Asel /Gerçek Ailem

10🤍

"Garip bir histi zaten, sevildiğimi sandım."

İyi okumalar💖

........

"Kalkın artık! " diye çığlık atan kuzey abimin sesini duyduğumda yatakta hareketlendim.

Yan tarafıma baktığımda ayaz hâlâ yatıyordu. Onu uyandırmamaya dikkat ederek özenle yataktan kalktım.

"Asell! başım ağrıdı gel artık." diye bağırdı adel sitemle.

"Geliyorum."dedim boğuk bir ses tonuyla.

Hızlıca elime gelen ilk eşofman takımı'nı giyinip, saçlarımı üstten topladım.

Ayaz'a son kez bakıp salona geçtim, adel koltukta oturmuş eli ile başını ovuyordu.

Abim ise salonda değildi.

"Senin bu abin sabahın köründe kalkıp benide uyandırdı."dedi adel abimi şikayet ederek.

"Yapacak bir şey yok."dedim gülerek omuz silkip.

"Kahvaltı hazır!"dedi abim mutfaktan bağırarak.

"Geliyoruz."dedim ayağa kalkarak.

"Günaydın."dedi ayaz salona girerken.

"Günaydın hayatım, ne zaman uyandın."dedim üstünü giyinmiş Ayaz'a bakarak.

"Ben kaçar." dedi yanımızdan ayrılan adel.

"Sen yanımdan kalkar kalkmaz uyandım."dedi ayaz yanıma yaklaşarak.

"Ya!"dedim utanarak.

"Kokun olmadan uyumak ızdırap gibi geliyor."dedi ayaz elini belime atıp beni kendine çekerek.

Bedenlerimiz birbirine değerken ayaz beni kendine olabildiğince daha da çekmiş, burnunu saçlarıma dayamıştı.

"İşe gidicekmisin?"dedim alttan alttan Ayaz'a bakarak.

"Evet." dedi ayaz beni onaylayarak.

"Ben seni özlerim ya!"dedim sitemle.

"Bende seni özlerim."dedi belini daha çok sararak.

"Hop hop! Napıyosunuz ayrılın hemen."dedi abim içeriye bodoslama dalarak.

Ayaz benden ayrılıp kafasını kaldırıp sabır çekti. O sırada abim beni kolumdan tutup yanına çekmişti.

"Rahat bıraksana onları."dedi adel elini belinde bağlayıp sinirle abime bakarak.

"Banane benim kardeşimden uzak dursun."dedi abim küçük çocuk edasıyla.