Που πας;
Γιατί σε μένα την πλάτη γυρνάς;
Τι σου χω κάνει κι έτσι με τυρρανάς;
Με τέτοιο τρόπο απόψε με προσπερνάς.
Που πας;
Και εκείνον τελικά προτιμάς;
Γιατί έτσι από μπροστά μου περνάς;
Και με στόμφο το δάχτυλο κουνάς.
Είπα να βγω, να πιω, να σε ξεπεράσω
Στου πιοτού το καπνό απόψε να βουλιάξω
Σαν αμάξι στην εθνική να σε προσπεράσω
Κι τις μνημες μου μαζί σου, μια και καλή να διαγράψω.
Τον έρωτα μου σα δαχτυλίδι φόρεσες
Και άλλον στην αγκαλιά σου χώρεσες
Να με πικράνεις έτσι πως μπόρεσες
Μ' έλιωνες σα το κερί και το ξερες.
Που πας;
Μεσ' το βράδυ με ρωτάς
Που πας;
Τι σου χω κάνει κι ετσι με τυρρανάς;
Που πας;
Και σα το γιασεμί απόψε με μεθάς.
ΜΚ
YOU ARE READING
ΜΙΑ ΖΩΗ ΕΝΟΧΕΣ
PoetryΆλλη μια "ποιητική" συλλογή, κι άλλες χίλιες δυο ιστορίες από μια ζωή γεμάτο ενοχές. Ελπίζω να σας αρέσει.