Chapter 8
Di ko maintindihan
Ang nilalaman ng puso
Tuwing magkahawak an gating kamay
Pinapanalangin lagi tayong magkasama
Hinihiling bawat oras kapiling ka
Sa lahat ng aking ginagawa
Ikaw lanamang ang nasa isip ko sinta
Sana’y di na tayo magkahawilay
Kahit kalian pa man
Ikaw lamang ang aking minamahal
Ikaw lamang ang tangi kong inaasam
Makapiling ka habang buhay
Ikaw lamang sinta
Wala na kong hihingin pa
Wala na
Ayoko ng maulit pa
Ang nakaraan ayokong maalala
Bawat oras na wala ka
Parang mabigat na parusa
Huwag mong kakalimutan na kahit nag-iba
Hindi ako tumigil magmahal sayo sinta
Sa lahat ng aking ginagawa
Ikaw lamang ang nasa isip ko sinta
Sana’y di na tayo magkahawilay
Kahit kalian pa man
Ikaw lamang ang aking minamahal
Ikaw lamang ang tangi kong inaasam
Makapiling ka habang buhay ikaw lamang sinta wala na kong hihingin pa
Wala na
“Minkuhun139!!” nagsalita yung announcer. “Give them a hand for they deserved.” Nagpalakpakan ang lahat. “Thank you Minkhun139. Now let us welcome Mrs. Alcantara!” nagpalakpakan at naghiyawan ang lahat, masayang-masaya silang makita si Mrs. Alcantara.
“My students, thank you for celebrating my 50th birthday with me.” Ang haba ng sinabi niya puro thank you at thank you. Kahit matanda na si Ma’am, ang active pa rin nyang gumalaw. Medyo bagets pa nga e. “Pahalagahan natin ang Education students. Sabi nga ni Albert Einstein yung ka text ko…” nagtawanan ang lahat. Corny pero nakakatawa. “Hehehe. Joke lang. sabi ni Einstein ‘Education is what remains after one has forgotten everything’. Wala rin naman tayong magagawa kung ang pahalagahan ang edukasyon kasi sabi nga ni John Dewey ‘Education, therefore, is a process of living and not a preparation for living….” Marami pa syang sinabing mga qoutations. Nakakatawa talaga siya. Ang likot niya sa stage, punta doon, punta dito. “Meet my favourite apo, RUE, well I think all of you know him. Come here apo!” nag kampay-kampay pa siya kay Raphael tapos kinindatan ako.
“Wait lang.” sabi sakin ni Raphael tapos tumayo at pumuntang stage. Nag beso-beso pa sila. “Good Evening everyone.”
“Be good to my apo.” Kinurot pa niya si Raphael sa pisngi. “He will be the heir of this school.” Nagpalakpakan ang lahat at yung mga babae nagsigawan
BINABASA MO ANG
The Curse (LOL.xD) ON HOLD
Fantasi>>Ito po yung naumpisahan kong ‘’The Curse(LOL.xD)” Na delete ko po yung story ko di ba? Hehehee. Stupidity talaga. Well anyways read, read, read and read! Salamats! :)))>NO SOFT COPY! >ON HOLD STORY<< love: (GoodBeelzy) KeiPink