.
.
.
Cezayir'in elleri Leyla'nın saçlarındaydı
Leyla'nın gözleri istemsizce kapanmıştı
Ve Cezayir Tutkuyla Leyla'yı öpüyordu
Sanki dünyanın sonu gelecekmiş gibi.
Leyla durmuştu ve tepki vermedi
Kalbi o kadar hızlı atıyordu ki göğsünden fırlayacak gibiydi
İnsanın kendisiyle en büyük savaşı kalbiyle aklının savaşıdır
Leyla bu savaşta kalbini yenik duşmedi
Cezayir'e ne kadar özlerse de. ne kadar onu öpüp sarılmak istese de ondan ayrılmıştı.
Cezayir, Leyla'nın dudaklarından ayrılmıştı ama elleri hâlâ Leyla'nın saçlarındaydı.
Leyla'nın gözbebeklerine bakıyordu
Gözlerin konuşması yetmiyormuş sanki sessizliği Leyla bozdu
" Cezayir, ne yapıyorsun?"
Sakin bir sesle söylemıştı Leyla
Dudakları ayrı olsa da hâlâ birbirlerine yakındılar, nefesleri birbirine değiyordu.
"Pardon..Bir an kendimi tutamadım."
Artık duygularını kontrol edemeyen Leyla, Cezayir'den uzaklaştı.
"Ben gideğim artik.."
Tam gitmek üzereyken Cezayir Leyla'nın kolunu yakaladı.
"Leyla.."
Leyla gözlerini Cezayir'e çevirdi
"Özür dilerim Bir an gerçekten.."
"Tamam Cezayir."
Leyla elini Cezayir'den kurtardı ve içeri girdi.
Cezayir ayakta dururken bir ah çekti içinden
Sevdiği kadına istediği gibi yaklaşamazdı.
Leyla onun yanındaydı ama ayni zamanda da uzaktı
Cezayir önce Leyla'nın kırık kalbini iyileştirmesi gerektiğini biliyordu
Önce açtığı yaraları kapatmalıydı
Sonra söz verdiği gibi
Leyla'nin kalbini yeniden inşa etmelıydı
Neredeyse geceydi
...
Leyla düşüncelerinde kaybolmuştu
Cezayir'in öpücüğünden sonra sanki içinde bir şeyler olmuş gibiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cezayir & Leyla
Romance... Gözleri hala bana bakiyordu bi adim daha yaklaşti bana yuzundeki çizgiler şimdi daha iyi belli oluyordu "Leyla ben dondum...cezayirin geri dondu" yağmur deli gibi yağıyordu hava çok soğukdu saçlarim islak olmuştu gözlerime onaa çevirmiştim çokda...
