Cezayir & Leyla

12. Bölum "Sende elimi birakma"

.
.
.
Leyla ve Cezayir oraya nasıl gittiklerini bilmiyorlardı.
Artık ameliyathane kapısının arkasındaydılar
Haber bekliyorlardı
Suna kaza geçirmişti
Ve henüz kimse onun durumu hakkında bir şey söylememişti
Leyla duvara yaslanmıştı
İçinde kötü bir hisler vardı..

Önünde Cezayir, başını ellerinin arasına almıştı.
Beklemek ne kadar zordu
Sanki yıldızlar gökten düşmüş gibiydi..
Işık yoktu,
Umut yoktu
Yara üstüne yara..
Evdekiler bir süre sonra hastaneye yetiştiler

Gülendam Leyla'ya doğru koştu

"Leyla..Suna nerde"

Leyla'nın konuşacak hali bile yoktu
Gülendama sarıldı
Ve kollarında yüksek sesle ağlamaya başladi..

"Kızım benim.."

Gülendam da ağliyordu

Ancak Cezayir için acı farklıydı.
Onun ağlayacak omuzu yoktu
Sanki çektiği acı kemiklerine kadar işliyordu.
Suna'nın daha iyi olmasi için her şeyi feda edebilirdi..

İki saat geçmişti
Emeliyat hâlâ devam ediyordu
Herkes bekliyordu
Ve beklemek bıçak gibi acıtmaya devam ediyordu

Bu sırada bir an hemşire ameliyathaneye koştu.

"Bir şey mi oldu? Bir şey söyleyın.."

Leyla boğuk sesiyle bağırmıştı
Cezayir ayağa kalktı ve Leyla'nın yanına gitti.
Elini kaldırdı
Ve Leyla'nın yüzünü avuçlarının arasinda aldı
Ağlamaktan Leyla'nın da Cezayir'in de gözleri kızarmıştı

"Leyla bak bana"

Leyla derin nefes alıyordu
içindeki yangını söndürmek ister gibi
Leyla, Cezayir'in gözbebeklerine baktı

"Suna'ya hiçbir şey olmayacak, tamam mı? Güven bana."

Leyla'nın gözyaşları yeniden akmaya başladı

"Hiçbir şey olmasin Cezayir.
Suna'ya bir şey olursa ben yaşayamam.
Bu sefer yaşayamam Cezsyir."

ne garip bir dünya..
Kendi kendimize, eğer boyle olursa hayatta kalamayacağımızı söylüyoruz.
Ancak; Hayatta kalırız, yeniden yaşamaya devam ediyoruz.
Tıpkı on yedi yıl önceki gibi;
Leyla, Cezayir'in ölüm haberini adığı zaman
Leyla yeniden ayağa kalktı, hayatta kalmaya çalıştı
Hayat da devam etti ama kaldığı yerden değil..
ama şimdi
kimse hiç bir şey bilmiyordu.
"Suna'ya bir şey olursa" duşuncesi bile herkese kahr ediyordu.
...

Nihayet üç saat sonra doktor ameliyathaneden çıktı.

Gözler doktora bakıyordu
Doktorun bir kelimesi bile bir hayata değiştirebilirdi
Leyla'nın yorgun gözleri bit umuda ariyirdu

"Öncelikle herkese çok geçmiş olsun, bildiğiniz gibi Suna'hanım çok ağır bir kaza geçirdi.
Ve maalesef kafasi çok kötü bir darbe aldığı için emeliyat esnasinda biz bazi sorunlara karşılaştık. bu darbenin vücuduna kesinlikle zarar verdiğini düşünüyorum, ancak hangi organa hasar verdiğini şimdi anlayamayız ve Suna Hanım'ın uyanmasını beklememiz lazım
Biz elimizden geleni yaptık, Tekrar geçmiş olsun ."

Cezayir derin bir nefes aldı

"Ne zaman uyanıcak peki?"

"Bunu bilmiyoruz.Belki Birkaç gün, birkaç hafta veya birkaç ay içinde olabilir. Suna hanım maalesef şu an komada."