Chapter 33: Spend time with you

1.6K 15 1
                                    

Jaiel Pov
Napagdesisyunan ko na hindi muna umuwi ng bahay, magtext nalang ako o tatawag mamaya, mahirap parin tanggapin ang katotohanan. Nandito ako sa terrace ng bahay niya watching the beautiful scenery.

"Nandito ka lang pala, I was finding you on every corner of this house dito lang pala kita matatagpuan...Why are you still not dressed up?" takang tanong ni zuno habang siya ay nakahanda na para umalis, hinarap ko ito.

"I decided not to see my family muna for a meanwhile gulong-gulo pa ang isip ko, di ko alam kung saan ako magsisimula" wala si Irish kaya nagawa kong sabihin sa kanya ang nararamdaman ko.

"Tatawagan ko na lang sila mamaya" tumango nalang siya.

"If that's what you want I'm fine with it" turan niya. He just stand there, wala ba siyang gagawin?

"Hindi ka ba aalis?.. Wag kang mag-alala hindi ako tatakas" he smirked.

"No... Don't think that I didn't trust you" he stays quite.

"May sasabihin ka?" nahahalata ko kasi kanina pa siya parang may gustong sasabihin.

"Ahmm actually I..."

"What?"

"By any chance I want to spend my time with you" he said. I was stock by his words.

"Hah?" na-curious ako sa sinabi niya, what did he meant?

"You know that only a month lang tayong magkasama at maipaparamdam ko sayo ang pagmamahal ko and I don't want to waste every single moment para makasama kita"

"Hindi ko alam kung magkikita pa tayo after one month you gave me but this whole month I just want to spend it with you dahil hindi ko alam kung ano ang mararamdaman mo after it, kaya gusto ko sanang sulitin ang panahong yun" mahabang litanya ni zuno

Bakit ganito, ba't nasaktan ako sa sinabi niya, I can't fall for this man who only possessed by my smell at na obsessed pa sakin.

"I know you still love your ex" he bitterly said, kaya niya pang ngumiti habang sinasabi ang mga katagang yun.

"Zuno.." he cut my words.

"Actually I see you that day I don't know when is it, you were looking at your old pictures with him" ngumiti siya, masasakit ang mga ngiting yun sa kanya.

"I know I can't replace him on your heart " he pointed my heart, nasasaktan ako sa sinasabi niya pero bakit?

"Zuno.." for the second time that he cut my words again.

"It's okay just stay with me until the last day of 30 Days, ayaw kong mag-aksaya ng minuto o segundo" I remain silent.

"You'll have the freedom you want if you don't feel a little thing for me" he smiled. Pilit, pilit ang mga ngiting pinapakita niya sakin. Nilahad niya ang kamay niya, he wants me to hold it.

I held it. "I want you to be happy". You want me to be happy in exchange of sadness in your life.

He started to run slowly, I don't know, parang tumigil ang paggalaw ng mundo, its look like kami lang ang nandidito sa mundong ito, we didn't even care for others. That smile on his face is real right now, magagawa niya pa kayang ngumiti kapag natapos na ang isang buwan.

"Anong ginagawa natin dito?" dinala niya ako sa likod ng bahay niya.

"Just look" tinignan ko ang nasa gilid ko, may tent na nakaayos na with lights, foods, drinks, and he even made a games para makapaglaro. I smile at him for the first time.

"Pinahanda ko yan, this day I want to spend my time with only you" I look at him.

"Pero paano..." he cut my words again, hilig ba talaga nito ang putulin ang sasabihin ng kausap niya.

"My company? Don't worry I have Drace to handle it for one month" yung kaibigan niya?

"Hindi ba masyado ding busy ang kaibigan mo para gawin pa ang sa business mo?"

"He can do it" turan niya.

"Let's start making memories na sigurado akong mamimiss ko" he chuckled. Pumunta siya malapit sa tent.

"Why your still standing there, c'mon I want you to be happy, kalimutan mo muna ang lahat ng nangyayari sa buhay mo"

"Di mo alam baka ito ang way para makapagsimula ka ulit" he said, pumunta ako kung saan naroroon siya.

"Ako na magluluto" I insisted.

"Okay ako na maghahanda sa drinks and table" I just smile at him at nagsimula na ako magluto, first thing first ay inihanda ko ang ingredients.

He was busy arranging the table and I was busy slicing the ingredients. I'm watching him do it, hindi ko mapigilan ang sarili kong tignan siya.

He can handle things easily kaya siguro naman ay mahahandle niya rin ang sakit kapag natapos na ang one month. Matutulungan siya ng kompanya niya para makapag move on after a month, it will make him busy kaya madali niyang maaalis ang feelings niya.

"Ahhh" sigaw ko he immediately run towards me, sa kakanood ko sa kanya nahiwa na ako ng kutsilyo.

He grabbed my hand at tinignan ang nahiwa."Does it hurt? Are you okay?" alalang-alalang tanong niya.

"O-oo okay lang ako, konti lang naman eh" turan ko, pumunta siya sa tent at may kinuha, when he came first aid kit ang dala niya.

"How can you be okay? You should be careful next time" halata sa mukha niya ang pag-aalala, hinipan niya ito, nilagyan niya ng band aid ang daliri ko kung saan ako nahiwa.

"Take a sit ako na ang magluluto" umupo naman ako, siya na tuloy ang nagluluto. Pinanood ko na lang siyang magluto, how can he be so handsome kapag nagluluto. After a minutes he's done, kumain muna kami at pagkatapos ay nagpahinga muna.

I looked at his bruises na gawa ni brin. " Masakit pa ba?" aniko habang hinawakan ang gilid ng labi niya.

"It doesn't hurt at all".kinuha niya ang kamay ko at nilagay sa dibdib niya

"Mas masakit dito when that day will come" aniya, hindi ko mapigilan ang malungkot sa sinabi niya.

"It really does, but you should accept it" turan ko.

"We shouldn't talk about it right now, magpakasaya muna tayo" he said. Tumayo siya at kinuha ang water gun at pinagbabasa ako.

"Ang daya mo!" I run immediately at kinuha ang water gun at pinagbabasa siya, habulan kami ng habulan. We're so happy right now, takbuhan doon at dito yun ang ginawa namin. Wala ng makakapantay pa sa saya ng nararamdaman ko ngayon.

Zuno Pov
We're laying down at grass habang nakatingin sa langit at pinagmamasdan ang mga bituin, gabi na, we're tired but happy at the same time, wala ng makakatalo pa sa saya ko kanina.

"I hope laging ganito" turan ko.

"We hope so, but we know in this world there's a limit, we can't stay happy hanggang sa mamatay tayo, walang mags-stay lahat mawawala even our love ones, wala ding forever" she's right

"Hanggang nabubuhay tayo may problemang darating kaya masasabi nating we can't stay happy until our last seconds in this world" I'm looking at her while she's looking up at sky.

"Can we reincarnated at mahalin kung sino ang minahal natin nung una? Just like now I want to love you even on my second life" turan ko

"Ma-reincarnated ka man hindi mo na maalala ang past life mo kaya nga may limits diba" turan niya

"You might be reincarnated too but you can't love the same person you love before".

I will always choose you Jaiel if reincarnation exist.

Possessively Obsessed on Jaiel's SmellTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon