Gece vakti okuyup da korkan olursa özür dilerim ama benim de bu şiiri bir gece vakti tek başıma yazdığımı unutmayın (sanırım pek keyifli okuma olmayacak ama yine de keyifli okumalar Kfjdkjfkkd)
Bu müzikle birlikte okuyun.
Mezarlıkta uğultular, yerin dibinde kemikler
Huzursuzluk topraktan kök gibi yayılır
Kıvranıp durur ölüler
Karabasanlar nöbet direğinde
Girerler bedenlerin içine
Gecenin birinde ya da sabahın köründe
Elleri küllerden tutuşturup yakarlar
Ama aşağıda rahattır
Kara basan yüksek ayaklar
Şeytan insan doğuramaz da
İnsan şeytan varyantı doğurur aslında
Üstelik onların
Şeytandan daha çok zararı dokunur insana
Beklersen arafın kuytusunda
Çekerler kolundan seni hileli tuzaklarına
Ve sesin sisli dağlarda hapsolur
Çünkü onlar çürük köprünün ortasında durur
Keserler nefesini de
Kalbinin kanı hemen soğur
Ölülerin ruhu yetmez artık
Köprüden geçenler yeni kurbanlar olur
Her gece o korkuyla titreyerek yatarsan
Kurtulamazsın, ağlarına bir kez takılmışsan
Ve kim bilir belki de şeytanın oğludur
Kara-basan
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhumdan Notalar
PoetryŞiirler bana aittir. 🌟 Her şiir şairinin ruhunu taşır. Bazen bir parçasını bazen bütününü yansıtır. Hikaye, romanı herkes okuyup anlayabilir ama şiir sadece yüksek ruhların buluştuğu noktadır. 🌟
