ΜΙΑ ΖΩΗ ΕΝΟΧΕΣ

Πουρνό Πουρνό

Πουρνό πουρνό σε καρτερώ

πρωί πρωί σε χάνω

όλο στα κύματα σ' αναζητώ

κι όλο εκεί σε πιάνω.

Την ομορφιά σου προσπαθώ

πάντα αλλού να ψάξω

γι'αυτό κι όλο σταματώ

τη μνήμη σου να φτιάξω.

Μου λείπουν τα σθητά σου τα βουνά

η πράσινη ματιά σου

που κάνει όλους τους ναυτικούς

να τρέμουν μακριά σου.

Πουρνό πουρνο σε καρτερώ

στους λόφους σου τη ψάχνω

Εκείνη του Ήλιου την ανατολή

που με κάνει να υπάρχω.

Πουρνό πουρνό τη καρτερώ

του έρωτα τη ρότα

τον ορίζοντα βλέπω και ρωτώ

που να πήγαν τόσα τόξα.

ΜΚ