1. bölum "yuzleşme"

409 20 0
                                    

.

Gecenin karanlığı sona eriyordu herkes bir köşede oturmuş bekliyordu
Canan anne'sinin yanindaydi
Bekir, kurban baba'nin aramasina beklerken,
Ethem kapiya gitmiş korumalarla konuşuyordu.

Ama leyla...
Leyla ortalikda yoktu...
dayanamamişti ...
Odasina gitmiş yatağin bir koşesinde
Uzanmişti...
akmaya izin vermedi gozyaşlari
Şimdi akiyordu , sunadan hiç bir haber yoktu kaçirmişlerdi onu ama ne bir iz vardi sunadan nede kimseden bi aramak...

Sanki yillarin topladi guç artik tukenmişti
Onun yaşamanin tek sebebi kizi yoktu...

***
Herkes yoldaydi
kurban baba aramişti
Sunya yarali oldu için hstaneye goturmuştular.
Yaklaşik on beş dakika sonra herkes hastaneye yetişti
Leyla koşarak suna'nin olduğu odaya gidiyordu...
gulendam cananin elini tutarak doğru leylanin arkasinda sunanin yaninda gidiyordu.
Diğerleride oyle...
İlk leyla odaya girdi
Onun uykusuzlukdan ve ağlamakdan kizarmiş yaşil gozleri
Hemen sunaya büldu .

Suna kapali gozleriyle ve başindan kizarmiş yarasiyla yatağın ustunde yatiyordu.

Leyla suna'nın yaninda gitti.
Narin eline suna'nın yanağina koydu
Sunanin sesine duymaliydi
Sunaya seslendi.

"Suna...bitanem..."

Suna yavaş yavaş kendine geldi
Gozlerine yavaşça açti
Onun mavi gozleri leyla'nın yeşil gozleriyle birleşti.

"Anne"

Hemen kolarina açti suna , annesine ihtiyaci vardi .
Leyla onu sarildi ve sunanin dalgin saçlari'nın ustunde bir opucuk birakti sonra saçlarina okşadi.

"Kizım...iyi misin birtanem? Ağrin falan var mi? ...dur doktora çağrım bi baksin seni"

Tam gidicekken kapida kaldi gozleri...
Leyla durdu, sanki dünya durmuştu ...
Sesler kesilmişti...
Kelimeler soylemek için gereksizz geliyordu...
Dile getiren her hangi soz yureğındeki
O ateşe sonduramazdi.
Kül olduğunu sandi yureği
Tekrar cağir cağir yanmaya başlamişti.
Sanki çok eski bi yaranin ustunde tuz koymuştu biri...
Bir adim atti , kendine tutamadi leyla
Gözlerinden bi damla yaş akti
Herkes şaşirmişti
Kimse gördu bu manzaraya inanmıyordu.
Ellerine kaldırdi leyla
Öfkeyle değil , parça parça kalbiyle
Atti bi tokağa Cezayir'ın yuzune...
Leyla'nın goğus kafesi hizli hizli hareket ediyordu...
Bağirmak istiyordu ama... ses yoktu...
Yaşadikleri ağir geliyordu.
Yillarin geçirdi yorgunluğu artik dayanamadi...
Leyla bi an baygin bi şekilde duştu
Ve gozlerine kapatti.

-Artik hiç bişey eskisi gibi olmayacakti...

Cezayir & LeylaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin