The Unwanted Marriage

Chapter 10

𝐀𝐏𝐎𝐋𝐋𝐎 𝐇𝐄𝐗𝐄𝐒 𝐒𝐀𝐍𝐓𝐎𝐒

Napabalikwas ako at pawis na pawis na napabangon. Umupo ako at isinandal ang aking likod sa headboard. So it was just a dream? Itinakip ko ang dalawang kamay ko sa mukha ko at natawa.

"Ehh, you really went crazy, bro" boses iyon ni kuya. Tss, sinong baliw sinasabi niya? "Shut up, brother" wala sa sariling sabi ko ngunit maya maya ay inalis ko rin ang kamay ko upang makita kung si kuya nga talaga iyon.

"Kuya?!!" gulat na tanong ko sakanya. "It takes a couple of seconds before you recognize me, nice one!" naka sandal ito sa door jamb with his folded arms. "So.. why are you calling for Elezia's name?" nakataas ang kilay na tanong ni kuya sakin.

Nanlaki naman ang mata ko sa tanong niya. Did i?? Shit! Dahil siguro sa panaginip ko iyon. Mabilis akong napatayo "What do you mean?" maang maangan na tanong ko sakanya. "Don't pretend that you don't know, bro.." he sounds sarcastically.

"Paano ko malalaman kung natutulog ako?" pikong tanong ko kay kuya. Minsan nonsense siya kausap. "Ehhh? Really?" he continued to tease me. Umayos siya ng tayo at isinuksok ang dalawang kamay sa parehong bulsa.

"Or maybe.. you're dreaming something about here?" kunwari ay nag iisip na wika nito. Namula ako ng maintindihan ang gusto niyang sabihin, "Hey! It's not like what you're thinking, asshole!" asar na sagot ko

"Okay... okay, anyway come downstairs. I'll introduce someone to you" wika ni kuya at akmang lalabas na. "Kuya" tawag ko rito. Muli naman itong humarap sakin.

"I'm happy you came back home. It's so nice seeing my brother again" saad ko sakanya. "Shut up, you sounds gay" pagkasabi niya non ay umalis na siya.

Gay who? Me? No way!

Naglakad na ako patungong banyo at naligo, pagkatapos ay nag bihis. I wear what i usually wears and go downstairs.

Pagkababa ko dumeretso ako sa kusina at naupo. Hindi ko na tinignan kung sino sino dahil gutom na gutom ako. Lintik na panaginip yon! Malungkot na nga, nakakagutom pa!

Naglakad ako ng pagkain sa plato ko at akmang susubo na ng magsalita si mommy "Apollo, anak? can you please lead the prayer?" napahinto ako at napatingin sa kanila.

Isa isa akong napatingin sakanila dahil silang lahat ay nakatingin sakin. Now, this is akward.

Napatikhim ako at ibinaba ang lobster na hawak ko. "O-okay" tanging naisagot ko. Matapos naming mag dasal ay nag simula na kaming kumain.

"Anak, masaya akong nakauwi kayo dito sa hacienda" wika ni mommy kay kuya. "No worries, mommy. Namimiss ko na itong lugar natin. At gusto rin ni Barbara na makilala kayo" sagot ni kuya kay mommy.

"Barabara? what a beautiful name" wika ko ngunit ang aking atensyon ay nasa alimangong hawak ko. "Arigatō" mabilis akong napalingon dahil narinig ko ang winika nito.

Naalala ko nanaman ang panaginip ko kung saan may binanggit si Elezia na wikang hapon na hindi ko naintindihan.

"𝑯𝒂𝒏𝒊̄, 𝒆𝒊𝒈𝒐 𝒐 𝒉𝒂𝒏𝒂𝒔𝒉𝒊𝒕𝒆 𝒌𝒖𝒅𝒂𝒔𝒂𝒊. 𝑲𝒂𝒓𝒆𝒓𝒂 𝒘𝒂 𝒂𝒏𝒂𝒕𝒂 𝒏𝒐 𝒌𝒐𝒕𝒐 𝒐 𝒓𝒊𝒌𝒂𝒊𝒅𝒆𝒌𝒊𝒏𝒂𝒊" baling ni kuya sa babae.

"Oh, i'm sorry. I used to speak that language. I've lived in Japan for a long time" nakangiting wika nito sakin. May kahinhinan din ito sa pag sasalita at base sa mga kilos niya, sa tingin ko ay istrikto ang pagpapalaki dito.

"Ayos lang" sagot ko rito. "Uh, i'm sorry, i said, that's fine" paguulit ko dahil mukhang hindi niya naiintindihan ang sinabi ko. Mahina itong napabungisngis "Naiintindihan ko yung sinabi mo" sagot nito.