir zaman verecekti bu bana. Düşünecektim.

Onu nasıl kurtaracağımı düşünecektim.

Sonucunda ise buradaydım. Seokjin hyungun yanında.

"Hyung... Rahatsızlık vermedim umarım." Sesim yorgunluktan ve hâlsizlikten dolayı, son derece kısık ve güçsüz çıkıyordu.

Kapıyı sonuna kadar aralayıp elini bana uzattı ve omzuma dokundu. "Saçmalama, ne rahatsızlığı... Geç içeri."

İçeriye adımladığımda tıpkı düşündüğüm gibi Hoseok hyung ve Namjoon hyungun olmadığını gördüm. Arabayla Gangnam'a, sevgilime kıyafet ve diğer ihtiyaçları götürmeye gitmişlerdi.

Seokjin hyung ise tek başınaydı. Tıpkı istediğim gibi.

Koltuğa oturdum ve onun da oturmasını bekledim. Bir kaç saniyenin ardından elinde bir bardak suyu içe içe geldi ve koltuğa oturdu.